Η πρώτη σαφέστατη ένδειξη αλλαγής στάσης έναντι των δανειστών από πλευράς Κυβέρνησης σημειώθηκε την Παρασκευή, διά στόματος του καθ’ ύλην αρμόδιου υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα.
Η αναφορά του κ. Στουρνάρα μετά το πέρας της συνεδρίασης του κυβερνητικού συμβουλίου Διοικητικής Μεταρρύθμισης ότι η κυβέρνηση «δεν μπορεί να αποδεχθεί απόψεις που δείχνουν να υποτιμούν και τις προσπάθειες του ελληνικού λαού και τη βελτίωση όλων των δεικτών που έχουμε στην οικονομία» εκτιμάται από κυβερνητικούς κύκλους ότι αποτελεί σαφές μήνυμα της ελληνικής πλευράς προς την τρόικα και τους πολιτικούς της προϊστάμενους ενόψει των επικείμενων σκληρών διαπραγματεύσεων.
Ιδιαιτέρως σημαντική θεωρούν στο Μαξίμου και τη δήλωση Στουρνάρα ότι δεν υπάρχει κανένα αδιέξοδο με την τρόικα και ότι η διαπραγμάτευση συνεχίζεται κανονικά.
Με τον τρόπο αυτό το Μαξίμου, σημειώνεται από κυβερνητικές πηγές, θέλησε να στείλει μήνυμα εντός και εκτός συνόρων ότι η αλλαγή στάσης δεν είναι αποτέλεσμα αδιεξόδου, αλλά πολιτική επιλογή που έρχεται την κατάλληλη, όπως λένε, στιγμή.
Στην παρούσα φάση, με βάση το χρονοδιάγραμμα που έχει θέσει ο Πρωθυπουργός στους συνεργάτες του, προβλέπει λύση στο ακανθώδες ζήτημα των προαπαιτούμενων μέχρι τις 15 Νοεμβρίου («επίσπευση και δικαιοσύνη» ζήτησε επί λέξη ο κ. Σαμαράς), διαπραγμάτευση για το ύψος και την κάλυψη των δημοσιονομικών κενών του 2014-15 μέχρι τον ερχόμενο Γενάρη και λύση στο μείζον θέμα της απομείωσης του ελληνικού χρέους μέχρι τις ευρωεκλογές του Μαΐου.
Σε αντίθετη περίπτωση και ειδικά αν οι Ευρωπαίοι για τους δικούς τους, προφανώς εσωτερικούς λόγους επιμείνουν σε νέα μέτρα και αποφύγουν τη συζήτηση για το ελληνικό χρέος, η εκτίμηση του Μαξίμου, την οποία έχουν μεταφέρει στους δανειστές μας τόσο ο έλληνας Πρωθυπουργός όσο και ο κ. Στουρνάρας, είναι πως ουδείς μπορεί να αποκλείσει τον κίνδυνο κοινωνικής αναταραχής, γεγονός το οποίο θα υπονόμευε τις σκληρές θυσίες του ελληνικού λαού.
Σε κάθε περίπτωση, τονίζει στέλεχος της Κυβέρνησης, η χώρα είναι σε κομβικό σημείο με δεδομένο ότι το επόμενο εξάμηνο θα γνωρίζουμε κατά πόσο η χώρα μπορεί να εξέλθει από τον φαύλο κύκλο της ύφεσης και της σκληρής λιτότητας.
