Ανθρωπιστική κρίση στην Λ.Δ. Κονγκό

Τουλάχιστον δέκα άμαχοι σκοτώθηκαν την περασμένη εβδομάδα στο ανατολικό τμήμα της ΛΔ Κονγκό, σε επίθεση που φέρονται να διέπραξαν μέλη τζιχαντιστικής ένοπλης οργάνωσης που αρχικά σχημάτισαν αντάρτες από την Ουγκάντα, των Συμμαχικών Δημοκρατικών Δυνάμεων (Allied Democratic Forces, ADF), ανέφεραν χθες Κυριακή συγκλίνουσες πηγές.

«Τουλάχιστον 10 άμαχοι σκοτώθηκαν την Τετάρτη 12η Μαΐου στα χωριά Ενγκακά και Μανγκουντού (...), στην επαρχία Ιτούρι», ανέφερε σε ανάρτηση στη ροή της στον ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης Twitter η μη κυβερνητική οργάνωση Kivu Security Tracker (KST).

«Πηγές στην περιοχή υποπτεύονται (ότι την επίθεση διέπραξαν τζιχαντιστές της) ADF, πιθανόν σε συνεργασία με τοπική ένοπλη οργάνωση», πρόσθεσε η KST, η οποία καταγράφει τα βίαια επεισόδια και τις επιθέσεις ένοπλων οργανώσεων στο ανατολικό τμήμα της ΛΔ Κονγκό.

Την Κυριακή, ο περιφερειάρχης της Μαμπασά ανέφερε σε ανταποκριτή του Γαλλικού Πρακτορείου ότι στην περιοχή βρέθηκαν 15 πτώματα την προηγουμένη.

«Νεαροί ανακάλυψαν το Σάββατο 15 πτώματα σε αποσύνθεση στα περίχωρα του χωριού Ενγκακά», είπε ο Ιντρίς Κομά Κουκοντιλά.

«Κατά τα φαινόμενα, σκοτώθηκαν σε επιθέσεις την Πέμπτη και την Παρασκευή σε αυτό το χωριό και στα γειτονικά χωριά Λουκαγιά και Μακουκό», πρόσθεσε ο κ. Κομά. Τα πτώματα ενταφιάστηκαν από τον Ερυθρό Σταυρό.

Δράστες των επιθέσεων ήταν μέλη των ADF, εκτίμησε ο περιφερειάρχης. Συνήθως, η οργάνωση δρα αρκετά χιλιόμετρα νοτιοανατολικότερα, στην περιφέρεια της πόλης Μπένι, στη γειτονική επαρχία Βόρειο Κίβου.

Από την πλευρά του, ο ραδιοφωνικός σταθμός Okapi του ΟΗΕ, επικαλούμενος πηγές στην περιοχή, μετέδωσε πως 21 άνθρωποι σκοτώθηκαν στην περιοχή από την αρχή της περασμένης εβδομάδας, ενώ άλλοι περίπου πενήντα απήχησαν από μέλη των ADF.

«Η παρουσία του στρατού είναι ισχνή στην περιφέρεια Μαμπασά» και οι τζιχαντιστές «επωφελούνται», εξήγησε ο κ. Κομά, ζητώντας να σταλούν ενισχύσεις στην περιοχή του και εκφράζοντας ανησυχία για τους εκτοπισμούς πληθυσμών που είχαν ήδη εγκαταλείψει τις εστίες τους λόγω της βίας.

Την οργάνωση ADF ίδρυσαν μουσουλμάνοι αντάρτες από την Ουγκάντα, που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή το 1995. Η οργάνωση αυτή κατηγορείται για φρικαλεότητες εναντίον αμάχων που κατηγορεί πως συνεργάζονται με τον στρατό αφότου οι ένοπλες δυνάμεις άρχισαν ευρείας κλίμακας επιχειρήσεις εναντίον της. Θεωρείται η πιο ανελέητη από τις 122 ένοπλες οργανώσεις που έχει καταγραφεί πως δρουν στο ανατολικό τμήμα της ΛΔ Κονγκό: θεωρείται πως έχει σφαγιάσει πάνω από 1.000 αμάχους μέσα στους τελευταίους δεκαοκτώ μήνες.

Την 11η Μαρτίου, οι ΗΠΑ ενέταξαν την ADF στον κατάλογο των «τρομοκρατικών οργανώσεων» που συνεργάζονται με το Ισλαμικό Κράτος (ΙΚ). Από το 2019, το ΙΚ έχει αναλάβει την ευθύνη για κάποιες από τις ενέργειες της ADF.

Την 6η Μαΐου ο πρόεδρος της ΛΔ Κονγκό, ο Φελίξ Τσισεκέντι, κήρυξε σε «κατάσταση πολιορκίας» τις ανατολικές επαρχίες Ιτούρι και Βόρειο Κίβου, προκειμένου να εφαρμοστούν μέτρα για τη μείωση της βίας, ιδίως των επιθέσεων της ADF. Αξιωματικοί του στρατού αντικατέστησαν τους πολιτικούς κυβερνήτες των δύο επαρχιών την περασμένη εβδομάδα.

