Στρατιωτικά γυμνάσια της Κίνας γύρω από την Ταϊβάν

Εθνικός εναέριος χώρος ονομάζεται ο εναέριος χώρος που εκτείνεται πάνω από την επικράτεια ενός κυρίαρχου κράτους. Στη περίπτωση που το κράτος είναι παράλιο, ή νήσος, ή αρχιπελαγικό, καθίσταται σαφές ότι ο όρος περιλαμβάνει και τον υπερκείμενο χώρο της έκτασης των χωρικών του υδάτων, δυνάμενο να επεκταθεί και σε διεθνή. Στο άρθρο 1 της Σύμβασης των Παρισίων αναγνωρίστηκε ότι τα κράτη μέλη έχουν πλήρη και αποκλειστική κυριαρχία επί του εθνικού τους εναερίου χώρου, που εκτείνεται έως τα 12 ναυτικά μίλια από την ακτή.

Η Κίνα τα τελευταία 24ωρα περνάει με τα μαχητικά της το όριο αυτό σε μία «απάντηση» για την επίσκεψη Πελόζι. Ωστόσο η Ταίβάν δεν είναι ανεξάρτητο κράτος. Έχει λοιπόν τον δικό της εναέριο χώρο; Το CNN προσπαθεί να απαντήσει στο ερώτημα αυτό. 

Αν και η Ταϊβάν έχει δική της κυβέρνηση, εκλογές, δικούς τους φόρους, ξεχωριστά διαβατήρια και δικές της πολιτικές, η Κίνα επιμένει ότι αποτελεί έδαφός της. Και οι περισσότερες χώρες στον πλανήτη δεν την αναγνωρίζουν ως ανεξάρτητη χώρα, διατηρώντας διπλωματικές σχέσεις μόνο το Πεκίνο και όχι με την Ταϊπέι.

Παρόλα αυτά έχουμε μία παράδοξη κατάσταση κατά την οποία ο περισσότερος κόσμος, αν και δεν την αναγνωρίζει επίσημα, την αντιμετωπίζει στην πράξη ως ανεξάρτητο κράτος. Ο Ντριου Τόμσον senior research fellow στη Σχολή Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου της Σιγκαπούρης και πρώην αξιωματούχος του αμερικανικού υπουργείου Άμυνας, σημειώνει στο CNN πως από τη στιγμή που υπάρχει αυτή η πραγματικότητα της αντιμετώπισής της ως ξεχωριστής χώρας, έχει και τον δικό της ξεχωριστό εναέριο χώρο. 

«Η πραγματικότητα είναι πως η Ταϊβάν υπάρχει. Η Ταϊβάν είναι αυτόνομη. Είναι στην πράξη το ίδιο ανεξάρτητη με κάθε άλλη χώρα. Εκλέγει τη δική της κυβέρνηση, εισπράττει τους δικούς της φόρους, υπερασπίζεται τα σύνορά της. Η Ταϊβάν είναι λοιπόν μια χώρα» υποστηρίζει ο Τόμσον. 

Προσθέτει ακόμη πως υπάρχει προηγούμενο, που αποκαλύπτει ότι ακόμη και η Κίνα ατύπως το αναγνωρίζει αυτό. Οι ένοπλες δυνάμεις της σε περιόδους που δεν υπάρχουν εντάσεις και προκλήσεις σέβονται στην πράξη τον εναέριο χώρο της Ταϊβάν  και δεν πραγματοποιούν υπερπτήσεις. Οι κινεζικές εμπορικές αεροπορικές εταιρείες επίσης σέβονται τον εναέριο χώρο της Ταϊβάν. 

Παρόλα αυτά νομικά η Κίνα μπορεί να χρησιμοποιεί το επιχείρημα πως από τη στιγμή που η Ταϊβάν δεν έχει αναγνωριστεί ως ανεξάρτητο κράτος, δεν έχει και τον δικό της εναέριο χώρο. 

«Η προδοσία των ΗΠΑ στο ζήτημα της Ταϊβάν είναι απαράδεκτη και το μόνο που καταφέρνει είναι να αποδομήσει την αξιοπιστία τους» τονίζει ο πρέσβης της Κίνας στην Ελλάδα Σιάο Τζουντσέγκ, σχολιάζοντας σε συνεντευξή του στην εφημερίδα «Δημοκρατία» την απόφαση της αντιπροέδου της βουλής των αντιπροσώπων των ΗΠΑ, να επισκεφθεί την Ταΐβάν.

Τελικά, η πρόεδρος της αμερικανικής Βουλής αγνόησε τις προειδοποιήσεις της Κίνας και πραγματοποίησε την πολυσυζητημένη επίσκεψη στην Ταϊβάν. Ποιο είναι το πρώτο σχόλιό σας;

