Τα οράματα της επιστημονικής φαντασίας των προηγούμενων δεκαετιών για τον «κόσμο του 2000» περιελάμβαναν πολύ συχνά και ιπτάμενα αυτοκίνητα, ωστόσο, όπως είναι εύκολο να διαπιστώσει κανείς, η πρόβλεψη αυτή προς το παρόν φαίνεται να έχει πέσει στο κενό. Παρόλα αυτά, είναι πολλοί αυτοί που εργάζονται ακόμα προς αυτή την κατεύθυνση, αναπτύσσοντας «ιπτάμενα Ι.Χ.» - και μεταξύ αυτών είναι και οι Γκρεγκ Μπράουν και Ντέιβ Φόσετ (ο οποίος βρίσκεται πίσω από τον σχεδιασμού και του ιδιωτικού τζετ «μαχητικού» design, Javelin), με το ιδιαίτερου σχεδιασμού GF7.
Το εν λόγω όχημα οπτικά θυμίζει λίγο τις παλιές αναπαραστάσεις του "Batmobile" και αποτελεί «υβρίδιο» μεταξύ ενός ιδιωτικού τζετ και ενός πολυτελούς αυτοκινήτου. Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Gizmag, κινείται με ηλεκτρικούς κινητήρες όσο βρίσκεται στο έδαφος, ενώ έχει τη δυνατότητα να απλώσει φτερά και να…πάρει τους ουρανούς όταν ο κάτοχός του το επιθυμεί, φτάνοντας σε ύψη μέχρι 12 χιλιομέτρων και αγγίζοντας ταχύτητες 885 χλμ/ ώρα.
Το όλο εγχείρημα βρίσκεται ακόμα σε πρώιμα στάδια, ωστόσο οι συντελεστές του σημειώνουν πρόοδο. Όπως είπε στο Gizmag o Μπράουν, το GF7 θα είναι ακριβό, όπως άλλωστε όλα τα σχέδια για ιπτάμενα αυτοκίνητα που έχουν εμφανιστεί κατά καιρούς- οπότε και αυτοί οι οποίοι θα μπορούν να αντέξουν οικονομικά κάτι τέτοιο δεν θα ήθελαν ένα μικρό όχημα με πολύ ελαφρύ σασί και μικρό κινητήρα. Το GF7 έχει τις ανέσεις ενός πολυτελούς σεντάν και υψηλές επιδόσεις, που μπορεί να μεταφέρει τέσσερα άτομα.
Το αρχικό σχέδιο ήταν ένα διθέσιο σκάφος το design του οποίου όμως άρεσε μόνο σε πιλότους μαχητικών. Το σχέδιο του GF7 περιλαμβάνει αναδιπλωνόμενα φτερά και ο ηλεκτροκινητήρας για το έδαφος επαναφορίζεται από τη μηχανή τζετ κατά την πτήση. Όσον αφορά στις επιδόσεις του στο δρόμο, έχει μέγιστη ταχύτητα 160 χλμ/ ώρα, ενώ η εμβέλειά του θεωρείται ότι θα μπορεί να φτάσει στα 129-193 χιλιόμετρα ανά φόρτιση (εξετάζεται το ενδεχόμενο εγκατάστασης βοηθητικής μονάδας ενέργειας για επέκτασή της).
Κατά την πτήση οι τροχοί αποτραβιούνται μέσα στο σασί/ άτρακτο, για καλύτερα αεροδυναμικά χαρακτηριστικά, ενώ το άνοιγμα φτερών είναι επτά μέτρα. Όπως επισημαίνει ο Μπράουν, τα συστήματα είναι αλληλοσυμπληρωνόμενα, καθώς ο ηλεκτροκινητήρας μπορεί να βοηθά στην εξοικονόμηση καυσίμων για τον κινητήρα τζετ, τροχοδρομώντας το GF7 κατά την απογείωσή του (μέχρι την ενεργοποίηση της τουρμπίνας). Παράλληλα, οι τέσσερις τροχοί βοηθούν στο φρενάρισμα κατά την προσγείωση, ενώ ο ηλεκτροκινητήρας μπορεί να λειτουργήσει ως εφεδρική μπαταρία για τα ηλεκτρονικά συστήματα εν πτήσει. Στόχος, όπως υπογράμμισε ο Μπράουν, είναι το σκάφος να είναι τόσο εύκολο στη λειτουργία όσο ένα iPhone. Ωστόσο, διατηρεί κάποιες από τις απαιτήσεις ενός συμβατικού αεροσκάφους, καθώς χρειάζεται αεροδιάδρομο 760 μέτρων για απογείωση και προσγείωση. Η αναμενόμενη εμβέλειά του (εν πτήσει) είναι περίπου 600 χιλιόμετρα.
Η ομάδα που βρίσκεται πίσω από το GF7 ελπίζει να έχει έτοιμο ένα πρωτότυπο ικανό να πετάξει μέσα σε τέσσερα χρόνια. Η τιμή του θα κυμαίνεται μεταξύ τριών και πέντε εκατ. δολαρίων.
