Διεθνής ομάδα ερευνητών κατόρθωσε να χαρτογραφήσει το γονιδίωμα του ρεβιθιού, κάτι που, όπως λέει, θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για αποδοτικότερες, πιο ποιοτικές καλλιέργειες αυτού του σπόρου, που παράγεται και στη χώρα μας από την αρχαιότητα.
Οι έρευνες, στις οποίες συμμετείχαν δεκάδες επιστήμονες από 23 οργανισμούς σε 10 χώρες, επικεντρώθηκαν σε 90 παραλλαγές της ποικιλίας «καμπούλι». Η αποκωδικοποίησή τους αποκάλυψε ότι περιλαμβάνουν 28.269 γονίδια.
«Αυτή τη στιγμή, οι σοδειές ρεβιθιών έχουν τελματώσει στα 700-900 κιλά ανά 10 στρέμματα, όμως θα μπορούσαν να αυξηθούν σημαντικά», δήλωσε ο Δρ. Σουαπάν Κουμάρ Ντάτα, αναπληρωτής γενικός διευθυντής του Ινδικού Συμβουλίου Γεωργικών Ερευνών, το οποίο συντόνισε τις έρευνες. «Η κατάλληλη ταυτοποίηση των γονιδίων από το γονιδιακό χάρτη θα μπορούσε να οδηγήσει στην ταχύτερη ανάπτυξη νέων ποικιλιών.»
Το ρεβίθι, σημαντική πηγή πρωτεΐνης, είναι το δεύτερο πιο διαδεδομένο όσπριο παγκοσμίως μετά τη σόγια και η Ινδία είναι η μεγαλύτερη παραγωγός χώρα. Το πρόβλημά σε σχέση με άλλα όσπρια είναι ότι έχει περιορισμένη γενετική ποικιλομορφία, κάτι που σύμφωνα με τον Ντάτα, σήμαινε ότι μέχρι σήμερα ήταν δύσκολο να τροποποιηθεί γενετικά.
«Η γενετική ποικιλομορφία, μια σημαντική προϋπόθεση για τη βελτίωση των καλλιεργειών, είναι πολύ μικρή και αυτό αποτελούσε σοβαρό ανασταλτικό παράγοντα για τη βελτίωση του ρεβιθιού», συμφωνεί ο Δρ. Ρατζίβ Βάρσνεϊ, ένας από τους ερευνητές που συμμετείχαν στην προσπάθεια αποκωδικοποίησης του γονιδιώματος της ρεβιθιάς.
«Η μελέτη αυτή μας δίνει πρόσβαση όχι μόνο στα ‘καλά γονίδια’, που θα επιτρέψουν την επιτάχυνση της ανάπτυξης [του ρεβιθιού], αλλά και σε γονιδιωματικές περιοχές που θα εμπλουτίσουν τη γενετική ποικιλομορφία από άλλα είδη και ποικιλίες.»
Όπως εξηγεί, με τα σημερινά δεδομένα, χρειάζονται 4 έως 8 χρόνια για να αναπτυχθεί μία νέα ποικιλία. Η χαρτογράφηση του γονιδιώματος του ρεβιθιού θα μπορούσε να μειώσει κατά το ήμισυ το χρόνο που χρειάζεται για να προκύψει μία νέα ποικιλία με καλύτερα χαρακτηριστικά.