Υπάρχει μόνο μία Κίνα στον κόσμο. Η Ταϊβάν αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της επικράτειας της Κίνας και η μόνη νόμιμη κυβέρνηση που μπορεί να εκπροσωπεί ολόκληρη τη χώρα είναι αυτή της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Αυτός είναι ο πυρήνας της αρχής της «μίας Κίνας», η οποία αποτελεί πυλώνα των τριών κοινών δηλώσεων Κίνας – ΗΠΑ, καθώς και βασική προϋπόθεση και θεμέλιο της σύναψης και ανάπτυξης των σινοαμερικανικών διπλωματικών σχέσεων. Το ζήτημα της Ταϊβάν αποτελεί το πιο σημαντικό, ουσιώδες και ταυτόχρονα ευαίσθητο ζήτημα των σχέσεων της Κίνας με τις ΗΠΑ. Η πραγματική αιτία για τον νέο κύκλο εντάσεων και σοβαρών προκλήσεων στην παρούσα κατάσταση στο στενό της Ταϊβάν είναι ότι οι ΗΠΑ και οι Αρχές της Ταϊβάν συνεχώς επιδιώκουν αλλαγή του status quo, στρεβλώνοντας και υπονομεύοντας την αρχή της «μίας Κίνας». Τον τελευταίο καιρό, η Κίνα εκφράζει επανειλημμένως τη σταθερή αντίθεσή της και την επίσημη θέση της προς τις ΗΠΑ σε κάθε επίπεδο. Ομως, η επίσκεψη της κυρίας Πελόζι στην Ταϊβάν αποτελεί έναν σοβαρό λόγο σημαντικής κλιμάκωσης στις σινοαμερικανικές σχέσεις, που στέλνει λάθος μήνυμα προς τις αυτονομιστικές δυνάμεις της Ταϊβάν, παραβιάζει κατάφωρα την αρχή της «μίας Κίνας» και τους όρους των κοινών δηλώσεων Κίνας – ΗΠΑ, βλάπτει σε μεγάλο βαθμό την πολιτική βάση των σινοαμερικανικών σχέσεων, παραβιάζει την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Κίνας, υπονομεύει την ειρήνη και τη σταθερότητα του στενού, και δημιουργεί γενικά ένα πολύ κακό πολιτικό κλίμα.

Διαβάστε εδώ όλη τη συνέντευξη

 

Υπάρχει μόνο μία Κίνα. Αυτό είναι κάτι που αναγνωρίζει η όλη η διεθνής κοινότητα. Η πολιτική της Μίας Κίνας είναι θεμελιώδης στη χάραξη της κινεζικής στρατηγικής και διπλωματίας. Είναι επίσης βασικός πυλώνας των σχέσεων της Κίνας με τις ΗΠΑ, αφού και οι δεύτερες την αναγνωρίζουν με αποτέλεσμα να έχουν επισήμες διπλωματικές σχέσεις μόνο με το Πεκίνο και όχι με την Ταϊβάν. Παρόλα αυτά διατηρούν «ισχυρές άτυπες» σχέσεις με την Ταιβάν, στην οποία και πωλούν οπλικά συστήματα ώστε να μπορεί να αμύνεται. 

Το Πεκίνο στη βάση της πολιτικής αυτής θεωρεί την Ταϊβάν 21η επαρχία της. Να σημειωθεί πως και η ίδια η Ταϊβάν (που ονομάζεται «Δημοκρατία της Κίνας») έχει και αυτή το δικό της δόγμα της Μίας Κίνας, υποστηρίζοντας ότι όντως υπάρχει μόνο μία Κίνα, της οποίας η «νόμιμη εν εξορία» κυβέρνηση έχει ως έδρα της την Ταϊπέι. Θεωρεί παράνομη και κατοχική την κυβέρνηση στο Πεκίνο. 

Η πολιτική  της Μίας Κίνας (την οποία βεβαίως αναγνωρίζει και η Ε.Ε.) ουσιαστικά υιοθετήθηκε για πρώτη φορά το 1949 στο τέλος του κινεζικού εμφυλίου πολέμου. Το ηττημένο Εθνικιστικό Κόμμα ( Κουομιτάνγκ) αποσύρθηκε στην Ταϊβάν την οποία και όρισε ως έδρα της κυβέρνησης, ενώ οι νικητές Κομμουνιστές άρχισαν να κυβερνούν την κυρίως Κίνα ως Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας. Και οι δύο πλευρές υποστήριζαν ότι εκπροσωπούν όλόκληρη την Κίνα. Έκτοτε οι σχέσεις κινούνται μεταξύ όξυνσης και προσπαθειών προσέγγισης, με την Ταϊβάν να λειτουργεί στην πραγματικότητα ως ξεχωριστή οντότητα, που έχει δική της κυβέρνηση, εισπράττει τους φόρους της και αναπτύσσει στρατό στα σύνορά της, αλλά να μην έχει προχωρήσει επισήμως σε διακήρυξη της ανεξαρτησίας της. Το Πεκίνο έχει πετύχει με την αναγνώριση της πολιτικής της Μίας Κίνας να μην αναγνωρίζεται από τον ΟΗΕ (και τον περισσότερο κόσμο) η Ταϊβάν ως ανεξάρτητο κράτος.  

Να σημειωθεί ότι ΗΠΑ και Κίνα απέκτησαν επίσημες διπλωματικές σχέσεις το 1979 επί διακυβέρνησης Τζίμι Κάρτερ. Οι ΗΠΑ τότε έκοψαν τις επίσημες σχέσεις τους με την Ταϊβάν και έκλεισαν την πρεσβεία τους στην Ταϊπέι. Αλλά τον ίδιο χρόνο επίσης ψήφισαν την Πράξη Σχέσεων με την Ταϊβάν, η οποία εγγυάται στήριξη στο νησί. Οι ΗΠΑ παραμένουν ως σήμερα ο σημαντικότερος σύμμαχος ασφαλείας του νησιού, ενώ στις επίσημες δηλώσεις του επιμένουν στην ανάγκη ειρηνικής επίλυσης των διαφορών μεταξύ των δύο πλευρών, τις οποίες και ενθαρρύνουν σε «εποικοδομητικό διάλογο». 

Οι ΗΠΑ διατηρούν ανεπίσημη παρουσία στην Ταϊπέι μέσω του Αμερικανικού Ινστιτούτου, ενός ιδιωτικού οργανισμού, που πραγματοποιεί διπλωματικές δραστηριότητες.

