Οι λεμούριοι είναι πλέον η κατεξοχήν απειλούμενη ομάδα πρωτευόντων θηλαστικών και, εάν δεν ληφθούν άμεσα δραστικά μέτρα για την προστασία τους, ο αφανισμός τους είναι θέμα χρόνου.
Αυτήν την προειδοποίηση απηύθυναν κάποιοι από τους κορυφαίους ειδικούς στους λεμούριους παρουσιάζοντας επείγον σχέδιο για τη διάσωση του ζώου.
Οι άγριοι λεμούριοι ζουν αποκλειστικά στη Μαδαγασκάρη, ένα νησιωτικό κράτος πολιτικά μετέωρο από το στρατιωτικό πραξικόπημα του 2009. Η πολιτική κρίση στη χώρα δεν άφησε αλώβητα τα συμπαθή θηλαστικά. Από τα 106 είδη λεμουρίου που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα, το 94% απειλούνται. Η έξαρση της ανομίας, της παράνομης υλοτομίας και της λαθροθηρίας έχει οδηγήσει πολλά από τα είδη αυτά πολύ κοντά στον αφανισμό.
«Οι αφανισμοί θα αρχίσουν πολύ σύντομα εάν δεν γίνει τίποτε», δήλωσε στο Reuters ο Κρίστοφ Σβίτσερ από τη Ζωολογική Εταιρεία του Μπρίστολ, επικεφαλής μιας ομάδας 19 επιστημόνων, οι οποίοι κατάρτισαν το σχέδιο δράσης.
Το κατεξοχήν απειλούμενο είδος, εξήγησε, αριθμεί πλέον μόλις 50 μέλη. «Ένας κυκλώνας ή κάποιο άλλο φυσικό συμβάν θα μπορούσε να εξολοθρεύσει ολόκληρο τον πληθυσμό. Στην πραγματικότητα, ένας κυνηγός λεμούριων από μόνος του θα μπορούσε να αφανίσει το είδος.»
Οι επιστήμονες έκριναν απαραίτητο να θέσουν προτεραιότητες, χωρίζοντας σε μικρότερα τμήματα τους βιοτόπους των λεμουρίων. Σε αυτά οι προσπάθειες θα καταβληθούν με βάση τρεις άξονες: διαχείριση με τη βοήθεια των κοινοτήτων, μακροπρόθεσμη παρουσία ερευνητών και μέσω του οικοτουρισμού, ο οποίος συνδέεται άμεσα με τον πρώτο άξονα, καθώς θα μπορούσε να επιτρέψει στις αγροτικές κοινότητες να αυξήσουν το εισόδημά τους προστατεύοντας τους βιοτόπους.
Ο Σβίτσερ και οι συνάδελφοί του υπολόγισαν ότι η υλοποίηση του τριετούς σχεδίου τους, το οποίο παρουσιάζεται στην επιθεώρηση Science, θα στοιχίσει στη διεθνή κοινότητα περίπου 7,6 εκατομμύρια δολάρια.
«Σίγουρα δεν θα ήθελα να πω στα παιδιά μου, σε 10 ή 20 χρόνια από σήμερα, όταν θα είναι αρκετά μεγάλα για να ταξιδέψουν στη Μαδαγασκάρη: “Κοιτάξτε, σε αυτό το νησί ζούσαν κάποτε κάποια πλάσματα που τα έλεγαν λεμούριους, όμως αφανίστηκαν γιατί ο πατέρας σας και πολλοί άλλοι στάθηκαν ανίκανοι τότε να αποτρέψουν την εξαφάνισή τους”», είπε χαρακτηριστικά ο ερευνητής.
