Από την έντυπη έκδοση
Της Έφης Τριήρη
[email protected]
O Μπιλ Γκέιτς είχε πει κάποτε ότι «το Διαδίκτυο γίνεται η πλατεία της πόλης για το παγκόσμιο χωριό του αύριο». Αρκεί να ξέρεις να το χρησιμοποιείς... γιατί σου δίνει την πληροφορία και την απόλυτη επικοινωνία.
Είναι τόσο μεγάλο και τόσο ισχυρό, που μπορεί να σε οργανώσει, να σε συντονίσει, να σε συσπειρώσει, να κάνει αντίσταση, να οδηγήσει ένα μεγάλο πείραμα, να ξεσηκώσει, ενίοτε να καταστείλει και πραξικοπήματα. Απτό παράδειγμα η Τουρκία, με τον πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν να συνδυάζει αποδοτικά το νέο με το παλαιό σε μία προσπάθεια να κινητοποιήσει τους οπαδούς του, βρίσκοντας τελικά τη σωτηρία από αυτό που τόσο πολύ είχε πολεμήσει κατά τη διάρκεια της εξουσίας του. Όταν κανένας δεν γνώριζε πού βρισκόταν το βράδυ της Παρασκευής, λένε oι FT, χρησιμοποίησε το FaceTime για να προσεγγίσει έναν τηλεοπτικό παρουσιαστή και να στείλει το πρώτο μήνυμά του στους Τούρκους.
Όταν κανένας δεν γνώριζε πού βρισκόταν το βράδυ της Παρασκευής, ο Ταγίπ Ερντογάν χρησιμοποίησε το FaceTime για να προσεγγίσει έναν τηλεοπτικό παρουσιαστή και να στείλει το πρώτο μήνυμά του στους Τούρκους.
Ο πρόεδρος τουίταρε το μήνυμα σε οκτώ εκατομμύρια άτομα, το οποίο ανέβασε και στο Facebook, ενώ οι υποστηρικτές του χρησιμοποίησαν το WhatsApp για να παραμείνουν σε επαφή, καθώς επιχειρούσαν να αναλάβουν τον έλεγχο της κατάστασης. Μία μαζική επίδειξη δημόσιας στήριξης που μεγεθύνθηκε από τις αναρτήσεις των πολιτών στο Facebook και εφαρμογές του Twitter. Και όταν διεκόπη η πρόσβαση στο Internet, το πρωθυπουργικό γραφείο έστειλε SMS σε όλο τον κόσμο υπογεγραμμένο από τον ίδιο τον πρόεδρο, ζητώντας τους να υπερασπιστούν τη δημοκρατία έναντι των πραξικοπηματιών. Δεν είναι η πρώτη φορά που τα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης και το Διαδίκτυο διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο επηρεάζοντας αποτελέσματα ή επιτρέπουν στους πολίτες να ανατρέψουν καταστάσεις και να επιβάλουν τη θέλησή τους.
Το 2011 και το 2013 εκατομμύρια Αιγύπτιοι, με δίαυλο επικοινωνίας τα social media, ξεχύθηκαν στους δρόμους, δείχνοντας σε ολόκληρο τον κόσμο ότι μπορούν να έχουν συλλογική δράση. Το πρώτο λοιπόν που πρέπει να έχεις είναι θέληση και το δεύτερο τεχνική. Το Διαδίκτυο σου εξασφαλίζει την τεχνική, αρκεί να έχεις γνώμονα το γενικό καλό και όχι τη χειραγώγηση. Αύριο θα μπορούσαν να είναι οι πολίτες μίας άλλης χώρας, σε μία άλλη συντονισμένη δράση, μη κατευθυνόμενη, ανιδιοτελή.