Με πληροφορίες από BBC

 

Της Νατάσας Στασινού
[email protected] 

Η Ταϊβάν δεν είναι ανεξάρτητο κράτος. Αλλά είναι μία φιλοδυτική δημοκρατία 24 εκατομμυρίων πολιτών που διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην παγκόσμια οικονομία, κατασκευάζοντας ορισμένα από τα πιο προηγμένα και περιζήτητα μικροτσίπ στον κόσμο. Λειτουργεί επίσης ως ένας πυλώνας για την αμερικανική πολιτική και επιδιώξεις στην περιοχή. Μπορεί λοιπόν κανείς εύκολα να καταλάβει γιατί οι ΗΠΑ θέλουν να την προστατέψουν από την κινεζική επιθετικότητα. Πόση λογική έχει όμως για τους Αμερικανούς να προκαλούν τη δεδομένη στιγμή μία νέα εστία αναταραχής στην διεθνή σκηνή; Τι μήνυμα ακριβώς θέλουν να στείλουν;  

Πιθανότατα ούτε και η κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν μπορεί να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα. Και τούτο γιατί έδειξε να αιφνιδιάζεται από την επίσκεψη της Νάνσι Πελόζι στην Ταϊβάν, αλλά και να αδυνατεί είτε να την αποτρέψει είτε να στηρίξει, να λάβει τέλος πάντως μία ξεκάθαρη θέση. Θα μπορούσε κανείς να δει το ταξίδι της Πελόζι ως ένα τολμηρό μήνυμα των ΗΠΑ ότι δεν αφήσουν την Κίνα να κάνει μπούλινγκ στην Ταϊβάν και τις χώρες που διατηρούν με αυτήν σχέσεις, σχολάζει ο Economist. Όπως όμως εξελίχθηκαν τα πράγματα η επίσκεψη Πελόζι ερμηνεύεται περισσότερο «ως σύμπτωμα μίας ασυνάρτητης αμερικανικής πολιτικής απέναντι στην Κίνα - τον σημαντικότερο με διαφορά αντίπαλο της χώρας σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Ένα ταξίδι που ίσως σχεδιάστηκε να εκπέμψει σήμα ισχύος, διακινδυνεύει να αποκαλύψει την σύγχυση και την απουσία στρατηγικής της κυβέρνησης Μπάιντεν». 

Ο ίδιος ο Μπάιντεν όταν ρωτήθηκε για την επίσκεψη, παραδέχθηκε, επικαλούμενος στρατιωτικές πηγές, πως «δεν είναι πολύ καλή ιδέα αυτή τη στιγμή». Εκείνη αποφάσισε να αγνοήσει την υπόδειξη κάνοντας έτσι έναν πρόεδρο που βλέπει την δημοτικότητά του να κατρακυλά να φαίνεται ακόμη πιο αδύναμος. Το Κογκρέσο στις ΗΠΑ έχει τη δυνατότητα με την ψήφο του να περιορίζει την εξουσία ενός πρόεδρου ή και να τον πιέζει σε κινήσεις. Είναι ωστόσο πολύ διαφορετικό αυτό από το να αναλαμβάνει μόνη της μία πρωτοβουλία η πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων η οποία όχι μόνο  φαίνεται να συγκρούεται με τη γραμμή του Λευκού Οίκου, αλλά και πυροδοτεί μία κλιμάκωση που θα είναι ίσως δύσκολο να επιτρέψει στα εμπλεκόμενα μέρη να κάνουν πίσω. 

Τώρα η Ουάσιγκτον προσπαθεί να σβήσει τις φωτιές που άναψε η Πελόζι λέγοντας πως το ταξίδι της «δεν αλλάζει το status quo» στην περιοχή ούτε σηματοδοτεί αλλαγή της πολιτικής των ΗΠΑ (που δεν αναγνωρίζουν την Ταϊβάν επισήμως ως ανεξάρτητο κράτος, ακόμη και εάν στην πράξη την αντιμετωπίζουν ως τέτοιο).  

Αλλά η μπάλα βρίσκεται ήδη στο γήπεδο του Κινέζου προέδρου, Σι Τζινπίνγκ, όπως σημειώνει και το BBC. Kαι ο πρόεδρος Σι, αντιμέτωπος με μία οικονομία που κατεβάζει απότομα ταχύτητα και άλλες εσωτερικές προκλήσεις, αλλά και έχοντας μπροστά του το Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος, που θα του δώσει τρίτη θητεία, δεν είναι καθόλου βέβαιο προς πού θα την κλωτσήσει. 

Είκοσι επτά κινεζικά στρατιωτικά αεροσκάφη εισήλθαν σήμερα στη ζώνη αεράμυνας της Ταϊβάν, ανακοίνωσαν οι αρχές στην Ταϊβάν, την οποία επισκέφθηκε η πρόεδρος της Βουλής των ΗΠΑ, Νάνσι Πελόζι.

Είκοσι επτά αεροσκάφη του κινεζικού στρατού «εισήλθαν στην ευρύτερη περιοχή (Ζώνη Αναγνώρισης Αεράμυνας, ευρύτερη από τον εναέριο χώρο) στις 3 Αυγούστου 2022», ανέφερε στο Twitter το υπουργείο Άμυνας της Ταϊβάν.

Πηγές: ΑΜΠΕ, AFP

Η πρόεδρος της αμερικανικής Βουλής των Αντιπροσώπων Νάνσι Πελόζι αναχώρησε από την Ταϊπέι, αφήνοντας πίσω της ένα εκρηκτικό σκηνικό, με τον κινεζικό στρατό να ξεκινά ναυτικά και αεροπορικά στρατιωτικά γυμνάσια με πραγματικά πυρά στο όριο των χωρικών υδάτων και του εναέριου χώρου της Ταϊβάν, περικυκλώνοντας το νησί από έξι σημεία.

Οι στρατιωτικές ασκήσεις περιλαμβάνουν όχι μόνο δοκιμές συμβατικών πυραύλων, αλλά και σενάρια κατάρριψης στόχων από ξηράς και αέρος. Γι’ αυτόν τον λόγο, τα συγκεκριμένα γυμνάσια περιγράφονται ως πρωτοφανή όσον αφορά στην εγγύτητά τους στην Ταϊβάν, αλλά και στην κλίμακα και την έντασή τους, όπως ανέφερε το CNN.