Πηγές: ΑΠΕ-ΜΠΕ, AFP

Της Πέπης Γρηγοριάδου
[email protected]

Σε λίγες ημέρες γιορτάζουμε τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821 που στόχο είχε ένα ελεύθερο, αυτόνομο, αυτοδιοίκητο κράτος. Μόνο που μέχρι να γίνει αυτό πέρασαν αρκετά χρόνια από εκείνη την 25η Μαρτίου οπόταν οι Έλληνες σήκωσαν το λάβαρο της επανάστασης. Κι όταν αυτό επιτεύχθηκε- ύστερα από αιματηρούς αγώνες και μακροχρόνιες διαβουλεύσεις, το ελληνικό κράτος, στα σπάργανά του, αδυνατούσε να καλύψει τα έξοδά του με βάσει τα έσοδα που είχε. Στράφηκε στις τότε Μεγάλες Δυνάμεις.

Σχεδόν δύο αιώνες μετά το 1821 ήταν η στιγμή που η χώρα χρειάστηκε πάλι την ευρωπαϊκή συμμαχία για να δώσει τη μάχη απέναντι στα χρέη του υψηλού δανεισμού. Σήμερα - έχοντας κερδίσει την εμπιστοσύνη των επενδυτών - μπορεί να δανείζεται από τις αγορές ομολόγων. Στο προσκήνιο όμως επανέρχεται και η προκλητική συμπεριφορά του ίδιου γείτονα που αποζητά γεωστρατηγική και οικονομική επέκταση στην Ανατολική Μεσόγειο.

Είναι σαφές ότι η ανεξαρτησία δεν είναι μόνο θέμα πολιτικού κράτους. Έχει συχνά και οικονομικό σκέλος. Η ιστορία είναι γεμάτη από λαούς που έχασαν το αυτοδιοίκητο σε επίπεδο έθνους, πολιτικής ή οικονομίας.

Από την εποχή της εκμετάλλευσης των αποικιών έως το σήμερα, όπου  κάτοικοι κρατών στενάζουν οικονομικά κάτω από ξένους ζυγούς που εκμεταλλεύονται τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας τους.

Οι Μεγάλες Δυνάμεις

Το 1821 οι οπλαρχηγοί πολεμούσαν τους Τούρκους στα βουνά της Ελλάδας, ενώ οι διπλωμάτες μάχονταν στην Ευρώπη για την ανακήρυξη του αγώνα ως εθνικοαπελευθερωτικού ώστε η συντηρητική ηγεσία των ευρωπαϊκών χωρών να τον στηρίξει και να μην προβεί στην καταστολή του. 

Χρειάστηκαν 6 χρόνια αγώνων των Ελλήνων μέχρι τη συγκρότηση του κράτους το 1827 και ακόμη 3 έως την αναγνώρισή του ως ανεξάρτητου το 1830 με σύνορα μέχρι τον Σπερχειό και τον Αχελώο. 

Οι πόροι του νεοσύστατου κράτους δεν ήταν αρκετοί και το 1823 η Β' Εθνοσυνέλευση αποφάσισε τη σύναψη εξωτερικού δανείου. Το 1824 επήλθε η συμφωνία για δάνειο 800.000 λιρών. Ως εγγύηση για την αποπληρωμή του δανείου τέθηκαν από ελληνικής πλευράς τα δημόσια κτήματα και όλα τα δημόσια έσοδα. 

Τα σημερινά σύνορα του ελληνικού κράτους οριοθετήθηκαν μόλις το 1947 με την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων. Μεσολάβησε ένας ελληνοτουρκικός πόλεμος το 1897 - με αφορμή την επιθυμία τη Κρήτης για ένωση με την Ελλάδα - ο οποίος τερματίστηκε με τη μεσολάβηση των Μεγάλων Δυνάμεων και οδήγησε στην υποβολή της χώρας σε διεθνή οικονομικό έλεγχο ύστερα από απαίτηση της Γερμανίας. 

Η οικονομική εξάρτηση από ξένες δυνάμεις εντάθηκε το 1893 με τη χρεοκοπία και το "δυστυχώς επτωχεύσαμεν" του Χαριλάου Τρικούπη, που οδήγησε στη σύναψη υπέρογκου δανείου με τις Μεγάλες Δυνάμεις υπό τον όρο ότι αυτές θα διαχειρίζονταν μέρος από τα έσοδα του κράτους.

Η αποικιοκρατία

Όμως την εποχή που το ελληνικό κράτος ιδρυόταν υπήρχαν ακόμη πολλές αποικίες κυρίως της βρετανικής και γαλλικής αυτοκρατορίας, οι οποίες αποκόμιζαν οφέλη τόσο από τη γεωστρατηγική θέση των αποικιών όσο και από την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών τους.

