Κατερίνα Διδασκάλου: «…Να αποκτήσουμε, επιτέλους, αίσθηση του μέτρου…»

Η ηθοποιός μιλά με αφορμή την παράσταση «Ω, Θεέ μου!»
Κυριακή, 02 Απριλίου 2017 06:01
UPD:14:32

Η Κατερίνα Διδασκάλου μιλά για το έργο και για τη σημερινή Ελλάδα.

A- A A+

Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]

Αν ο Θεός κατέβαινε στη Γη για μια απλή ψυχανάλυση, θα μπορούσε να σώσει τον εαυτό του κι εμάς; Πόση πίστη και πόσο χιούμορ χρειάζονται τελικά, για να επιβιώσουμε και να βρούμε την ευτυχία; Η ηθοποιός Κατερίνα Διδασκάλου αναλαμβάνει την ψυχοθεραπεία του Μεγαλοδύναμου, και μας μιλά για την παράσταση «Ω, Θεέ μου!».

Μετά τη μεγάλη του επιτυχία στη Θεσσαλονίκη, το έργο της Ανάτ Γκοβ, μια θεϊκή κωμωδία που ανατρέπει τα πάντα και ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Λίνας Ζαρκαδούλα, παρουσιάζεται στην Αθήνα, στο θέατρο Κάτια Δανδουλάκη.

Πρωταγωνίστρια σε αυτή την παράξενη ιστορία, στην οποία ο Θεός είναι απελπισμένος και θέλει να καταστρέψει τον κόσμο που έφτιαξε, επειδή έχει λάθη, αδικίες, πολέμους και απληστία, η Κατερίνα Διδασκάλου έχει στη διάθεσή της μόλις μία ώρα, για να του αλλάξει γνώμη, και μιλά για το έργο και για τη σημερινή Ελλάδα.

Για τι μιλάει αυτή η «θεϊκή» κωμωδία;

«Για μια ψυχολόγο, την Άννα, η οποία μεγαλώνει μόνη της τον γιο της, που πάσχει από αυτισμό, και, μια μέρα, δέχεται την επίσκεψη ενός “διαφορετικού” πελάτη, που της λέει ότι, αν δεν ολοκληρώσει άμεσα μια συνεδρία μαζί της, θα γίνει κάτι συνταρακτικό στον πλανήτη. Για να της αποκαλύψει, στη συνέχεια, ότι είναι ο Θεός. Αν υπήρχε περίπτωση να δει ο Θεός την παράσταση, θα γελούσε πολύ! Θα γελούσε με την αδυναμία του τελειότερου δημιουργήματός του να παραδεχτεί ότι αυτό που έχει απόλυτη ανάγκη είναι αγάπη, ότι το πραγματικό του συμφέρον είναι να αγαπάει τον διπλανό του σαν τον εαυτό του!».

Σκιαγραφείστε μας την ηρωίδα της.

«Η Άννα είναι αυτό, που εκπροσωπεί η λέξη μαμά, η λέξη θεραπεύτρια. Νιώθει ότι έχει αποστολή να βοηθάει συνανθρώπους της να βρουν τον εαυτό τους. Είναι δοτική και, επειδή έχει περάσει πολλά, αντιμετωπίζει τα πάντα με χιούμορ. Έχει αποφασίσει, αντί να μεμψιμοιρεί, να αγωνίζεται. Αντί να αγωνιά, να “προσεύχεται” με τον κατάδικό της τρόπο. Αντί να φοβάται, να πιστεύει στη δύναμη που κρύβει μέσα της. Είναι γήινη και αέρινη μαζί!».

Τι της συμβαίνει, όταν συναντά τον μυστηριώδη ασθενή του έργου;

«Τον αντιμετωπίζει με προσήνεια, αγάπη και χιούμορ, όταν ακούει κάτι, που, αρχικά, της φαίνεται παράδοξο. Προσπαθεί να τον κάνει να αισθανθεί άνετα και να μιλήσει για τον εαυτό του. Μετά όμως...».