Σε ύψιστη ετοιμότητα έχει τεθεί ο στρατός της Ταϊβάν, ενώ, όπως ανακοινώθηκε, μαχητικά αεροσκάφη απογειώθηκαν για να αναχαιτίσουν κινεζικά αεροσκάφη που παραβίασαν τον εναέριο χώρο της.

«Οι προαναγγελθείσες στρατιωτικές ασκήσεις, από τις 4 έως τις 7 Αυγούστου, συγκεκριμένα σε έξι περιοχές νοτιοδυτικά και νοτιοανατολικά της Ταϊβάν, αποκλείουν ουσιαστικά τον εναέριο χώρο της Ταϊβάν, παραβιάζουν τα εθνικά εδάφη, τα ύδατά μας και την κυριαρχία μας» δήλωσε ο εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Άμυνας, Σου Λι Φανγκ.

Για νόμιμες και αναγκαίες ασκήσεις έκανε λόγο η Κίνα. Για εξηγήσεις κλήθηκε ο Αμερικανός πρεσβευτής στο Πεκίνο την ώρα που ο Κινέζος υπουργός Εξωτερικών χαρακτήριζε την επίσκεψη Πελόζι απροκάλυπτη φάρσα.

«Με το πρόσχημα της «δημοκρατίας» οι Ηνωμένες Πολιτείες παραβιάζουν την κυριαρχία της Κίνας. (…) Αυτοί που παίζουν με τη φωτιά δεν θα έχουν καλό τέλος και όσοι προσβάλουν την Κίνα πρέπει να τιμωρηθούν» σημείωσε ο επικεφαλής της κινεζικής διπλωματίας, Γουάνγκ Γι.

«Δεν υπάρχει λόγος η Κίνα να εκμεταλλεύεται το απολύτως νόμιμο και τυπικό ταξίδι της προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων και να το μετατρέπει σε πρόσχημα για να αυξήσει την ένταση ή να προκαλέσει ένα είδος κρίσης ή σύγκρουσης» υπογράμμισε ο συντονιστής του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ, Τζον Κίρμπι.

Κατά τη διάρκεια της ιστορικής επίσκεψής της, η πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων εκφώνησε ομιλία στη βουλή, έλαβε τιμητικές διακρίσεις και σε κοινή συνέντευξη Τύπου με την πρόεδρο της χώρας εξέφρασε την αλληλεγγύη της στην Ταϊβάν, ξεκαθαρίζοντας ωστόσο ότι η Ουάσιγκτον δεν επιθυμεί αλλαγή του στάτους κβο στην περιοχή.

«Η αντιπροσωπεία μας, για την οποία είμαι πολύ υπερήφανη, έφθασε στην Ταίβάν για να καταστήσει απολύτως σαφές ότι δεν θα εγκαταλείψουμε τη δέσμευσή μας στην Ταϊβάν και ότι είμαστε περήφανοι για τη φιλία μας» σημείωσε η Νάνσι Πελόζι.

Δεν θα υποκύψουμε στις απειλές, διεμήνυσε από την πλευρά της η πρόεδρος της Ταϊβάν.

«Αντιμετωπίζοντας εσκεμμένα αυξημένες στρατιωτικές απειλές, η Ταϊβάν δεν θα υποχωρήσει. Θα υπερασπιστούμε σθεναρά την κυριαρχία της χώρας μας» τόνισε η Τσάι Ινγκ Γουέν.

Η επίσκεψη Πελόζι δεν έμεινε ασχολίαστη από τον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών.

«Δε βλέπω το λόγο για να δημιουργήσουν (οι ΗΠΑ) τέτοια ενόχληση εντελώς ξαφνικά, γνωρίζοντας και οι ίδιοι τι θα σήμαινε αυτό για τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας» είπε ο Σεργκέι Λαβρόφ.

Την ανησυχία της για την όξυνση της κατάστασης στην περιοχή εξέφρασε η Ιαπωνία. Να εκτονωθεί η ένταση μέσω διαλόγου ζήτησε η Ε.Ε, τονίζοντας ότι παραμένει πιστή στην πολιτική της ενιαίας Κίνας.

Τεταμένες σχέσεις Κίνας - Ταϊβάν πάνω από 7 δεκαετίες 

Ένα μικρό νησί στα ανατολικά της ασιατικής ηπείρου το οποίο χωρίζει μια στενή λωρίδα θαλάσσης από την Κίνα. Η Ταϊβάν για το Πεκίνο αποτελούσε πάντοτε κινεζικό έδαφος, και η ηγεσία του δεν έχει ποτέ αποκλείσει ακόμη και στρατιωτική επέμβαση στην περιοχή προκειμένου να μην διεκδικήσει την ανεξαρτησία της.

«Η Ταϊβάν ζει με αυτή την απειλή για πάνω από 70 χρόνια. Τώρα όμως (η ένταση) ανεβαίνει σε μεγαλύτερα επίπεδα και γι’ αυτό ο κόσμος θα πρέπει να έχει εκεί στραμμένη την προσοχή του» σχολίασε ο δημοσιογράφος της DW, Ρίτσαρντ Γουόκερ.

Οι εντάσεις πυροδοτήθηκαν ουσιαστικά από το 1949. Ο ηττημένος ηγέτης των εθνικιστών ηττήθηκε από τους κομμουνιστές του Μάο Τσε Τουνγκ, κατέφυγε στην Ταϊβάν. Σχημάτισε δική του κυβέρνηση και δεν αναγνώρισε ποτέ την ηγεσία του Πεκίνου. Σταθμός για προσωρινή αποκλιμάκωση της έντασης η εύθραυστη συμφωνία του 1992 που βασίστηκε στην αρχή «Μία Κίνα, Δύο Συστήματα».

