Σύμφωνα με μία έρευνα που παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης Γεωφυσικών στο Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ, η διάμετρος του πλανήτη Ερμή μίκρυνε κατά 11 χιλιόμετρα κατά τη διάρκεια των τελευταίων 4.5 δισεκατομμυρίων ετών, πολύ περισσότερο από προηγούμενες εκτιμήσεις που έκαναν λόγο για μία μείωση 2-3 χιλιομέτρων.
Η έρευνα για το θέμα ξεκίνησε το 1974 όταν το διαστημόπλοιο Μάρινερ 10 πλησίασε τρεις φορές τον κοντινότερο στον Ήλιο πλανήτη, παρατηρώντας την επιφάνεια του. Στις παρατηρήσεις του Μάρινερ ήταν φανερό πως η επιφάνεια του Ερμή είναι «ρυτιδιασμένη» από μεγάλα φαράγγια, κάποια από τα οποία είχαν βάθος που υπερέβαινε το ένα χιλιόμετρο. Η επικρατέστερη έκτοτε θεωρία ήταν πως οι χαρακιές αυτές δημιουργήθηκαν κατά τη συστολή του πλανήτη, όταν η πύρινη μάζα από την οποία δημιουργήθηκε κρύωνε σταδιακά.
Εάν η ισχύει η συγκεκριμένη θεωρία, η μελέτη των ρηγμάτων στην επιφάνειά του πλανήτη μπορούν να δώσουν στους επιστήμονες μια εικόνα για το μέγεθος της συστολής που έλαβε χώρα. Η συστολή εξαρτάται άμεσα από τη σύνθεση και τη διαστρωμάτωση του Ερμή, ο οποίος είναι γνωστό πως περιέχει ένα γιγάντιο σιδερένιο πυρήνα που πιστεύεται πως ψυχράνθηκε γρήγορα εκπέμποντας τη θερμότητά του στην επιφάνεια του πλανήτη.
Η νέα έρευνα στηρίζεται στα δεδομένα του δορυφόρου MESSENGER της NASA, το οποίο εκτέλεσε τις λεπτομερέστερες μέχρι σήμερα μετρήσεις της τοπολογίας του Ερμή, αναθεωρώντας τις εκτιμήσεις από τα δεδομένα του Μάρινερ και προσδιορίζοντας το μέγεθος της συστολής στα 11.4 χιλιόμετρα.
«Διευθετούμε ένα ζήτημα που μας απασχολεί για τέσσερις δεκαετίες», δήλωσε σχετικά ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Πολ Μπερν, πλανητολόγος στο Ινστιτούτο Κάρνεγκι της Ουάσινγκτον.
Τα νέα ευρήματα βοηθούν στο να διερευνηθεί πως κρύωσε ο γιγάντιος μεταλλικός πυρήνας του Ερμή, αλλά και στην κατασκευή μοντέλων που αναπαριστάνουν τη γεωλογία και την εξέλιξη των πλανητών. Η έρευνα δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature.