Οι περισσότερες χώρες κέρδισαν την ανεξαρτησία τους μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο "άνεμος της αλλαγής" μετά τον πόλεμο, σήμαινε ότι οι ημέρες της βρετανικής αυτοκρατορίας ήταν μετρημένες.

Η Βρετανία - ως επί το πλείστον - υιοθέτησε μια πολιτική ειρηνικής αποχώρησης από τις αποικίες της, όταν οι κυβερνήσεις ήταν διαθέσιμες για τη μεταβίβαση της εξουσίας. Μεταξύ 1945 και 1965, ο αριθμός των ατόμων υπό βρετανική κυριαρχία έξω από το Ηνωμένο Βασίλειο έπεσε από 700 εκατομμύρια σε πέντε εκατομμύρια, τρία εκατομμύρια από τα οποία ήταν στο Χονγκ Κονγκ.

Στην πραγματικότητα η αποχώρηση των Βρετανών από την Ινδία που αποκαλούνταν το "διαμάντι του στέμματος" το 1947 σήμανε και την αρχή του τέλους για τη βρετανική αυτοκρατορία.

Το 1875 η Βρετανία είχε αγοράσει αιγυπτιακές μετοχές της εταιρείας της Διώρυγας του Σουέζ, τις οποίες το αιγυπτιακό κράτος αναγκάστηκε να εκποιήσει για να καλύψει τους τόκους των δανείων προς γαλλικές κυρίως τράπεζες. Έτσι η γεωστρατηγικής θέσης αιγυπτιακή διώρυγα πέρασε σε βρετανικά χέρια. Το 1952 ο Ουίνστον Τσόρτσιλ δεν μπορούσε να αγνοήσει τη νέα επαναστατική κυβέρνηση της Αιγύπτου υπό τον Γκαμάλ Άμπντελ Νάσερ που είχε πάρει την εξουσία, και το επόμενο έτος συμφωνήθηκε ότι τα βρετανικά στρατεύματα θα αποσυρθούν από τη ζώνη της Διώρυγας του Σουέζ.

Το 1957 η Βρετανία χορήγησε ανεξαρτησία στη Μαλαισιακή Ομοσπονδία στο πλαίσιο της Κοινοπολιτείας.
Αργότερα, το 1964, η πρώτη σε παραγωγή τσαγιού χώρα της Αφρικής, η Κένυα κέρδισε και αυτή την ανεξαρτησία της από τη βρετανική κυριαρχία.

Στη Μεσόγειο, ο αγώνας των Ελληνοκύπριων έληξε (το 1960) με την Κύπρο ανεξάρτητη και το Ηνωμένο Βασίλειο να διατηρεί τις στρατιωτικές βάσεις του στο Ακρωτήρι και τη Δεκέλεια. Η Μάλτα απέκτησε ειρηνικά την ανεξαρτησία της από το Ηνωμένο Βασίλειο το 1964. 

Κατά το υπόλοιπο του 20ου αιώνα, στα πλαίσια του κινήματος της αποαποικιοποίησης, οι περισσότερες περιοχές της αυτοκρατορίας απέκτησαν την ανεξαρτησία τους με τελευταίο το Χονγκ Κονγκ το 1997.

Τον 19ο και τον 20ό αιώνα πίσω από τη βρετανική αυτοκρατορία ερχόταν η γαλλική που στο απόγειό της το 1939 επεκτεινόταν σε 13.500.000 τ.χλμ., σχεδόν το ένα δέκατο της επιφάνειας της Γης, με πληθυσμό 150 εκατομμυρίων ανθρώπων ή το 7% του τότε παγκόσμιου πληθυσμού. 

Κατείχε το μεγαλύτερο μέρος της βορειοδυτικής Αφρικής και εκμεταλλευόταν τη γεωστρατηγική θέση και τον φυσικό πλούτο των χωρών.

Το 1956, η Τυνησία και το Μαρόκο ανακηρύχθηκαν ανεξάρτητα κράτη, ενώ έως τότε, τελούσαν υπό το νομικό καθεστώς προτεκτοράτων και αποτελούσαν μέρος του γαλλικού αυτοκρατορικού οικοδομήματος. Η μεγάλη πετρελαιοπαραγωγός χώρα Αλγερία ανεξαρτητοποιήθηκε το 1962.

Ο πολιτικός έλεγχος στην ΕΣΣΔ

Εκτός από την κατάκτηση ενός λαού από εχθρική δύναμη υπάρχει και η εξάρτησή του από πολιτικά κέντρα αποφάσεων που βρίσκονται μακριά από την ίδια τη χώρα.

