Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, η διάσωση των φαλαινών είναι ζωτικής σημασίας τόσο για την υγεία των οικοσυστημάτων των ωκεανών, όσο και για το μέλλον του ολοένα θερμαινόμενου πλανήτη μας.
Τα τελευταία χίλια χρόνια, οι άνθρωποι έχουν μειώσει τον παγκόσμιο πληθυσμό των μεγάλων φαλαινών κατά 75 με 90 τοις εκατό. Κάποια είδη έχουν υποστεί ακόμα μεγαλύτερη μείωση, όπως οι γαλάζιες φάλαινες, των οποίων ο πληθυσμός στο νότιο ημισφαίριο έχει συρρικνωθεί στο ένα τοις εκατό των ιστορικών τους αριθμών.
Το γεγονός ότι οι φάλαινες καταναλώνουν τόνους τροφής βοηθάει στο να διατηρείται το διοξείδιο του άνθρακα κάτω από την επιφάνεια του ωκεανού αντί να ελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα και να συνεισφέρει στην άνοδο της θερμοκρασίας.
Η μείωση του πληθυσμού των φαλαινών οδήγησε αρχικά στην αύξηση του πληθυσμού ζώων όπως οι πιγκουίνοι και οι φώκιες, όμως η συνολική βιομάζα τους είναι τόσο μικρότερη από αυτή των φαλαινών που διατηρούν σαφώς μικρότερες ποσότητες άνθρακα.
Παράλληλα, η απουσία των μεγάλων φαλαινών σημαίνει πως ζώα όπως οι όρκες (που ανήκει στην οικογένεια των δελφινιδών) στρέφονται σε μικρότερα θαλάσσια θηλαστικά όπως οι φώκιες και οι θαλάσσιοι λέοντες, διαταράσσοντας περισσότερο το οικοσύστημα.
Οι φάλαινες παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο στη μεταφορά άνθρακα ακόμα και με το θάνατό τους, καθώς πεθαίνοντας, βουλιάζουν στον πυθμένα του ωκεανού μεταφέροντας μεγάλες ποσότητες άνθρακα μαζί τους. Με βάση το σημερινό πληθυσμό τους, υπολογίζεται πως ετησίως οι φάλαινες μεταφέρουν 190 χιλιάδες τόνους άνθρακα από την ατμόσφαιρα στο βαθύ ωκεανό.
«Οι φάλαινες παρέχουν πολλές υπηρεσίες στο οικοσύστημα, πέρα από το ρόλο τους στην παγκόσμια μεταφορά άνθρακα», δήλωσε ο Τζο Ρόμαν, επικεφαλής της έρευνας. «Χρειάζονται συνεχείς προσπάθειες για τη διατήρηση του πληθυσμού τους. Η διάσωσή τους μπορεί να επιτύχει τους ίδιους στόχους με αρκετά περίπλοκα σχέδια και πρωτοβουλίες μείωσης του διοξειδίου του άνθρακα», πρόσθεσε.
