Πιο ομαλές πτήσεις χάρη στην «τεχνολογία» του φτερώματος των πουλιών

Κυριακή, 02 Νοεμβρίου 2014 14:11
UPD:14:11
RMIT University

Το σύστημα βασίζεται στη γενική ιδέα του «phase-advanced sensing», κατά την οποία η αναταραχή στη ροή του αέρα γίνεται αντιληπτή πριν επιφέρει επιπτώσεις στην κίνηση του αεροσκάφους.

A- A A+

Από τους «μηχανισμούς» που έχει αναπτύξει η φύση για τη μείωση των αναταράξεων στις πτήσεις των πουλιών – δηλαδή το φτέρωμά τους- εμπνεύστηκαν ερευνητές του RMIT University (Αυστραλία) προκειμένου να αναπτύξουν αντίστοιχη τεχνολογία για τα αεροπλάνα.

Ειδικότερα, ερευνητές της Unmanned Aircraft Systems Research Team του πανεπιστημίου κατέθεσαν αίτηση για προσωρινό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας σχετικά με ένα καινοτόμο σύστημα που μιμείται τον τρόπο με τον οποίο το φτέρωμα βοηθά τα πουλιά να αντιλαμβάνονται αναταραχές στον αέρα.

Ο καθηγητής Σάιμον Γουότκινς, επιβλέπων της έρευνας, δήλωσε ότι δοκιμές πτήσεις σε ένα μικρό αεροπλάνο έδειξαν ότι το σύστημα μείωνε σημαντικά τα αποτελέσματα των αναταράξεων.

«Αισθανόμενα δυνατές πνοές και αναταραχές στον αέρα να περνούν μέσα από το φτέρωμά τους, τα πουλιά είναι σε θέση να πετούν με χάρη αντί να κινούνται αδέξια στον ταραχώδη αέρα» σημείωσε σχετικά. «

RMIT UNIVERSITY
Το σύστημα που αναπτύξαμε αντιγράφει αυτή τη φυσική ‘τεχνολογία’, με στόχο την παροχή στα αεροπλάνα της δυνατότητας να πετούν ομαλά ακόμη και αν μέσω έντονων αναταράξεων- ακριβώς όπως τα πουλιά».

Το σύστημα βασίζεται στη γενική ιδέα του «phase-advanced sensing», κατά την οποία η αναταραχή στη ροή του αέρα γίνεται αντιληπτή πριν επιφέρει επιπτώσεις στην κίνηση του αεροσκάφους. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω έγκαιρου εντοπισμού των πιέσεων που προκύπτουν από τις πνοές του ανέμου στα μπροστινά τμήματα των φτερών ή μέσω μετρήσεων των πνοών μπροστά από το φτερό.

Κατά τον καθηγητή Γουότκινς, το σύστημα παρουσιάζει πολύ καλές προοπτικές για αεροσκάφη κάθε μεγέθους δεν θα είχε ως αποτέλεσμα μόνο τη μείωση των επιπτώσεων από τις αναταράξεις στους επιβάτες, αλλά παράλληλα θα είχε ως συνέπεια και τη μείωση της καταπόνησης στα ίδια τα φτερά, αυξάνοντας τη διάρκεια ζωής τους.

«Ενώ χρειάζεται να εξερευνήσουμε νέες διαρρυθμίσεις αισθητήρων για να εφαρμόσουμε αυτή την τεχνολογία σε μεγαλύτερα και ταχύτερα αεροσκάφη, αποδείξαμε τη βιωσιμότητα της ιδέας πάνω στο πρόβλημα-πρόκληση του να κρατούμε μικρά, ελαφρά αεροσκάφη σταθερά- καθώς αυτά είναι που ‘αναπηδούν’ γύρω περισσότερο» σημείωσε.

Η υποβολή αίτησης για ευρεσιτεχνία αποτελεί το αποτέλεσμα της διδακτορικής έρευνας του Αμπντουλγκανί Μοχάμεντ, υπό την επίβλεψη του Γουότκινς και του Dr. Ρις Κλόδιερ. Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύθηκαν στο Progress in Aerospace Sciences.

Προτεινόμενα για εσάς