Είναι μία από τις πηγές παραγωγής καθαρής ενέργειας, ένα από τα μέσα μείωσης των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα που συμβάλλουν στην υπερθέρμανση του πλανήτη. Σύμφωνα ωστόσο με τα αποτελέσματα νέας μελέτης, κατά τη διάρκεια της νύχτας οι ανεμογεννήτριες θερμαίνουν την επιφάνεια της γης που καταλαμβάνουν, επιβαρύνοντας το τοπικό κλίμα και θέτοντας υπό αμφισβήτηση τη βιωσιμότητα της αιολικής ενέργειας.
Οι ερευνητές από το Κρατικό Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης στο Όλμπανι χρησιμοποίησαν δορυφορικά δεδομένα της περιόδου 2003-2011 για να μελετήσουν τις θερμοκρασίες επιφάνειας σε ένα μεγάλο τμήμα του δυτικού Τέξας, όπου βρίσκονται τέσσερα από τα μεγαλύτερα αιολικά πάρκα στον κόσμο. Διαπίστωσαν ότι στις περιοχές των πάρκων, οι θερμοκρασίες τις νυχτερινές ώρες αυξήθηκαν την περίοδο αυτή κατά 0,72 βαθμούς Κελσίου.
«Αποδίδουμε αυτήν την αύξηση ως επί το πλείστον στα αιολικά πάρκα», γράφουν οι συντάκτες της έκθεσης, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature Climate Change, διευκρινίζοντας ότι η μεταβολή της θερμοκρασίας ενδέχεται να οφείλεται στους στροβιλισμούς από τους ρότορες των ανεμογεννητριών. «Αυτές οι αλλαγές, εάν είναι χωρικά μεγάλες, μπορεί να έχουν αισθητές επιπτώσεις στον τοπικό ή και περιφερειακό καιρό και στο κλίμα.» Όπως σημειώνεται, οι επιπτώσεις για τη θερμοκρασία του αέρα θα είναι μικρότερες από την αύξηση των 0.72 βαθμών, αφού οι μεταβολές λαμβάνουν χώρα με βραδύτερους ρυθμούς σε σχέση με τη θερμοκρασία εδάφους.
Οι επιστήμονες τονίζουν ότι για να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα, χρειάζεται να γίνουν περισσότερες και εκτενέστερες μελέτες, σε διαφορετικές τοποθεσίες. Παλαιότερη αμερικανική μελέτη εξάλλου, είχε δείξει ότι στις περιοχές των αιολικών πάρκων η θερμοκρασία ανεβαίνει τη νύχτα και πέφτει την ημέρα. Εκείνη ωστόσο βασιζόταν σε μετρήσεις που είχαν γίνει στη διάρκεια μόλις έξι εβδομάδων από δύο μετεωρολογικούς σταθμούς.
«Η αιολική ενέργεια θα αποτελέσει κομμάτι της λύσης στην κλιματική αλλαγή, την ατμοσφαιρική ρύπανση και το πρόβλημα της ενεργειακής ασφάλειας», εκτιμά ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Λιμίνγκ Ζου. «Το να κατανοήσουμε όμως τις επιπτώσεις των αιολικών πάρκων είναι εξαιρετικά σημαντικό για την ανάπτυξη στρατηγικών διαχείρισης με στόχο τη μακροπρόσθεσμη βιωσιμότητα της αιολικής ενέργειας.»
Ο Ζου επισημαίνει ότι, σε γενικές γραμμές, οι μεταβολές που παρατήρησε η ομάδα του είναι «τοπικές και μικρές σε σχέση με τις έντονες αλλαγές που σημειώνονται κάθε χρόνο» και οι οποίες απορρέουν από τις φυσικές διακυμάνσεις. Επιπλέον, υπογραμμίζει ότι τα ευρήματά του δεν θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν ως αιτιολογία για την αναστολή έργων κατασκευής νέων αιολικών πάρκων, λέγοντας ότι «θα πρέπει να γίνει πολλή δουλειά ακόμη προτού καταλήξουμε σε οποιοδήποτε συμπέρασμα».