«Θέλουμε ο κόσμος να δει την αποφασιστικότητά μας και τις προσπάθειες που κάνουμε για να προστατεύσουμε τη χώρα μας» τόνισε η πρόεδρος της Ταϊβάν, Τσάι Ινγκ Γουέν.

Η ανάληψη της προεδρίας από την Τσάι Ινγκ Γουέν το 2016, υπέρμαχου της ανεξαρτησίας της Ταϊβάν, έφερε και πάλι στα άκρα τις σχέσεις και διακοπή του διαλόγου.

«Δεν πρόκειται να αποκλείσουμε τη χρήση των δυνάμεών μας και παραμένει επιλογή μας να χρησιμοποιήσουμε κάθε μέσο που διαθέτουμε» τόνισε ο πρόεδρος της Κίνας Σι Τζινπίνγκ.

Οι ΗΠΑ διαχρονικά ακολουθούν μια στρατηγική ασάφειας, ως προς το καθεστώς της Ταιβάν. Η παρουσία όμως εκεί της Νάνσι Πελόζι, ανέβασε στο κόκκινο την ένταση.

Η Κίνα το βλέπει σαν τεράστια πρόκληση από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι επικίνδυνο να παίζει κανείς με τη φωτιά, δήλωσε στην ΕΡΤ ο δημοσιογράφος Ρόμπιν Γουάνγκ.

«Κανείς δεν θα ήθελε να δει ένα πόλεμο μεταξύ της Κίνας και της Ταϊβάν. Γιατί αυτό θα έχει αβάστακτες συνέπειες. (…) Εμείς οι Κινέζοι, όπως και οι Έλληνες, αγαπούμε την ειρήνη. Δεν θέλουμε να γίνει πόλεμος, αλλά δεν φοβόμαστε ένα πόλεμο» είπε ο Ρόμπιν Γουάνγκ.

Σε Ταϊπέι και Πεκίνο ο κόσμος διχάζεται, ενώ αναλυτές, προειδοποιούν πως το ενδεχόμενο ενός πολέμου με αφορμή την Ταϊβάν θα φέρει καταστροφικές συνέπειες.

«Ο αντίκτυπος στη διεθνή κοινότητα θα είναι δέκα φορές μεγαλύτερος από τον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο» σχολίασε ο αναλυτής Λι Τσενγκ.

Εκτιμάται πως αυτή η δεκαετία θα είναι ιδιαίτερα κρίσιμη για την περιοχή, με την έναρξη μιας διαμάχης να μην μπορεί να αποκλειστεί.

Πηγή: ΕΡΤ

Του Μιχάλη Ψύλου
[email protected]

Ο Economist δεν κρύβει την ανησυχία του: «Η Νάνσι Πελόζι έφυγε από την Ταϊβάν. Η πραγματική κρίση ίσως μόλις αρχίζει», εκτιμά το βρετανικό περιοδικό.

Αλήθεια, άξιζε τον κόπο αυτή η επίσκεψη; «Ενώ είχε στόχο να υποστηρίξει μια πολιορκημένη δημοκρατία μπορεί να καταλήξει να σφίξει ακόμη περισσότερο την περικύκλωσή της Ταιβάν», προειδοποιεί το βρετανικό περιοδικό, που φυσικά δεν μπορεί να κατηγορηθεί για …αντιαμερικανισμό. Ηδη, από τα ξημερώματα το Πεκίνο ξεκίνησε στρατιωτικές επιχειρήσεις σε έξι περιοχές γύρω από το νησί ως αντίδραση στην επίσκεψη της Νάνσυ Πελόζι στην Ταϊπέι. Πρόκειται για αεροναυτικά γυμνάσια που θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν μια νέα κρίση στα Στενά της Ταιβάν και κυρίως να βάλει τα «θεμέλια» για μια χειρότερη επιδείνωση των σχέσεων μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας.

Υπό αυτή την έννοια, οι επόμενες μέρες έως τις 7 Αυγούστου που θα ολοκληρωθούν τα γυμνάσια, ο «Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός» της Κίνας θα πραγματοποιήσει « στοχευμένες στρατιωτικές επιχειρήσεις,λίγα χιλιόμετρα από τις ακτές του νησιού. Η ορολογία που χρησιμοποιείται από το Πεκίνο θυμίζει τις «ειδικές στρατιωτικές επιχειρήσεις» με τις οποίες η Ρωσία περιέγραψε την εισβολή στην Ουκρανία και φυσικά υποδηλώνει πως δεν θα είναι απλώς ασκήσεις. Οι ασκήσεις που ανακοινώθηκαν, θεωρούνται η μεγαλύτερη στρατιωτική ανάπτυξη στην περιοχή από την προηγούμενη κρίση του 1995-96 μετά το ταξίδι του τότε προέδρου της Ταιβάν, Λι Τενγκ-Χούι στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Το 1996, η Κίνα εκτόξευσε μάλιστα πυραύλους κοντά στις ακτές της Ταϊβάν λίγο πριν από τις πρώτες προεδρικές εκλογές στο νησί.