Πώς θα προσπαθήσει να του αλλάξει γνώμη;

«Α! Αυτό θα το δείτε επί σκηνής! Είναι πέραν κάθε περιγραφής! Αυτό, όμως, που μπορώ να αποκαλύψω, είναι ότι η συγγραφέας, Ανάτ Γκοβ, πλησιάζει το τεράστιο αυτό θέμα της ύπαρξης του Θεού και της πίστης σε Αυτόν με ιδιοφυές χιούμορ και γλωσσικές επιλογές, που καθοδηγούν δραματουργικά έναν σκηνοθέτη που ξέρει να “διαβάζει”. Στην περίπτωση της Λίνας Ζαρκαδούλα, η οποία ανακάλυψε το συγκεκριμένο έργο, αυτό ισχύει απόλυτα. Με αυτοσχεδιασμούς, αρχικά, και με σεβασμό στο κείμενό μας, καθοδήγησε τον Γρηγόρη Βαλτινό, τον Μίλτο Τσιάντο κι εμένα, ώστε να δικαιώσουμε την πραγματικά πρωτότυπη αυτή σύλληψη».

Πώς αισθάνεστε για τη σημερινή Ελλάδα;

«Θλίψη. Αλλά, επειδή είμαι εγγενώς αισιόδοξη, ελπίζω σε φωτισμένους πολιτικούς που θα ΑΓΑΠΟΥΝ την πατρίδα μας, που σημαίνει ότι καταλαβαίνουν πως το γενικότερο καλό είναι και δικό τους συμφέρον».

Τι χρειαζόμαστε πραγματικά σε αυτήν τη δύσκολη φάση;

«Χρήματα! (γέλια). Αλλά, κυρίως, να κάνει αυτό που ξέρει ο καθένας μας με τον καλύτερο τρόπο. Με ζήλο. Να αποκτήσουμε, επιτέλους, αίσθηση του μέτρου. Να καταλάβουμε ότι η σημερινή κατάσταση δεν είναι απόρροια μόνο της σημερινής κακής διαχείρισης, αλλά πολλών χρόνων πορείας ανεύθυνης πολιτικής, αλαζονείας και έλλειψης κοινού νου. Χρειαζόμαστε, από τον πρώτο έως τον τελευταίο πολίτη, μικρές καθημερινές ηρωικές πράξεις. Χρειαζόμαστε να απλώσουμε το χέρι ο ένας στον άλλο. Χωρίς τους φόβους που μας κρατούν δέσμιους. Να σεβαστούμε, επιτέλους, το περιβάλλον που μας φιλοξενεί. Ακόμη κι αν αυτό σημαίνει να μαζέψουμε, αντί να πετάξουμε, ένα σκουπίδι».

Τι σας τονώνει το ηθικό;

«Μια καλή παράσταση, ένας χαμογελαστός άνθρωπος, ένα μικρό θαύμα από αυτά που προκαλούμε οι ίδιοι με τις σκέψεις, τις λέξεις και τις πράξεις μας».

Ταυτότητα παράστασης

Μετάφραση: Δημήτρης Ψαρράς, σκηνοθεσία: Λίνα Ζαρκαδούλα, μουσική: Μίνως Μάτσας, σκηνικά: Διονύσης Χριστοφιλογιάννης, κοστούμια: Γιώργος Σεγρεδάκης, φωτισμοί: Γιάννης Δρακουλαράκος, βοηθός σκηνοθέτη: Νατάσσα Κοτσοβού, στίχοι τραγουδιού παράστασης: Λουΐζα Αρκουμανέα, φωτογραφίες: Νίκος Καρανικόλας, παραγωγή: Αφοί Τάγαρη. Παίζουν: Γρηγόρης Βαλτινός, Κατερίνα Διδασκάλου, Μίλτος Τσιάντος.

Πληροφορίες

Θέατρο Κάτια Δανδουλάκη: Αγίου Μελετίου 61 - Αθήνα, τηλ.: 210 8640414. Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή: 21:15, Σάββατο: 18:15 (λαϊκή απογευματινή) και 21:15, Κυριακή: 19:30. Διάρκεια παράστασης: 100 λεπτά. Τιμές εισιτηρίων: κανονικό: 18 ευρώ, λαϊκή απογευματινή: 15 ευρώ, φοιτητικό - ανέργων - πολυτέκνων: 13 ευρώ, ειδικές τιμές για ομαδικά εισιτήρια. Ηλεκτρονική προπώληση: viva.gr.

Προτεινόμενα για εσάς