Με την υπεράσπιση να ζητεί την αποβολή του Δημοσίου από πολιτική αγωγή -υποστηρίζοντας ότι δεν υφίσταται ζημία- και απόντος του βασικού κατηγορουμένου ηγουμένου Εφραίμ, άρχισε η δίκη για την υπόθεση των ανταλλαγών της Μονής Βατοπεδίου.
Σύμφωνα με τους δικηγόρους της Μονής, υπάρχουν 18 αποφάσεις που έχουν εκδοθεί για τις 28 αγωγές για τα ακίνητα που έχει υποβάλει το ελληνικό Δημόσιο και που δικαιώνουν την Ιερά Μονή.
«Δεν είναι αυτονόητο πως η κυριότητα ανήκει στο Δημόσιο και πως αυτή εξαρτάται κατά περίπτωση από τους τίτλους που προσκομίζονται. Δεν υπήρχαν υπερεκτιμήσεις στην αξία των ακινήτων. Επί 100 χρόνια η Μονή προσπαθούσε να επιλύσει την ιδιοκτησιακή διαφορά με το Δημόσιο με ειρηνικό και ωφέλιμο τρόπο και για τα δυο μέρη. Η υπόθεση στράβωσε για άλλους λόγους και όχι για την ουσία της», επισήμαναν οι δικηγόροι επικαλούμενοι τις αποφάσεις.
Οι συνήγοροι επικαλούμενοι το βούλευμα σύμφωνα με το οποίο όλα έγιναν στοχευμένα για να ανταλλαγούν με ακίνητα φιλέτα τονίζουν ότι « η Μονή όμως είχε ένα όραμα να αξιοποιήσει το μετόχι της στη Λίμνη. Τα σχέδια αυτά προσέκρουσαν στους τοπικούς παράγοντες οι οποίοι έκαναν αγώνα, έκαναν λόμπινγκ , ήταν ανθρώπινο, και η πολιτεία θέλησε να λύσει το πρόβλημα. Τότε είπε η Πολιτεία χρησιμοποιώντας και τοπικούς βουλευτές , όπως τον κ.Κοντο, να τους διώξουμε. Πως όμως; Να απαλλοτριώσουμε τη λίμνη; Δεν έχουμε λεφτά. Να τους δώσουμε άλλα και να φύγουν από κει. Από πρωτοβουλία της Πολιτείας ξεκίνησαν οι ανταλλαγές. Το λέει και ο Σλ. Κοντός που ήταν Βατοπεδομάχος τότε, ότι οι ανταλλαγές ήταν επινόηση της πολιτείας για να λύσει το πρόβλημα».
Στο δικαστήριο οι συνήγοροι υπεράσπισης προσκόμισαν ένορκη βεβαίωση του επίτιμου προέδρου της ΝΔ Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, σύμφωνα με την οποία «όλες οι κυβερνήσεις αποδέχονταν το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Μονής στη Λίμνη».
Όσον αφορά την απαίτηση σχεδόν 250 εκατομμυρίων ως ζημία του Ελληνικού Δημοσίου (και 1,8 εκ.. για ηθική βλάβη) για την οποία παρίσταται ως πολιτική αγωγή, η υπεράσπιση είπε «ότι η παράσταση πολιτικής αγωγής στηρίζεται στην ψευδή παραδοχή του Δημοσίου ότι του ανήκει η λίμνη και οι παραλίμνιες εκτάσεις.»
Η κατηγορούμενη συμβολαιογράφος Αικατερίνη Πελέκη, δια της συνηγόρου της, υποστήριξε ότι «βάσει ειδικής δωσιδικίας για τους συμβολαιογράφους η μόνη οδός για το ελληνικό Δημόσιο να προβάλλει αστικές αξιώσεις από εκείνη ήταν η αγωγή κακοδικίας για την οποία όμως έχει παρέλθει η αποσβεστική προθεσμία για την υποβολή της, άρα έχει χάσει το δικαίωμα για να εγείρει αξίωση από την ίδια».
newsroom naftemporiki.gr
