Από την έντυπη έκδοση
Του Μωυσή Λίτση
[email protected]
H επικράτηση Τραμπ στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές, κάθε άλλο παρά εκπλήσσει. Ο μεγιστάνας των ακινήτων είχε δείξει τη δυναμική του από νωρίς, όταν κατάφερνε να εκτοπίσει στις προκριματικές εκλογές έμπειρους υποψήφιους στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα.
Η αντισυστημική διάθεση των Αμερικανών είχε άλλωστε φανεί και με το φαινόμενο Σάντερς και την ευρεία αποδοχή που έβρισκε ο αριστερός υποψήφιος στο Δημοκρατικό Κόμμα.
Η επικράτηση Τραμπ δεν είναι τόσο επιδοκιμασία της πολιτικής του, η οποία αναλώθηκε κατά μεγάλο μέρος σε προσωπικές επιθέσεις κατά της αντιπάλου του, όσο αποδοκιμασία για την Κλίντον, τους Δημοκρατικούς ευρύτερα, αλλά ακόμη και τον ίδιο τον Ομπάμα. Η Κλίντον δεν κατάφερε να κινητοποιήσει ούτε καν τους μαύρους και ισπανόφωνους ψηφοφόρους, ενώ το CNN ανέφερε ότι εκατομμύρια ψηφοφόρων οι οποίοι είχαν στηρίξει τον Ομπάμα, ψήφισαν αυτή τη φορά Τραμπ.
Παρά τη διαδεδομένη αντίληψη, κυρίως στην Ευρώπη, για πετυχημένη αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης από τον Ομπάμα, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις το 53% των κατοίκων αστικών περιοχών, το 63% των προαστίων και το 71% των αγροτικών περιοχών δήλωναν πως η οικονομία βρίσκεται σε λάθος δρόμο.
Η ψήφος στον Τραμπ ήταν πρωτίστως «anti establishment» -κατά του κατεστημένου- με εκατομμύρια Αμερικανούς να βλέπουν στο πρόσωπο της Χίλαρι τον ιδανικό εκπρόσωπό του. Όχι ότι δεν υπάρχει και η «βαθιά Αμερική», αυτών που γαλουχήθηκαν με την «ανωτερότητα του Λευκού Ανθρώπου» και την απέχθεια στον κοσμοπολιτισμό και την «έκφυλη» ζωή της… Νέας Υόρκης.
Η εποχή ωστόσο του «μη χείρον βέλτιστον» φαίνεται να έχει παρέλθει οριστικά, όχι μόνο για την Αμερική, αλλά και για την Ευρώπη. Ο κόσμος αναζητά τρόπους να στείλει μήνυμα στην κάλπη και ας βγάζει… Τραμπ.
«Ο παλιός κόσμος πεθαίνει και ο νέος κόσμος πασχίζει να γεννηθεί. Τώρα είναι η εποχή των τεράτων» έγραφε ο μεγάλος θεωρητικός της ιταλικής Αριστεράς Αντόνιο Γκράμσι στα «ημερολόγια φυλακής» τη δεκαετία του ‘30, επιχειρώντας να ερμηνεύσει το φαινόμενο του ιταλικού φασισμού και τη στροφή των μαζών, αντί προς το όραμα της κοινωνικής χειραφέτησης στα δεσμά ενός Ντούτσε…
Δεν ξέρουμε ακόμη το πώς ο νέος Αμερικανός πρόεδρος θα πορευτεί. Το σίγουρο πάντως είναι ότι η εκλογή του θα δώσει νέα φτερά στις δυνάμεις του ακροδεξιού, ξενοφοβικού και ρατσιστικού λόγου στην Ευρώπη. Η «διεθνής» της ακροδεξιάς έσπευσε άλλωστε από τους πρώτους να πανηγυρίσει για την εκλογή Τραμπ.
