Η κλιματική αλλαγή αυξάνει τους κινδύνους για τους ορειβάτες, προκαλώντας περισσότερες πτώσεις βράχων και άλλες μορφολογικές αλλαγές, σύμφωνα με έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Βαγκενίγκεν στην Ολλανδία.
Οι διάφοροι οδηγοί αναρρίχησης που εξέτασαν οι ερευνητές διαμορφώθηκαν από γενιές ορειβατών και χρονολογούνται έως και 146 χρόνια πριν.
Αυτό επέτρεψε την παρακολούθηση των αλλαγών για μεγάλο χρονικό διάστημα, και οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι πολλές εξ αυτών συνδέονται με την κλιματική αλλαγή.
Η υπερθέρμανση του πλανήτη προκαλεί την υποχώρηση του μόνιμου στρώματος πάγου και των παγετώνων. Αυτό εκθέτει όλο και περισσότερους βράχους στον αέρα, αυξάνοντας την πιθανότητα πτώσης ή κύλισής τους λόγω μειωμένης σταθερότητας.
Παράλληλα, με την απόψυξη και εκ νέου ψύξη κομματιών του μόνιμου πάγου, διάφορες ρωγμές και σχισμές βράχων αρχίζουν να μετατοπίζονται. Κάθε φορά που το νερό παγώνει, διαστέλλεται και ως συνέπεια μια ρωγμή βράχου μπορεί να μεγαλώσει μέχρι αυτός να διαλυθεί.
Ένας άλλος παράγοντας που μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένους κινδύνους για τους ορειβάτες είναι ο προσανατολισμός της πλαγιάς.
Δεδομένου ότι τα ανατολικά και δυτικά τμήματα των βουνών υποβάλλονται σε μεγαλύτερες αλλαγές της θερμοκρασίας λόγω του ήλιου, ενέχουν περισσότερους κινδύνους. Όσο υψηλότερη είναι η θερμοκρασία, τόσο περισσότερος πάγος λιώνει και εκτίθενται περισσότεροι βράχοι.
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν την επίδραση της υπερθέρμανσης του πλανήτη στις διάφορες ορεινές περιοχές, η θερμοκρασία σε μια συγκεκριμένη περιοχή μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως δείκτης του επιπέδου κινδύνου μιας διαδρομής του, καταλήγουν οι ερευνητές, υπογραμμίζοντας επίσης τον ρόλο της ιστορικής γνώσης για την πρόβλεψη μελλοντικών κινδύνων για τους ορειβάτες.
