Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική»
Από την εποχή που ο Γερμανός φιλόσοφος Αλεξάντερ Γκότλιμπ Μπαουμγκάρτεν (1714-1762), εισήγαγε στη δημόσια σφαίρα και στην πνευματική συζήτηση τον όρο «αισθητική», επιδιώκοντας να αναγνωρισθεί, όπως κι έγινε, ως ξεχωριστός φιλοσοφικός κλάδος, έχει κυλήσει πολύ νερό στα ποτάμια του κόσμου.
Η «αισθητική», ως αναζήτηση του «ωραίου» ή ως περί το «καλόν» και το «κάλλος» συζήτηση, που απορρέει από την «αίσθηση» και την εμπειρία που αποκτάται μέσω των αισθήσεων, κυριάρχησε στη δημόσια συζήτηση σε εποχές οικονομικής ευεξίας και υποχώρησης του «πολιτικού», τείνοντας να επιβληθεί ως αναγκαία συνθήκη.
Η συζήτηση μπορεί να πάει σε μάκρος, από τον Ιμάνουελ Καντ και τη Χάνα Αρεντ, μέχρι τον ημέτερο Καστοριάδη... Αλλά, η «αισθητικοποίηση της πολιτικής», ως αντίδοτο στην «παθητικοποίηση» των πολιτών και στην απέχθειά τους για την πολιτική, φαίνεται πλέον να έχει εκμετρήσει το ζειν, καθώς η δεινή πραγματικότητα που έχει διαμορφώσει η παρατεταμένη οικονομική κρίση, κι όχι μόνο στην Ελλάδα και την Ευρώπη, δεν επιτρέπει και δεν συγχωρεί τη διάσταση ανάμεσα στο «φαίνεσθαι» της πολιτικής ρητορικής και το «είναι» της πολιτικής πράξης.
Εάν στις εποχές της μεταμοντέρνας αφήγησης η ψευδαίσθηση των πολιτικών προγραμμάτων μπορούσε να γίνει ανεκτή, σήμερα η ίδια απόπειρα προκαλεί αποστροφή κι αγανάκτηση.
Εάν στις εποχές της μεταμοντέρνας αφήγησης η ψευδαίσθηση των πολιτικών προγραμμάτων μπορούσε να γίνει ανεκτή, σήμερα η ίδια απόπειρα προκαλεί αποστροφή κι αγανάκτηση.
Η απάντηση στην κρίση που διέρχεται η πολιτική -και βασανίζει τους πολιτικούς- δεν κρύβεται στην επιβολή της «αισθητικής» ως κανόνα πολιτικής δράσης, αλλά στην επανεμφάνιση -και κατίσχυση- στη δημόσια σφαίρα αυτού που συγκροτεί το σκληρό πυρήνα της πολιτικής...
Ο καιρός που η τρέχουσα πολιτική, με την «μοντερνιστική της αισθητικοποίηση», μπορούσε «να δίνει έμφαση στη μορφή και όχι στο περιεχόμενο, στην εικόνα και όχι στην πραγματικότητα, στη ρητορική και όχι στην ουσία», έχει παρέλθει.
Οι πολίτες απαιτούν την άρση αυτής της διχοστασίας, απαιτούν το σεβασμό στα πάθη που βιώνουν. Υπ’ αυτή την έννοια είναι πολιτικά αφελής και ακατανόητη η εμμονή του κ. Αρη Σπηλιωτόπουλου, ως υποψηφίου δημάρχου Αθηναίων, να διακηρύττει ότι «η Αθήνα πρέπει να αλλάξει αισθητική»...
Δ.Η. ΧΑΤΖΗΔΗΜΗΤΡΙΟΥ - [email protected]