Οικονομικός αποκλεισμός

Η Ταϊπέι φοβάται τώρα έναν θαλάσσιο και εναέριο αποκλεισμό που δεν αποκλείεται να κρατήσει καιρό. Εκτός από το στρατιωτικό της πλεονέκτημα, η Κίνα έχει σημαντικά μεγαλύτερη δυνατότητα να καταφέρει πλήγμα στην οικονομία της Ταϊβάν. Την εποχή της κρίσης του 1995, οι εξαγωγές της Ταϊβάν στην Κίνα αντιπροσώπευαν λίγο λιγότερο από το 1% των συνολικών εξαγωγών της. Σήμερα, αυτό το ποσοστό είναι 30%. Η Κίνα θα μπορούσε να επιλέξει να αποκλείσει την αγορά της σε πολλά ταϊβανέζικα προϊόντα, μια κίνηση που θα ήταν δύσκολο για την Ταϊβάν —ή τις Ηνωμένες Πολιτείες— να αντιμετωπίσουν

Μεγάλος χαμένος από την επίσκεψη το παγκόσμιο εμπόριο. «Εάν η Ταϊβάν αποκλειστεί από την παγκόσμια αγορά, οι τροχοί δεν θα γυρίζουν πια», δήλωσε ο Κρίστιαν Ρούσε από το Γερμανικό Οικονομικό Ινστιτούτο (IW). Για παράδειγμα, το ένα τρίτο της παγκόσμιας παραγωγής ημιαγωγών για την παραγωγή smartphone και αυτοκινήτων, πραγματοποιείται στο νησί. Η κρίση του κορωνοϊού έχει ήδη προκαλέσει έλλειψη μικροτσιπ.Οι επιπτώσεις μιας στρατιωτικής σύγκρουσης θα ήταν αντίστοιχα καταστροφικές. Όταν ρωτήθηκε για τον οικονομικό αντίκτυπο της επίσκεψής της στην Ταϊβάν, η Πελόζι είπε ότι το νέο καθεστώς για την ενίσχυση της αμερικανικής βιομηχανίας μικροτσιπ, προσφέρει «μια μεγαλύτερη ευκαιρία για οικονομική συνεργασία ΗΠΑ-Ταϊβάν». Η Wall Street βλέπει τα πράγματα διαφορετικά. Μόνο οι μετοχές των αμερικανικών αμυντικών εταιρειών όπως η Lockheed Martin, η Northrop Grumman και η Raytheon ενισχύθηκαν μετά την επίσκεψη.

Κατά τη διάρκεια των προηγούμενων κρίσεων, η Κίνα είχε πρωταρχικό συμφέρον να διατηρήσει μια εποικοδομητική σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό ίσχυε κατά τη διάρκεια της κρίσης του 1995, την αναταραχή που πυροδότησε ο βομβαρδισμός της κινεζικής πρεσβείας στο Βελιγράδι το 1999 από τις Ηνωμένες Πολιτείες και ένα περιστατικό το 2001, όταν ένα κινεζικό μαχητικό αεροσκάφος συγκρούστηκε με ένα αμερικανικό αναγνωριστικό αεροσκάφος. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, οι Κινέζοι ηγέτες αναζήτησαν τελικά έναν τρόπο αποκλιμάκωσης των εντάσεων. Τώρα, ωστόσο, με τις σινο-αμερικανικές σχέσεις σε ελεύθερη πτώση, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά.

Η Ουκρανία άλλαξε πολλά

Ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν έχει τονίσει αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της θητείας του ότι οι ΗΠΑ θα σταθούν στο πλευρό της Ταϊβάν σε περίπτωση κινεζικής εισβολής.Η συναίνεση ότι η Κίνα θα αφήσει ήσυχο το νησί και ότι η Δύση -σε αντάλλαγμα-δεν θα αναγνωρίσει την Ταϊβάν ως ανεξάρτητο κράτος,καταρρέει. Ο πρόεδρος της Κίνας Σι Τζιπινγκ δεν έκρυψε ποτέ το γεγονός ότι η ανακατάληψη της Ταιβάν είναι ένας από τους κορυφαίους πολιτικούς του στόχους. Ωστόσο, οι περισσότεροι αναλυτές δεν περίμεναν τέτοιες απόπειρες μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 2020, το νωρίτερο. Ο πόλεμος στην Ουκρανία μπορεί να το άλλαξε αυτό. Το γεγονός ότι τα πράγματα δεν πάνε όπως είχε προγραμματίσει ο Βλαντιμίρ Πούτιν εκεί-χάρη στη δυτική υποστήριξη προς το Κίεβο-θα μπορούσε να δώσει στον πρόεδρο Σι ένα μάθημα για να επισπεύσει μια στρατιωτική επίθεση στην Ταιβάν. Σύμφωνα με τον Γερμανό εμπειρογνώμονα εξωτερικής πολιτικής, Ρόντριχ Κιζβέτερ, αυτό θα ήταν ένα πλεονέκτημα για την Κίνα «επειδή η Δύση αυτή τη στιγμή έχει δεσμεύσει πολλές δυνάμεις στη σύγκρουση με τη Ρωσία». Πολλοί αναλυτές εκτιμούν μάλιστα ότι είναι πιθανή μια αλλαγή στρατηγικής του Πεκίνου στο ζήτημα της Ταϊβάν μέχρι το φθινόπωρο, οπότε και θα πραγματοποιηθεί το 20ο συνέδριο του ΚΚ Κίνας, στο οποίο ο Σι θα επανεκλεγεί και θα χαράξει την πορεία της χώρας για τα επόμενα χρόνια.

Η Πελόζι έκανε κακό στον Αμερικανό Πρόεδρο με την επίσκεψή της. Τους τελευταίους μήνες, ο Μπάιντεν είχε προσπαθήσει να εμπλέξει πιο στενά τους παραδοσιακούς εταίρους των ΗΠΑ στην Ασία -όπως η Νότια Κορέα, η Ιαπωνία και η Αυστραλία. Τώρα η επίσκεψη της Πελόζι προκαλεί εντάσεις σε όλη την περιοχή.

Η Πελόζι έφυγε αλλά άφησε πίσω της μια περιοχή στην οποία, εκτός από την Κίνα και την Ταϊβάν, πολλές χώρες έχουν έντονη στρατιωτική παρουσία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έστειλαν το αεροπλανοφόρο USS Ronald Reagan στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας την περασμένη εβδομάδα. Πιστή στην Ταϊβάν και τις Ηνωμένες Πολιτείες, η Ιαπωνία είχε ήδη αναπτύξει στρατεύματα, πυροβολικό και συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας στα νότια ιαπωνικά νησιά κοντά στην Ταϊβάν. Τώρα αυξάνεται η ανησυχία ότι ένα ανεπιθύμητο περιστατικό θα μπορούσε να οδηγήσει σε κλιμάκωση.

