Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
«Τα μέτρα για το χρέος θα συζητηθούν μετά το τέλος του κόσμου». Μαύρο χιούμορ τη Δευτέρα έξω από την αίθουσα συνεδριάσεων της Ευρωομάδας, που έκανε αυτό που ξέρει καλύτερα. Κλότσησε το πρόβλημα, η επίλυση «αργότερα», όταν θα καταπλεύσουν κότερα. Το έκανε το 2012 με τη δήλωση της 27ης Νοεμβρίου, μετά το PSI που ο Ευάγγελος δεν ξεχνάει και με κάθε ευκαιρία ευλογάει.
Το έκανε το 2014, οπότε η διαβεβαίωση για την εξέταση της ελάφρυνσης του χρέους ξεφούσκωσε τόσο άδοξα. Η Eurostat επικύρωσε -Απρίλιο αν θυμάμαι καλά- το πρωτογενές πλεόνασμα του 2013, που υποτίθεται ότι θα ήταν το διαβατήριο για να ξεκινήσει η συζήτηση και έκτοτε μετατοπίζονταν οι γραμμές.
Να περιμένουμε τα τεστ κοπώσεως των τραπεζών, να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση, ώστε να έχουμε και τα στοιχεία του 2014, να δούμε τον καιρό, το κυνήγι των αστεροειδών, την εξέλιξη των ειδών, ώσπου άρχισαν να χορεύουν τάνγκο οι αμφιβολίες, όταν πηγές της ΕΚΤ αρχικά και στη συνέχεια ο επικεφαλής του ESM ανακάλυψαν ότι το χρέος είναι βιώσιμο.
Ζωή να ,χουν οι υπουργοί Οικονομικών του Eurogroup, τα ίδια έκαναν το 2016 με τη δήλωση της 25ης Μαΐου με τον οδικό χάρτη, τις GFN (συνολικές δαπάνες εξυπηρέτησης χρέους) ως ποσοστό του ΑΕΠ, τις τέσσερις επιλογές μακροπρόθεσμων μέτρων και τον αυτόματο κόφτη, που θα ενεργοποιηθεί μετά τη λήξη του προγράμματος του ESM για την εξασφάλιση της βιωσιμότητας του χρέους μακροπρόθεσμα. Αυτόν τον χρεοκόφτη, που χωρίς διαπραγμάτευση κάθε φορά θα αποφασίζει μέτρα, όπως η αναβολή των πληρωμών τόκων, τον είχαμε ξεχάσει.
Εκείνο που δύσκολα ξεχνάς είναι η βροχή προβλέψεων, η άνεση με την οποία ανοίγουν οι κρουνοί και πλαταίνουν ή συρρικνώνονται οι αριθμοί. Προβολές σε ορίζοντα τεσσαρακονταετίας, πλεονάσματα και ρυθμοί ανάπτυξης από μάγους της επικοινωνίας και της τεχνολογίας. Ένα «Ιnception», ένα μακροβούτι στον εικονικό κόσμο, μια νοητική κατασκευή, αφού μείναμε χωρίς σκευή και θα εκτελέσουμε πιθανότατα κι αυτή τη φορά του Βόλφγκανγκ τη συνταγή.