Η κραταιά ΕΣΣΔ που αποτελούνταν από 15 κράτη υπό τον πολιτικό έλεγχο της Μόσχας - παρότι δημοφιλής στα περισσότερα ομόσπονδα κράτη, είχε και φωνές που ζητούσαν την ανεξαρτητοποίησή τους, καθώς μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο η Μόσχα προχώρησε σε αυστηρά συγκεντρωτικό έλεγχο και μετέτρεψε τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης σε σοβιετικά δορυφορικά κράτη. Παράλληλα, υιοθέτησε πολιτικές εκρωσισμού, οι οποίες οδήγησαν στη χρήση της ρωσικής ως μητρικής γλώσσας από μη ρωσικούς λαούς.

Οι χώρες της Βαλτικής ήταν από τις πλέον δυσαρεστημένες κα τον Αύγουστο του 1991, η Λετονία και η Εσθονία κήρυξαν την αποκατάσταση της πλήρους ανεξαρτησίας τους (ακολουθώντας το παράδειγμα της Λιθουανίας το 1990), ενώ οι άλλες 12 δημοκρατίες συνέχισαν τη συζήτηση περί μιας όλο και πιο χαλαρής ένωσης ομόσπονδων κρατών.

Εργάτες με ένα δολάριο την ημέρα

Ωστόσο κάποιοι λαοί παραμένουν υποτελείς με μία άλλη μορφή. Σε όλο τον κόσμο δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν με λιγότερο από ένα δολάριο την ημέρα.

Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι το 65% από τα 130 εκατ. καράτια (26.000 κιλά) διαμαντιών που εξορύσσονται κάθε χρόνο ανά τον κόσμο, συνολικής αξίας 6.8 δισ. ευρώ προέρχεται από τις πιο φτωχές χώρες της Κεντρικής και Νότιας Αφρικής, όπως η Ανγκόλα, η Δημοκρατία του Κονγκό, η Ναμίμπια, η Τανζανία, η Σιέρα Λεόνε.

Στον νότο διαμάντια και χρυσός, στον βορά το πετρέλαιο. Κι όμως, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα σχεδόν οι μισοί από τους φτωχούς κατοίκους της υποσαχάριας Αφρικής ζουν σε πέντε χώρες: Τη Νιγηρία, το Κονγκό, την Τανζανία, την Αιθιοπία και τη Μαδαγασκάρη. Πολλές από τις χώρες αυτές απέκτησαν την ανεξαρτησία τους από τους αποικιοκράτες αλλά οι λαοί τους έμειναν υποδουλωμένοι στα μεγάλα συμφέροντα ντόπιων πολιτικών και ξένων εμπόρων.

Η κεντροαφρικανική δημοκρατία, πλούσια σε διαμάντια και ουράνιο έχει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά φτώχειας στον κόσμο (62%).

Η Κένυα είναι σημαντική χώρα εξαγωγής τσαγιού, καφέ και λουλουδιών για τα οποία εκατοντάδες χιλιάδες Κενυάτες εργάζονται στα θερμοκήπια μόλις με 35 ευρώ το μήνα. Εξαρτημένοι από επενδυτές και εμπόρους που θησαυρίζουν, οι ίδιοι με το ζόρι μπορούν να έχουν ένα πιάτο φαγητό την ημέρα.

Το 72% του πληθυσμού της Νιγηρίας ζει σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας την ώρα που οι πολυεθνικές αγορές πετρελαίου εξάγουν δυόμισι εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα και η Νιγηρία φιγουράρει στην πρώτη εξάδα των πετρελαιοπαραγωγών χωρών. 

Η οικονομία του Κονγκό βασίζεται στις εξορύξεις. Η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό θεωρείται μια από τις πλουσιότερες χώρες όσον αφορά τους φυσικούς πόρους. Τα αποθέματα ορυκτών που διαθέτει εκτιμάται ότι αξίζουν περισσότερα από 24 τρισ. δολ. Στο Κονγκό βρίσκονται εκτός από περίπου ένα τρίτο των παγκοσμίων αποθεμάτων κοβαλτίου και διαμαντιών και το ένα δέκατο του παγκόσμιου χαλκού. Με όλον αυτόν τον πλούτο και 60 χρόνια από τότε που έπαψε να είναι αποικία του Βελγίου το κατά κεφαλήν ΑΕΠ είναι μόλις 173 δολάρια.

Οικονομική εποπτεία

Ένα υποσκέλος της ανεξαρτησίας ενός κράτους είναι ο τρόπος που δανείζεται για να χρηματοδοτήσει τις ανάγκες του. Όταν αυτό δεν είναι εφικτό μέσω αγορών, τότε καταφεύγει σε οργανισμούς όπως το ΔΝΤ. Τα δάνεια δίνουν το δικαίωμα στους πιστωτές να ελέγχουν τον τρόπο διαχείρισης των εσόδων, όπως ισχύει και για ένα άτομο, μία επιχείρηση. Και φυσικά υπάρχει ο κίνδυνος πτώχευσης και κατάσχεσης περιουσιακών στοιχείων.