Η Αυστραλία προσπαθεί επίσης να εκτονώσει αυτή την κατάσταση. Αν και η χώρα επηρεάζεται άμεσα από τις προσπάθειες του Πεκίνου να επεκτείνει τη σφαίρα επιρροής του στον Ινδο-Ειρηνικό, η υπουργός Εξωτερικών Πένι Γουόνγκ επιδιώκει διάλογο με την Κίνα. Η ανταπόκριση του Τύπου της Αυστραλίας στην επίσκεψη της Πελόζι είναι καταστροφική. Ήταν το «κορυφαίο σημείο του ακτιβισμού της Πελοπίου εδώ και δεκαετίες κατά του Πεκίνου», γράφει η Sydney Morning Herald, και στο τέλος της καριέρας της η «τελευταία ευκαιρία να δείξει στο Πεκίνο το μεσαίο δάχτυλο».

Χαμένος ο Τζο Μπάιντεν

Ο ειδικός για την Κίνα Σέονγκ Χιόνι Λι από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ είπε στους New York Times ότι ο χειρισμός της επίσκεψης Πελόζι από τον Λευκό Οίκο ήταν «ανησυχητικός». Τελικά, η ισχύς της Κίνας έχει «τονιστεί», ενώ ο ρόλος των συμμάχων των ΗΠΑ έχει αποδυναμωθεί. Ο Μπάιντεν δεν είχε κρύψει το γεγονός ότι δεν ήθελε την επίσκεψη της Πελόζι στην Ταϊβάν. Παρόλα αυτά, το άφησε να συμβεί και προσπάθησε να περιορίσει τη ζημιά από μακριά. Οι υποστηρικτές του Μπάιντεν πιστώνουν στον πρόεδρο τη διατήρηση της ανεξαρτησίας του Κογκρέσου. Αλλά στα μάτια του προέδρου Σι αυτή η ευαισθησία μπορεί να μετρηθεί μόνο με έναν τρόπο: ως αδυναμία. Το ότι τόσο η Πελόζι όσο και ο Μπάιντεν ανήκουν στο Δημοκρατικό Κόμμα συμπληρώνει την εικόνα μιας διχασμένης ηγεσίας.Είναι σαν να δείχνει ότι όχι μόνο ο Μπάιντεν δεν έχει καμία εξουσία στη χώρα του, αλλά ούτε και στο δικό του κόμμα. Σε τρεις μήνες θα πραγματοποιηθούν οι ενδιάμεσες εκλογές για την ανανέωση του Κογκρέσου και ο Μπάιντεν θα πρέπει μέχρι τότε να επιδείξει πολιτικές επιτυχίες στο εσωτερικό, διαφορετικά υπάρχει κίνδυνος καταστροφής για τους Δημοκρατικούς αλλά και για τον ίδιο τον Πρόεδρο, που κινδυνεύει να καταστεί όμηρος ενός εχθρικού Κογκρέσου τα επόμενα δυο χρόνια της θητείας του. Ο πληθωρισμός στην Αμερική είναι όμως ακόμα πολύ υψηλός και ο κορωνοϊός απέχει πολύ από το να έχει εξαφανιστεί. Ωστόσο, η επίσκεψη της Πελόζι στην Ταϊβάν θα μπορούσε να σημαίνει ότι ο Μπάιντεν πρέπει να επικεντρωθεί περισσότερο στη χαλάρωση των κινεζικών κυρώσεων παρά στα ζητήματα που απασχολούν τους πολίτες.

Το Σαββατοκύριακο ο Κινέζος δημοσιογράφος και πρώην αρχισυντάκτης των κρατικών Global Times, Hu Xijin, υποστήριξε σε ανάρτησή του στα social media ότι ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (PLA) είχε το δικαίωμα να καταρρίψει το αεροπλάνο της Νάνσι Πελόζι εάν πλησίαζε την Ταϊβάν με συνοδεία αμερικανικών μαχητών.

Η δήλωση είναι ενδεικτική ενός κλίματος υπερβολικού πατριωτισμού που παρατηρήθηκε στην κινεζική ρητορική πριν την προσγείωση του αεροπλάνου της προέδρου της Βουλής των ΗΠΑ στην Ταϊπέι. Αρκετοί μάλιστα αναρωτήθηκαν γιατί η κινεζική αεροπορία δεν ανάγκασε το αεροπλάνο της Πελόζι να απομακρυνθεί από το αυτοδιοικούμενο νησί.

Την Τρίτη, οπότε και τελικά η Πελόζι προσγειώθηκε στην Ταϊβάν, στην Κίνα ξεκίνησε μία εκστρατεία λογοκρισίας τόσο των τοποθετήσεων που είχαν έντονο εθνικιστικό συναίσθημα όσο και των τοποθετήσεων που ζητήσαν να επικρατήσει η ψυχραιμία.

Όπως αναφέρουν οι Financial Times, ζητήθηκε από τους εργαζόμενους στα κρατικά μέσα ενημέρωσης να χαλιναγωγήσουν τα συναισθήματα ακραίου εθνικισμού στις πλατφόρμες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, δίνοντας έμφαση στην επίσημη γραμμή και το συναίσθημα της αγανάκτησης όπως το υπογράμμιζαν οι Κινέζοι αξιωματούχοι.

