Την ανάγκη αύξησης της αγροτικής παραγωγής κατά 70% έως τα μέσα του αιώνα προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες του αυξανόμενου πληθυσμού, επισημαίνει η Διεθνής Οργάνωση Τροφίμων και Γεωργίας (FAO), προειδοποιώντας παράλληλα ότι ήδη, το εν τέταρτο των εδαφών είναι «σοβαρά υποβαθμισμένο». Στην πρώτη της αξιολόγηση της κατάστασης της γης, η οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών τονίζει ότι η τάση αυτή θα πρέπει να ανασχεθεί προκειμένου η γη να είναι σε θέση να θρέψει 9 δισεκατομμύρια στόματα, το 2050.
Μια αύξηση στην παραγωγή της τάξεως του 70% ισοδυναμεί με περίπου 1 δισεκατομμύριο τόνους περισσότερο σιτάρι, ρύζι κ.α. καθώς και 200 εκατομμύρια επιπλέον τόνους βοδινού και άλλου κρέατος. Όπως αναφέρεται στην έκθεση ωστόσο, οι περισσότερες εκτάσεις ήδη καλλιεργούνται και μάλιστα με τρόπους μη αποδοτικούς, που τις καθιστούν λιγότερο εύφορες.
«Η ανθρωπότητα δεν μπορεί πλέον να αντιμετωπίζει αυτούς τους ζωτικής σημασίας πόρους σαν να είναι ανεξάντλητοι», λέει ο επικεφαλής της FAO Ζακ Ντιουφ. «Οι εποχές που όλα κυλούσαν σαν να μη συμβαίνει τίποτε, πέρασαν».
Στην έκθεση, την οποία ο Ντιουφ χαρακτηρίζει «καμπανάκι», διευκρινίζεται ότι το 25% των χερσαίων εκτάσεων είναι «σοβαρά υποβαθμισμένο», το 44% «μετρίως υποβαθμισμένο», ενώ σε μόλις ένα 10% η κατάσταση χαρακτηρίζεται «βελτιούμενη». Στα κατεξοχήν υποβαθμισμένα εδάφη συγκαταλέγονται αυτά της Μεσογείου, της δυτικής ακτής της Αμερικής, του Κέρατος της Αφρικής και πολλών περιοχών στην Ασία.
«Σε παγκόσμιο επίπεδο, οι φτωχότεροι έχουν τη μικρότερη πρόσβαση στη γη και στο νερό και βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε μια παγίδα φτώχειας με μικρές αγροτικές εκτάσεις και κακής ποιότητας εδάφη, τα οποία είναι πολύ ευάλωτα στην υποβάθμιση της γης και στην κλιματική αβεβαιότητα», αναφέρουν οι συντάκτες της έκθεσης, κατά τους οποίους το 40% των υποβαθμισμένων εδαφών βρίσκονται σε πολύ φτωχές περιοχές.
Τεράστιες επενδύσεις, αξιοποίηση των νέων μεθόδων
Η FAO υπογραμμίζει την ανάγκη αποτελεσματικότερης χρήσης του νερού, αλλά και εφαρμογής πρωτοποριακών μεθόδων, όπως η αειφόρος γεωργία με στόχο τη διατήρηση των εδαφών ή η αγρο - δασοκομία. Οι συντάκτες εκτιμούν ότι για την προστασία της γης θα χρειαστούν επενδύσεις ύψους 160 δισεκατομμυρίων δολαρίων έως το 2050, ενώ την ίδια περίοδο οι αναπτυσσόμενες χώρες θα πρέπει να εξασφαλίσουν περίπου 1 τρισεκατομμύριο μόνο για αρδευτικά έργα.
Μπορεί τα ποσά αυτά να ακούγονται ιλιγγιώδη, όμως η οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών προειδοποιεί ότι, εάν δεν ληφθούν δραστικά μέτρα, μεγάλο ποσοστό αγροτικών εκτάσεων «κινδυνεύουν να χάσουν προοδευτικά την παραγωγική τους ικανότητα υπό το βάρος ενός συνδυασμού δημογραφικών πιέσεων και μη βιώσιμης χρήσης». Σύμφωνα με τον Ντιούφ, οι περιοχές που σήμερα απλώς κινδυνεύουν με υποβάθμιση, είναι πιθανό έως το 2050 να μην μπορούν να ανταποκριθούν στις ανθρώπινες ανάγκες. «Οι συνέπεις σε ό,τι αφορά την πείνα και τη φτώχεια είναι απαράδεκτες».
