Μπείτε στον κόσμο των προνομίων της Ναυτεμπορικής. Γίνετε συνδρομητής στην έντυπη έκδοση και αποκτήστε άμεση πρόσβαση σε όλα τα Premium Services.
«Φίλοι μου, βοήθεια... Μια γυναίκα μόλις πέθανε από το κρύο. Απόψε, σε όλες τις πόλεις της Γαλλίας πρέπει να ακουστούν κάτω από ένα φως στη νύχτα, αυτές οι απλές λέξεις: Εσείς που υποφέρετε, όποιοι κι αν είστε, όπου κι αν είστε, είτε κοιμάστε, είτε τρώτε, είτε είστε απελπισμένοι, είμαστε εδώ και σας αγαπάμε». Τα λόγια του γάλλου ιερέα Αμπε Πιέρ αποτελούν δραματική έκκληση το χειμώνα του 1954 για βοήθεια στους άστεγους. Το μήνυμα αυτό οδήγησε στη δημιουργία της Ένωσης Emmaus, ύστερα από λίγους μήνες. Εξήντα χρόνια μετά οι άνθρωποι εξακολουθούν να ζουν και να πεθαίνουν στο δρόμο. Μένουν σε διάφορα μέρη, χωρίς θέρμανση, ή- ορισμένες φορές- χωρίς νερό. Δεν έχουν ούτε καν τα απολύτως απαραίτητα για να ζήσουν. Τα στοιχεία για τη Γαλλία είναι ανησυχητικά: Από το 2001 έως το 2013 ο αριθμός εκείνων που ζουν σε ακατάλληλα σπίτια αυξήθηκε κατά 50%. Τρία εκατομμύρια εξακόσιες χιλιάδες Γάλλοι επηρεάζονται. Εκατόν σαράντα ένας χιλιάδες είναι οι άστεγοι. Δύο εκατομμύρια οκτακόσιες χιλιάδες ζουν σε ακατάλληλα σπίτια. Γενικότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το 24% του πληθυσμού ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού. Εξ αυτών το 27% είναι τα παιδιά, το 20,5% είναι άτομα άνω των 65 ετών και το 9% εργαζόμενοι. Το 9% των Ευρωπαίων ζει με πολύ σοβαρές στερήσεις σε υλικά αγαθά. Στην Ελλάδα, με την ανεργία να υπερβαίνει το 16%, η διατήρηση στέγης γίνεται δυσκολότερη. Οι άστεγοι αυξήθηκαν τα τελευταία δύο χρόνια. Άνθρωποι που, ορισμένες φορές έχουν υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης, βρέθηκαν στο δρόμο εν μία νυκτί.
