Από την έντυπη έκδοση
Τέχνη ή ασυδοσία; Βανδαλισμός ή εναρμόνιση μέσα στο χάος της πόλης; Σχόλιο για την παρακμή ή ηδονή της πρόκλησης; Εικαστική πρόταση, που πέτυχε τον στόχο της, εκβιάζοντας την προσοχή, ή αλλοίωση της ιστορικής φυσιογνωμίας του κτηρίου;
Ελλειμμα αγωγής και πολιτισμού ή έλλειψη προσωπικού, όπως λέει ο πρύτανης; Καταστρέφει το Πολυτεχνείο ή βάζει χρώμα, έστω και γκρίζο, στις αφίσες και τα συνθήματα, που πλήγωναν για χρόνια την πρόσοψή του; Απεικόνιση της κρίσης στη χώρα, στην πόλη, στην οδό Στουρνάρη ή περιφρόνηση του δημόσιου χώρου; Ανάδειξη της ασχήμιας ή επίθεση στον αστικό ιστό; Κάποιοι βλέπουν στην ασπρόμαυρη τοιχογραφία ελευθερία έκφρασης και πολλοί ενοχλήθηκαν από τις αυθάδεις και προκλητικές «μουτζούρες».
Κάμποσοι επικαλούνται τη νομιμότητα και κάποιοι γυρεύουν στην παρανομία σπέρματα αντίστασης στην αστική στειρότητα και καθαρ(ι)ότητα. Ασπρο και μαύρο, με αφορμή το γιγαντιαίο, επιθετικό γκράφιτι. Χαθήκαμε σε ζητήματα προσωπικού γούστου και αισθητικής, μπλέξανε οι ιδεολογικές γραμμές και τα κομματικά ακροατήρια, που αλλάζουν τα κριτήρι Είναι βολική η πόλωση.
Απλουστεύει τα σχήματα, αλλά δεν λύνει τα προβλήματα ενός ήδη παραμελημένου τμήματος του κέντρου της πρωτεύουσας. Το αμφιλεγόμενο γκράφιτι θα καθαριστεί, μετά τη θύελλα αντιδράσεων που ξεσήκωσε. Με κόστος. Ισως ανακαινιστούν και τα κτήρια του Πολυτεχνείου που ρημάζουν. Με κόστος. Θα εκδοθούν κι άλλες ανακοινώσεις, που θα καταδικάζουν τη βεβήλωση και θα ζωγραφίζουν κοινωνιολογικές ερμηνείες, ενώ θα φωτίζουν και άλλα αιτήματα με γνωστά συνθήματα. Χωρίς κόστος, αλλά με δηλωμένη ηττοπάθεια.
Πόσο θα ζήσει, όμως, η έγνοια για το πώς λειτουργεί ή μάλλον δεν λειτουργεί ο δημόσιος χώρος; Η ευαισθησία με το κομμάτι βγάζει μάτι, όταν η αναπηρία αποδοχής και διαφύλαξης ορίων και όρων έχει αναδειχτεί σε επιστήμη και η εξοικείωση με την υποβάθμιση σε τέχνη. Τέχνη που δεν προβληματίζει, γι’ αυτό κακοφορμίζει.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΖΩΡΤΖΙΝΑΚΗ - [email protected]
