Θυμίζει ιστορία τύπου «Κώδικα ντα Βίντσι» ή «Πίνακα της Φλάνδρας», ωστόσο το Secretbook είναι πραγματικότητα και, όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, έχει να κάνει με το δημοφιλέστερο κοινωνικό δίκτυο, Facebook.
Το Secretbook κυκλοφόρησε αυτή την εβδομάδα από τον Όουεν Κάμπελ Μουρ, φοιτητή επιστήμης υπολογιστών του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, που έχει κάνει πρακτική άσκηση στην Google. Αποτελεί έναν browser extension που επιτρέπει το «πέρασμα» μυστικών μηνυμάτων σε φωτογραφίες που ο χρήστης του ανεβάζει στο Facebook, έτσι ώστε να μην μπορεί να τα διαβάσουν άλλοι εκτός από αυτόν στον οποίο απευθύνονται, ο οποίος μπορεί να τα «ξεκλειδώσει» μόνο μέσω ενός «κλειδιού» που έχει δημιουργήσει ο αποστολέας του μηνύματος.
Μιλώντας στο Danger Room του Wired, ο Κάμπελ Μουρ λέει πως σκοπός της έρευνας ήταν να επιδειχθεί πως η «στεγανογραφία» σε εικόνες JPEG είναι δυνατή σε social media όπου ήταν προηγουμένως αδύνατη. Ο ίδιος αναφέρει πως ανέπτυξε το Secretbook σε συνολικό διάστημα δύο μηνών μέσα στο προηγούμενο έτος, ως ερευνητικό project για το πανεπιστήμιο.
Το Secretbook είναι προς στιγμή διαθέσιμο για τον Google Chrome, και τα μηνύματα μπορούν να είναι μέχρι και 140 χαρακτήρων. Η άποψη του ίδιου του Facebook επί του θέματος είναι άγνωστη, καθώς δεν έχει υπάρξει σχολιασμός πάνω στην πρώτη περίπτωση αυτοματοποίησης της ψηφιακής στεγανογραφίας (η απόκρυψη κρυφών μηνυμάτων σε αρχεία υπολογιστή) στο δημοφιλές κοινωνικό δίκτυο.
Όπως δήλωσε ο δημιουργός του, η ανάπτυξη του Secretbook δεν ήταν εύκολη υπόθεση, καθώς τα περισσότερα εργαλεία στεγανογραφίας προϋποθέτουν η οθόνη να αποστέλλεται ακριβώς όπως είναι – και το Facebook επανασυμπιέζει μία εικόνα, όταν κάποιος την κάνει upload, με αποτέλεσμα την αλλοίωση του μηνύματος (που μπορεί να αποτελείται, για παράδειγμα, από μία σειρά pixels σε διαφορετικό χρώμα). Αξίζει να σημειωθεί πως στο Google + δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, οπότε και είναι δυνατή η χρήση «συμβατικών» εργαλείων στεγανογραφίας.
Ο Κάμπελ Μουρ αυτό που έκανε ήταν να αντιγράψει και χρησιμοποιήσει τον εν λόγω αλγόριθμο επανασυμπίεσης του Facebook, οπότε όταν «περνιέται» σε μία φωτογραφία ένα μυστικό μήνυμα, το Secretbook αυτόματα προβαίνει σε μετατροπή της όπως θα την έκανε το Facebook, έτσι ώστε να είναι δυνατή η διατήρηση του μηνύματος.
Το Secretbook χρησιμοποιεί την πλατφόρμα web extension του Chrome για συγκεκριμένο λόγο, καθώς εάν ήταν εφαρμογή του Facebook, θα ήταν ορατό ποιος το χρησιμοποιεί. Όσον αφορά το «ύποπτο» της όλης υπόθεσης, ο Κάμπελ Μουρ θεωρεί πως το εργαλείο του θα χρησιμοποιείται κυρίως από χομπίστες και ερευνητές και όχι τρομοκράτες, καθώς εκτιμά πως η μέθοδός του δεν είναι εντελώς ασφαλής: κάποιος ο οποίος ψάχνει για μυστικά μηνύματα (όπως για παράδειγμα μία υπηρεσία ασφαλείας σαν την NSA) θα μπορούσε σχετικά εύκολα να αναπτύξει έναν αλγόριθμο που να εντοπίζει τις «πειραγμένες» από το Secretbook εικόνες. Ωστόσο, και ο ίδιος αντιλαμβάνεται πως, ακόμη και με έναν τέτοιο αλγόριθμο, εξακολουθεί να υφίσταται το πρόβλημα του τεράστιου όγκου των φωτογραφιών που ανεβαίνουν ημερησίως στο Facebook, στις οποίες θα έπρεπε να έχει πρόσβαση η υπηρεσία που αναζητά τα μυστικά μηνύματα.