Η πτώχευση ενός κράτους εντάσσεται στο Διεθνές Δίκαιο λόγω και των σχέσεων με άλλα κράτη. Βέβαια με τη συνεργασία άλλων κρατών, διεθνών οργανισμών και περιφερειακών οικονομικών οργανώσεων μπορεί να δοθεί οικονομική στήριξη υπό την επίβλεψη διεθνούς οικονομικής επιτροπής προκειμένου να αποφευχθούν οι δυσμενέστερες των επιπτώσεων.

Η οικονομική ιστορία είναι γεμάτη από κρατικές χρεοκοπίες. Από το 1824 έως το 2009 είχαμε τουλάχιστον 286 επίσημες χρεοκοπίες από 110 κράτη (μόνο η Ελλάδα έχει στο ιστορικό της 4 χρεοκοπίες: 1827, 1843, 1893, 1932), ενώ η δεκαετία με τις περισσότερες κρατικές χρεοκοπίες ήταν η δεκαετία του '80, με πάνω από 70 επίσημες πτωχεύσεις, εκ των οποίων 34 έγιναν στην Αφρική, 29 στη Λατινική Αμερική και οι υπόλοιπες στην Ασία. 

Ο μύθος ότι τα κράτη δεν χρεοκοπούν συνδέεται με ένα τραπεζικό δόγμα που διαδόθηκε ιδιαίτερα τη δεκαετία του '70. Η λογική του ήταν απλή. Αν ένα κράτος δεν μπορεί να πληρώσει τα χρέη του, δεν χάθηκε ο κόσμος. Κι αυτό γιατί η περιουσία του ίδιου του κράτους, οι πηγές εσόδων του, αλλά και ο πλούτος της χώρας είναι πάντα πολύ μεγαλύτερος από το μεγαλύτερο χρέος. Επομένως το θέμα είναι να αποτραπεί να χρεοκοπήσει ένα κράτος για να μπορέσουν οι δανειστές να επωφεληθούν από τον δημόσιο πλούτο και την περιουσία της χώρας. 

Η Ελλάδα το 2010 υπέγραψε το πρώτο μνημόνιο και ακολούθησαν δύσκολα χρόνια με νέα μνημόνια και σκληρές διαπραγματεύσεις. Όμως σήμερα το 2021 βγήκε στις αγορές με την έκδοση 30ετούς ομολόγου με σημαντική ζήτηση από επενδυτές.

200 χρόνια μετά την κήρυξη της επανάστασης για ελευθερία και ανεξαρτησία η Ελλάδα ως μέλος της μεγάλης ευρωπαϊκής συμμαχίας προχωρά αυτόνομα στον δρόμο της ανάπτυξης. Ταυτόχρονα συζητά με τους Ευρωπαίους - ισότιμα πλέον - την αντιμετώπιση των τουρκικών προκλήσεων στην ευρύτερη περιοχή.

Ο Ερντογάν έχει δείξει εδώ και καιρό τις προθέσεις του για την αναβίωση της οθωμανικής αυτοκρατορίας, προσπαθώντας να επιλύσει και τα προβλήματα της οικονομίας της Τουρκίας. Η Ε.Ε. ζητά τη συμμόρφωσή του με βάση το Διεθνές Δίκαιο μέσω του διαλόγου με τις κυρώσεις να παραμένουν στη φαρέτρα. Η μάχη για την ελευθερία και την ευημερία δεν σταματά ποτέ και ένας εφησυχασμός μπορεί να αποδειχτεί μοιραίος, εγκυμονώντας τον κίνδυνο κάποιας μορφής υποτέλειας.

Σχεδόν 5.000 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους μέσα στο 2019 από την  πιο δραματική και ταχύτερα εξαπλούμενη επιδημία ιλαράς, που έχει ξεσπάσει ποτέ παγκοσμίως. Αυτή σαρώνει τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, έχοντας φτάσει σε κάθε γωνιά της χώρας, στην οποία περίπου 250.000 άνθρωποι έχουν νοσήσει από τις αρχές του έτους. 

Η ιλαρά έχει σκοτώσει στη χώρα δύο φορές περισσότερους ανθρώπους από όσους ο ιός Έμπολα τους τελευταίους 15 μήνες. Η κυβέρνηση με τη βοήθεια του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ξεκίνησε ένα έκτακτο πρόγραμμα εμβολιασμού τον Σεπτέμβριο, με στόχο να καλύψει περισσότερα από 800.000 παιδιά.

Ωστόσο οι κακής κατάστασης υποδομές, οι επιθέσεις σε κέντρα υγείας και οι δυσκολίες πρόσβασης στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη έχουν σταθεί εμπόδια στην προσπάθεια, με αποτέλεσμα η επιδημία να εξαπλώνεται ταχύτατα. Σε μεγάλο βαθμό τα θύματα είναι βρέφη. 

