Έναν από τους σημαντικότερους λογοτέχνες του 20ού αιώνα, τον Φραντς Κάφκα, τιμά με το σημερινό της doodle η Google, για τα 130 χρόνια από τη γέννησή του.

Ο Κάφκα γεννήθηκε στην Πράγα στις 3 Ιουλίου 1883, και πέθανε από φυματίωση σ` ένα σανατόριο της Βιέννης στις 3 Ιουνίου το 1924. Έγραψε όλο το έργο του στη γερμανική γλώσσα στην οποία έκανε τις σπουδές του. Το πρώτο πεζογράφημα του Φράντς Κάφκα, το οποίο διασώζεται, είναι η «Περιγραφή ενός αγώνα» (Beschreibung eines Kampfes) το οποίο ξεκίνησε να το γράφει μετά το 1902 – και ίσως συνέχισε μέχρι το 1904 – ένα πρώιμο έργο που δεν δημοσιεύτηκε όσο ζούσε.

Ο φίλος του, Μαξ Μπροντ, δημοσίευσε μετά το θάνατό του, και παρά τη θέλησή του, τα κυριότερα έργα του: «Η Δίκη» (1925), «Ο Πύργος» (1926), «Αμερική» (1927). Άλλα έργα του: «Η Μεταμόρφωση» (1912), «Η αποικία των τιμωρημένων» (1914), «Γράμμα στον πατέρα» (1919) κ.α.. Στη διάρκεια της ζωής του, ο Μπροντ, δημοσίευσε περίπου 83 βιβλία του Κάφκα ή για τον Κάφκα, υποβάλλοντας στη διεθνή λογοτεχνική κοινότητα την αίσθηση ότι το έργο του ήταν τόσο ξεχωριστό, τόσο σπουδαίο, που αποτελούσε κοινό κτήμα της ανθρωπότητας και δεν ανήκε σε κανέναν για να το απαγορεύσει, ούτε στον ίδιο. 

Λιγότερες από 450 σελίδες

Οι μελετητές του υπολογίζουν ότι, όσο ζούσε ο Κάφκα, είδαν το φως της δημοσιότητας λιγότερες από 450 σελίδες, διηγήματα τυπωμένα κυρίως σε λογοτεχνικά περιοδικά. Παίδευε πολύ τα κείμενά του και ό,τι δεν τον ικανοποιούσε αισθητικά κατέληγε στη φωτιά. Εκτιμάται ότι είχε καταστρέψει το ενενήντα τοις εκατό των γραπτών του.

Ένα είδος συμβόλου

Τα έργα του Κάφκα αποτέλεσαν ένα είδος συμβόλου της αγωνίας του σύγχρονου ανθρώπου. Ο όρος καφκικό, που έχει καθιερωθεί ως ορολογία, συμπυκνώνει την ατμόσφαιρα που αποπνέει το σύνολο του έργου του και χρησιμοποιείται σήμερα για τον χαρακτηρισμό κάθε έργου τέχνης που εμφανίζει κοινά χαρακτηριστικά.