Aπό την Κρήτη άρχισε η προεκλογική εκστρατεία για Το Ποτάμι. «Εμείς δεν είμαστε ο αναπληρωματικός παίκτης, είμαστε οι πρωταγωνιστές», δήλωσε το Σάββατο ο αρχηγός του Ποταμιού, Σταύρος Θεοδωράκης, απαντώντας και σε ερωτήσεις του κόσμου που βρέθηκε στον Δημοτικό Κήπο Χανίων.
Σε ό,τι αφορά τα ονόματα που θα βρίσκονται στο ψηφοδέλτιο για τις επερχόμενες ευρωεκλογές, αυτά είναι ακόμη υπό διαμόρφωση: «Σε λίγες ημέρες θα ανακοινωθούν τα ονόματα του ευρωψηφοδελτίου. Αυτή τη στιγμή έχουμε τα μισά ονόματα».
Συνοπτικά, ο Σταύρος Θεοδωράκης είπε:
Τους δημοσίους υπαλλήλους και τη μονιμότητα: Στη ζωή μου δεν είμαι ούτε με το μαύρο, ούτε με το άσπρο. Το ελληνικό δημόσιο αναλογικά με τον πληθυσμό δεν είναι μεγάλο. Είναι αναποτελεσματικό και γραφειοκρατικό. Αυτό που χρειάζεται είναι αξιολόγηση και αξιοκρατία.
Το χρέος και τις διαπραγματεύσεις: Το χρέος της Ελλάδας είναι πολύ μεγάλο και δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί. Αυτό πρέπει να το θέσουμε στην Ευρώπη, γιατί το ποσό του χρέους έχει μεταφερθεί στα κράτη, στις κοινωνίες των εταίρων μας. Η Ευρώπη πρέπει να δει πως έχουμε μπει σε τροχιά ανάπτυξης κι όταν είμαστε στα πόδια μας τότε να κάνει μια τολμηρή προσπάθεια για να μας βοηθήσει.
Το αν είναι «μπροστινός» κάποιου: Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που κυνηγούν μάγισσες το τελευταίο διάστημα και δεν δέχονται πως υπάρχει κόσμος που θέλει να ασχοληθεί. Και το χειρότερο είναι πως τα λένε αυτά άνθρωποι που δεν έχουν πάει ποτέ για το μεροκάματο. Είμαι ένας άνθρωπος που δουλεύει από τα 16 του.
Την ΑΟΖ: Το πρόβλημα με την Ελλάδα δεν είναι μόνο ένα, είναι ένα κουβάρι με προβλήματα που έγινε μπάλα και μας κρατάει χαμηλά. Δεν θέλω να έρθω σε σύγκρουση με λαούς της Ευρώπης που θα ενοχληθούν με μια τέτοια πολιτική.
Τις γερμανικές αποζημιώσεις: Εδώ γίνεται ένα μεγάλο παιχνίδι. Ο καθένας λέει και από μια ιστορία. Μπορούμε να πείσουμε για το Κατοχικό δάνειο, ακόμη και Γερμανοί το δέχονται αυτό. Το ύψος θα προκύψει από τον σεβασμό των αναλογιών, υπάρχει μια σειρά από μαθηματικούς τύπους και αναλογίες που το οριοθετούν. Πρέπει να επιστραφούν οι θησαυροί που έφυγαν από τη χώρα κατά την Κατοχή. Τέλος, πρέπει να δοθούν αποζημιώσεις σε οικογένειες που δεν καλύπτονται από τη συμφωνία του 1960.
Τον ορίζοντα που έχει θέσει για την προσπάθειά του: Το όριο είναι τα οχτώ χρόνια. Τότε θα γυρίσω στην Κρήτη να καλλιεργήσω, γιατί μάλλον τότε δεν θα υπάρχουν δουλειές για μένα στην Αθήνα. Η πολιτική ζωή του τόπου δεν πρέπει να διαφεντεύεται από κανέναν.
Τις τράπεζες: Να είναι στα χέρια της αγοράς, αλλά με αυξημένο κοινωνικό έλεγχο.