Να σημειωθεί ότι παγκοσμίως υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο χάνουν τη ζωή τους 110.000 άνθρωποι από ιλαρά. Σε αρκετές χώρες ο εμβολιασμός έχει καταστεί υποχρεωτικός τα τελευταία χρόνια, καθώς διάφορες θεωρίας συνωμοσίας, που εξαπλώθηκαν μέσω του Διαδικτύου, γιγάντωσαν το αντιεμβολιστικό κίνημα ανά τον πλανήτη. 

Πηγή: BBC

Η επιδημία ιλαράς προκάλεσε πάνω από 2.700 θανάτους από τον Ιανουάριο ως τις αρχές Αυγούστου στη ΛΔ Κονγκό, δηλαδή έναν απολογισμό βαρύτερο μέσα σε επτά μήνες και κάτι απ’ ό,τι η επιδημία του ιού Έμπολα μέσα σε έναν χρόνο, σύμφωνα με τη μη κυβερνητική οργάνωση Γιατροί Χωρίς Σύνορα (Médecins Sans Frontières, MSF).

«Η επιδημία ιλαράς που κηρύχθηκε τη 10η Ιουνίου [2018] είναι η πιο φονική που έχει γνωρίσει η ΛΔ Κονγκό από την περίοδο 2011-2012. Από τον Ιανουάριο ως τις αρχές Αυγούστου του 2019, έχουν προσβληθεί πάνω από 145.000 άνθρωποι και έχουν καταγραφεί 2.758 θάνατοι», αναφέρει ανάρτηση του παραρτήματος της ΜΚΟ στη χώρα στον ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης Twitter.

«Παρά το εύρος της επιδημίας ιλαράς στη ΛΔ Κονγκό, υπάρχει τρομακτική έλλειψη κεφαλαίων», τονίζουν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα. «Με μόλις 2,5 εκατομμύρια δολάρια να έχουν συγκεντρωθεί από τα 8,9 εκατομμύρια που απαιτούνταν για να εφαρμοστεί το σχέδιο αντίδρασης, η αντίθεση με την κρίση του Έμπολα, για την οποία έχουν δαπανηθεί εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια, είναι εκπληκτική», προσθέτει η ανθρωπιστική οργάνωση.

Η MSF επισήμανε ακόμη ότι δίνει μάχη για την αντιμετώπιση της επιδημίας της ιλαράς σε 13 επαρχίες της ΛΔ Κονγκό, στο πλευρό των ομάδων του υπουργείου Υγείας της χώρας. Η επιδημία έχει εξαπλωθεί στις 23 από τις 26 επαρχίες της χώρας αφότου κηρύχθηκε τον περασμένο Ιούνιο.

«Από τις αρχές της χρονιάς, η MSF εμβολίασε 474.863 και περιέθαλψε 27.439 ασθενείς», πρόσθεσε η ΜΚΟ.

Η ιλαρά προσβάλλει κυρίως παιδιά, από την ηλικία των 5-6 μηνών, και νέους ενήλικους.

Η ασθένεια που προκαλεί ο ιός Έμπολα έχει στοιχίσει τη ζωή σε 1.905 ανθρώπους αφότου κηρύχθηκε η δέκατη επιδημία, την 1η Αυγούστου 2018, κατά τον πιο πρόσφατο απολογισμό των υγειονομικών υπηρεσιών της ΛΔ Κονγκό, που δημοσιοποιήθηκε την Τετάρτη.

Στα μέσα Ιουλίου, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) εξέφραζε την ανησυχία του για το γεγονός ότι η επιδημία ιλαράς προκαλούσε περισσότερα θύματα μέχρι τότε από τις άλλες δύο, θεωρητικά ακόμη πιο σοβαρές επιδημίες, μαζί: ως εκείνο το χρονικό σημείο, η επιδημία ιλαράς είχε προκαλέσει 1.981 θανάτους, η επιδημία του Έμπολα 1.676 και αυτή της χολέρας 279.

Πηγές: ΑΜΠΕ. AFP

Ο Εμπολα ίσως να είναι σύντομα μια «προληπτή και θεραπεύσιμη» ασθένεια, λένε επιστήμονες, ύστερα από δοκιμή δύο φαρμάκων, που έδειξε σημαντικά βελτιωμένα ποσοστά επιβίωσης των ασθενών. 

Συνολικά τέσσερα φάρμακα δοκιμάστηκαν σε ασθενείς στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, που μαστίζεται από επιδημία.  Περισσότερο από το 90% των ασθενών μπορεί να επιβιώσει, εάν λάβει εγκαίρως τα πιο αποτελεσματικά φάρμακα, σύμφωνα με την έρευνα.

Τα φάρμακα θα χρησιμοποιηθούν τώρα για τη θεραπεία όλων των ασθενών με τη νόσο στο Κονγκό, σύμφωνα με τους αξιωματούχους των υγειονομικών αρχών. Το Εθνικό Ινστιτούτο Λοιμωδών Ασθενειών των ΗΠΑ (NIAID), το οποίο συνυπέγραψε τη δοκιμή, δήλωσε ότι τα αποτελέσματα είναι «πολύ καλά νέα» για την καταπολέμηση του Έμπολα. 

