Η Χιλή αποτελεί μία εξαιρετικά «σεισμοπαθή» χώρα, έχοντας ως πρόσφατο και οδυνηρό «κρούσμα» τον σεισμό των 8,8 Ρίχτερ του Φεβρουαρίου του 2010, που άφησε πίσω του 525 ανθρώπους νεκρούς, 25 αγνοουμένους και ζημιές ύψους 30 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Μέσα στα τελευταία δύο χρόνια έχει βιώσει δεκάδες σεισμούς ισχύος από 6 και άνω.
Ως εκ τούτου, οι Χιλιανοί προσαρμόζονται, αξιοποιώντας σε πολλές περιπτώσεις τις δυνατότητες της σύγχρονης τεχνολογίας: εφαρμογές που έχουν να κάνουν με ενημέρωση περί σεισμικής δραστηριότητας και επικίνδυνων ζωνών είναι παρούσες σε smartphones πολλών πολιτών.
Ωστόσο, οι χιλιανές αρχές πηγαίνουν ένα βήμα παραπέρα, αξιοποιώντας υπάρχουσες τεχνολογίες ή αναπτύσσοντας νέες, για την αντιμετώπιση της «σεισμικής απειλής».
Μία από αυτές, σύμφωνα με δημοσίευμα του BBC, είναι το σύστημα «σεισμικής απομόνωσης» της χιλιανής εταιρείας Sirve, που λειτουργεί ως αντικραδασμικό σύστημα για κτίρια: ειδικές ατσάλινες ενισχύσεις στα θεμέλια «απορροφούν» τις δονήσεις, ώστε να μην επηρεάζεται το κτίριο, ενώ παράλληλα στο εσωτερικό του κρέμονται όγκοι από μπετόν που λειτουργούν σαν εκκρεμή, σταθεροποιώντας περαιτέρω το κτίσμα.
Σύμφωνα με την εταιρεία, η τεχνολογία αυτή μπορεί να μειώσει τις ζημιές σε ένα κτίριο με λιγότερους από 15 ορόφους κατά 90%. Σε περίπτωση που οι όροφοι ξεπερνούν τους 15, το ποσοστό αυτό μειώνεται στο 50%. Στο σεισμό του 2010 οι τεχνολογίες της Sirve χρησιμοποιούνταν ήδη σε κάποια κτίρια, στα οποία συμπεριλαμβανόταν και ο «πύργος Titanium» στο Σαντιάγκο, το υψηλότερο κτίριο της χώρας: κανένα από αυτά τα 13 κτίρια δεν κατέρρευσε, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα τον πολλαπλασιασμό της ζήτησης για τις τεχνολογίες και τα συστήματα της εταιρείας. Πλέον, η κυβέρνηση εξετάζει το ενδεχόμενο χρήσης της σε μικρότερα κτίρια, για να προστατευτούν και οι φτωχότερες περιοχές, που το 2010 πλήρωσαν βαρύτατο τίμημα από το χτύπημα του Εγκέλαδου.
Άλλο ένα πρόβλημα η επίλυση του οποίου εξετάζεται με τη χρήση της τεχνολογίας είναι η υδροδότηση σεισμόπληκτων περιοχών: εδώ δραστηριοποιείται η αμερικανική εταιρεία Tohl, που ιδρύθηκε μετά τον καταστροφικό σεισμό στην Αϊτή το 2010. Η Tohl αναπτύσσει έναν αγωγό από πολυαιθυλένιο, το οποίο είναι ελαφρύ και ανθεκτικό. Η μία άκρη του τοποθετείται σε μία πηγή νερού και η άλλη προσδένεται σε ένα ελικόπτερο, που «σέρνει» τον αγωγό σε αποστάσεις ακόμη και χιλιομέτρων, δημιουργώντας πρακτικά ένα σύστημα υδροδότησης έκτακτης ανάγκης μέσα σε λίγα λεπτά.
Ακόμη, οι χιλιανές αρχές έχουν υιοθετήσει τεχνολογίες τηλεπικοινωνιών έκτακτης ανάγκης από το 2011, βασιζόμενες σε λογισμικό της ισραηλινής εταιρείας eVigilo: πρόκειται για ένα σύστημα το οποίο δίνει τη δυνατότητα μαζικής αποστολής μηνυμάτων συναγερμού σε κάθε μέσο: από τηλεοράσεις και ραδιόφωνο μέχρι υπολογιστές και κινητά τηλέφωνα, τα οποία φτάνουν σε εκατομμύρια παραλήπτες μέσα σε δευτερόλεπτα, ανεξαρτήτως του φόρτου που μπορεί να έχουν τα «συμβατικά» δίκτυα τηλεπικοινωνιών.