Τα φάρμακα, που φέρουν την ονομασία REGN-EB3 και mAb114, δρουν επιτίθενται στον ιό με αντισώματα και εξουδετερώνουν την επίδρασή του στα ανθρώπινα κύτταρα.

Πρόκειται για τα «πρώτα φάρμακα που, σε μια επιστημονικά σωστή μελέτη, έδειξαν σαφώς σημαντική μείωση της θνησιμότητας» για τους ασθενείς δήλωσε ο Δρ Anthony Fauci, διευθυντής του NIAID.

Το REGN-EB3 και το mAb114 αναπτύχθηκαν χρησιμοποιώντας αντισώματα που συλλέχθηκαν από επιζώντες του Έμπολα, που έχει στοιχίζει τη ζωή περισσότερων από 1.800 ανθρώπων στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό τον τελευταίο χρόνο.

Δύο άλλες θεραπείες, που ονομάζονται ZMapp και Remdesivir, έχουν αποσυρθεί από τις δοκιμές καθώς διαπιστώθηκε ότι είναι λιγότερο αποτελεσματικές. 

Τα αποτελέσματα

Η δοκιμή, η οποία διεξήχθη από διεθνή ερευνητική ομάδα συντονισμένη από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), άρχισε τον Νοέμβριο του περασμένου έτους. Έκτοτε, τέσσερα πειραματικά φάρμακα έχουν δοκιμαστεί σε περίπου 700 ασθενείς, με τα προκαταρκτικά αποτελέσματα των πρώτων 499 να είναι τώρα γνωστά.

Από τους ασθενείς που έλαβαν τα δύο πιο αποτελεσματικά φάρμακα, το 29% που έλαβαν REGN-EB3 και το 34% όσων έλαβαν mAb114 πέθαναν. Για τα ZMapp και Remdesivir τα ποσοστά ήταν 49% και 53% αντίστοιχα. 

Το ποσοστό επιβίωσης μεταξύ των ασθενών με χαμηλά επίπεδα του ιού στο αίμα τους ανήλθε στο 94% σε όσους χορηγήθηκε το REGN-EB3 και στο 89% σε όσους χορηγήθηκε mAb114. Αυτό σημαίνει ότι εάν τα φάρμακα χορηγηθούν νωρίς είναι εξαιρετικά αποτελεσματικά. 

naftemporiki.gr με πληροφορίες από BBC

Ένοχος για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας κρίθηκε από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο ο πρώην ηγέτης ανταρτών στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό Μπόσκο Νταγκάντα, γνωστός και ως «Terminator» (Εξολοθρευτής).

Ο Μπόσκο Νταγκάντα καταδικάστηκε για δολοφονίες, βιασμούς και στρατολόγηση παιδιών. Οι αντάρτες που ήταν πιστοί σε αυτόν ξεκοίλιασαν μωρά και συνέθλιψαν τα κεφάλια τους, δήλωσαν οι δικαστές του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ICC).

Οι δικηγόροι του είχαν υποστηρίξει ότι ο Νταγκάντα ήταν θύμα, καθώς και ο ίδιος είχε στρατολογηθεί σε παιδική ηλικία.

Ο Νταγκάντα έγινε ο τέταρτος που καταδικάστηκε από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο από τη σύστασή του, το 2002.

naftemporiki.gr με πληροφορίες από BBC 

Τουλάχιστον επτά «κυανόκρανοι» σκοτώθηκαν και ακόμη 10 τραυματίστηκαν, κατά τη διάρκεια συγκρούσεων με παρα-στρατιωτικές ομάδες στο ανατολικό τμήμα της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό, όπου βρίσκεται σε εξέλιξη η χειρότερη έξαρση της επιδημίας του ιού Έμπολα.

«Έξι μέλη της ειρηνευτικής δύναμης από το Μαλάουι και ένα μέλος από την Τανζανία, σκοτώθηκαν την Τετάρτη στην περιοχή Μπενί, στο Βόρειο Κιβού» επιβεβαίωσε ο εκπρόσωπος του ΟΗΕ, Στεφάν Ντούρατζιτς, μιλώντας σε δημοσιογράφους στην Νέα Υόρκη.

Πρόσθεσε μάλιστα, ότι ακόμη ένα μέλος της αποστολής των Ηνωμένων Εθνών, αγνοείται.

Οι «κυανόκρανοι» σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια μιας κοινής στρατιωτικής επιχείρησης, με στρατεύματα του Κονγκό, ενάντια σε αντάρτες στο ανατολικό τμήμα της χώρας.

Η ειρηνευτική αποστολή του ΟΗΕ απαρτίζεται από περίπου 17.000 άτομα, καθώς για περισσότερες από δύο δεκαετίες, η αφρικάνική χώρα αποτελεί «θέατρο» ληστειών και ένοπλων εξεγέρσεων.

Το Μπενί και τα γειτονικά χωριά πλήττονται το τελευταίο διάστημα, από την επιδημία του αιμορραγικού πυρετού, ο οποίος προκαλείται από τον ιό Έμπολα.

Πρόκειται για το δεύτερο κύμα της επιδημίας, η οποία μαίνεται στο ανατολικό τμήμα του Κονγκό, και έχει στοιχίσει τη ζωή σε περισσότερους από 200 ανθρώπους.

naftemporiki.gr με πληροφορίες από ΑΜΠΕ, AFP

 Μακραίνει συνεχώς ο κατάλογος των θυμάτων από την επιδημία αιμορραγικού πυρετού Έμπολα στο Κονγκό. Ο νεώτερος απολογισμός κάνει λόγο για 55 νεκρούς στο ανατολικό τμήμα της χώρας. 

Πέντε νέοι θάνατοι καταγράφηκαν στην περιοχή Μαμπαλάκο-Μανγκίνα, κοντά στο Μπένι, όπως ανακοίνωσαν οι αρχές αργά το βράδυ της Δευτέρας.

Στην περιοχή έχουν αναφερθεί 69 επιβεβαιωμένα κρούσματα και 27 πιθανά και το υπουργείο Υγείας έχει δώσει εντολή να παράσχονται υπηρεσίες ιατρικής φροντίδας δωρεάν, καθώς το μέσο εισόδημα των 80 εκατ. Κονγκολέζων δεν ξεπερνά το 1,25 δολ. την ημέρα. 

Οι αρχές έχουν ξεκινήσει μστοχευμένη εκστρατεία εμβολιασμού. Από τις 8 Αυγούστου έχουν εμβολιαστεί 1.273 άνθρωποι στη χώφρα, που έχει έρθει δέκα φορές αντιμέτωπη με επιδημία του Έμπολα από τα μέσα της δεκαετίας του 1970. 

Είναι η πρώτη φορά που η επιδήμια ξεσπά σε πυκνοκατοικημένη, εμπόλεμη ζώνη, 

naftemporiki.gr με πληροφορίες από AFP, BBC 

Αναβλήθηκε η τελετή της υπογραφής ειρηνευτικής συμφωνίας μεταξύ της κυβέρνησης της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό και των ανταρτών του Μ23, που ήταν προγραμματισμένη για σήμερα στην Ουγκάντα, λόγω διαφωνιών στη διατύπωση του κειμένου.

Η συμφωνία για τον τερματισμό της σοβαρότερης και αιματηρότερης σύρραξης στη ΛΔ του Κονγκό την τελευταία δεκαετία επρόκειτο να υπογραφεί στην πόλη Έντεμπε της Ουγκάντας.

Σύμφωνα με τον Οκέλο Οριέμ, υφυπουργό Εξωτερικών της Ουγκάντας, οι δύο πλευρές δεν μπορούν να συμφωνήσουν για το αν υπογράφουν ειρηνευτική συμφωνία ή διακήρυξη. «Συμφωνούν στον περιεχόμενο, αλλά όχι στον τίτλο. Η κυβέρνησης της ΛΔ του Κονγκό λέει ότι ήρθε για να υπογράψει διακήρυξη» δήλωσε στο Reuters.

Πηγή: Reuters

Δωρεά 64 εκατ. βρετανικών λιρών (94 εκατ. δολ.) θα κάνει φέτος η Βρετανία για την ανθρωπιστική κρίση που πλήττει τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό.

Από αυτά τα 39 εκατ. Λίρες θα δαπανηθούν σε τρόφιμα, πόσιμο νερό και ιατρική περίθαλψη, σύμφωνα με σημερινή ανακοίνωση της βρετανικής κυβέρνησης.

Η Βρετανία θα κάνει δωρεά επιπλέον 25 εκατ. λιρών μέσω της UNICEF για την παροχή πόσιμου νερού και εγκαταστάσεων υγιεινής για 3,7 εκατ. κατοίκους του Κονγκό.

Η ανακοίνωση έγινε κατά τη διάρκεια επίσκεψης του Βρετανού υπουργού Εμπορίου και Διεθνούς Ανάπτυξης, Ντάγκλας Αλεξάντερ.

Οι αντάρτες Τούτσι υπό τον στρατηγό Λορέν Νκούντα μάχονται στο ανατολικό Κονγκό από τον περασμένο Αύγουστο.

Περισσότερο από ένα τέταρτο του ενός εκατομμυρίου πολιτών έχει εγκαταλείψει από τότε τις εστίες του και περισσότεροι από πέντε εκατομμύρια έχουν χάσει τη ζωή τους από τον πόλεμο 1998-2003 στην περιοχή.