Εκτός από το «μαγείρεμα» των εκφράσεων πατριωτισμού που θεωρούνται υπερβολικά επιθετικές, σίγησαν επίσης τα επικριτικά σχόλια για την επίσημη γραμμή και τα παιχνίδια πολέμου. «Στον πόλεμο, δεν υπάρχουν νικητές», έγραφε μια ανάρτηση προτού διαγραφεί. «Θα κάνει μόνο τους κανονικούς ανθρώπους να υποφέρουν».

naftemporiki.gr

Οι ένοπλες δυνάμεις της Ταϊβάν ανακοίνωσαν σήμερα πως «προετοιμάζονται για πόλεμο χωρίς να επιδιώκουν πόλεμο», καθώς η Κίνα άρχισε σήμερα τα πιο εκτεταμένα στρατιωτικά γυμνάσια που έχουν οργανωθεί ποτέ γύρω από το νησί.

«Το υπουργείο Εθνικής Άμυνας υπογραμμίζει πως θα τηρήσει την αρχή της προετοιμασίας για πόλεμο χωρίς την επιδίωξη πολέμου», ανέφερε σε ανακοίνωσή του.

Διεμήνυσε ότι θα αντιδράσει με προσήκοντα τρόπο στις ενέργειες «του εχθρού» στο στενό της Ταϊβάν.

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ 

Της Νατάσας Στασινού
[email protected] 

Όταν η πρόεδρος της αμερικανικής Βουλής των Αντιπροσώπων, Νάνσι Πελόζι, πάτησε το πόδι της στην Ταϊβάν, η Κίνα είχε έτοιμη την απάντησή της. Ένας καταιγισμός ανακοινώσεων από το υπουργείο Εξωτερικών, πρεσβείες και αξιωματούχουν ης προειδοποιούσε για τον «σοβαρό αντίκτυπο» στις σινο-αμερικανικές σχέσεις, ενώ ο κινεζικός στρατός ανακοίνωσε τα μεγαλύτερα γυμνάσια που έχει πραγματοποιήσει ποτέ γύρω από την Ταϊβάν, κυκλώνοντας το νησί.

Η πρώτη εδώ και 25 χρόνια επίσκεψη υψηλόβαθμου αξιωματούχου των ΗΠΑ στην Ταϊβάν θεωρείται από τον Κινέζο πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ μέγιστη πολιτική πρόκληση και αμφισβήτηση της πολιτικής της Μίας Κίνας και της εθνικής κυριαρχίας της χώρας. Ωστόσο, όπως επισημαίνει σε ανάλυσή του του CNN, το τίμημα για την επίσκεψη Πελόζι κινδυνεύει να το πληρώσει αποκλειστικά η Ταϊβάν και όχι η Αμερική. 

«Θέλουμε η Ταϊβάν να έχει πάντα ελευθερία και να αισθάνεται ασφαλής και δεν υποχωρούμε από αυτό» διεμήνυσε η Πελόζι, επαινώντας το θάρρος των Ταϊβανέζων να προασπίζονται τη δημοκρατία. Το πόσο ασφαλείς αισθάνονται όμως οι Ταϊβανέζοι μετά την επίσκεψή της είναι ένα μεγάλο ερώτημα. Ήδη ο στρατός της χώρας ανακοίνωσε ότι είναι προετοιμασμένος για πόλεμο, αν και δεν τον επιθυμεί. 

Επίσημοι χάρτες για την τοποθεσία των στρατιωτικών γυμνασίων δείχνουν ότι οι κινεζικές δυνάμεις έχουν πλησιάσει το νησί πολύ περισσότερο από κάθε άλλη φορά και έχουν ουσιαστικά ανεβάσει την κλίμακα της απειλής. «Με αυτά τα γυμνάσια η Κίνα έχει προχωρήσει περισσότερο από ποτέ» τονίζει στο CNN o Καρλ Σούστερ, πρώην διευθυντής επιχειρήσεων του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ στον Ειρηνικό. «Το γεωπολιτικό μήνυμα που στέλνει το Πεκίνο είναι πως μπορεί να περικυκλώσει την Ταϊβάν και να κλείσει τη θαλάσσια και εναέρια πρόσβασή της όποτε θέλει» συμπληρώνει. 

Ο ίδιος ο υπουργός Άμυνας της Ταϊβάν σε συνέντευξη Τύπου χαρακτήρισε το κινεζικό σχέδιο «θαλάσσιο και ενάεριο αποκλεισμό», που «απειλεί τους διεθνείς θαλάσσιους διαδρόμους, αμφισβητεί τη διεθνή τάξη, υπονομεύει το status quo και θέτει σε κίνδυνο τηνπ περιφερειακή ασφάλεια». 

Το εάν τελικά θα ανατραπεί το status quo θα εξαρτηθεί από το πόσο θα προχωρήσουν τα στρατιωτικά γυμνάσια της Κίνας τις επόμενες ημέρες, σχολιάζει ο Τσονγκ Για Λαν του Εθνικού Πανεπιστημίου Σιγκαπούρης, επισημαίνοντας ότι διακυβεύονται πολλά για την εικόνα του Πεκίνου τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. «Το Πεκίνο δεν θέλει να κλιμακώσει τα πράγματα σε βαθμό που δεν θα μπορεί να τα ελέγξει. Την ίδια ώρα δεν μπορεί να στείλει ένα μήνυμα που θα φαίνεται πολύ αδύναμο» εξηγεί ο Τσονγκ, προσθέτοντας ότι κάτι τέτοιο θα είχε συνέπειες για τον Σι Τζινπίνγκ τόσο στο εσωτερικό όσο και στην προσπάθεια της Κίνας να διατηρεί υπό την επιρροή της άλλα κράτη της περιοχής. «Κανείς δεν ξέρει όμως ποια θα θεωρήσει ο ίδιος ο Κινέζος ηγέτης πως είναι η χρυσή τομή». 

Εθνική ταπείνωση

Οι εξελίξεις έχουν φέρει στο προσκήνιο τις πιο ακραίες φωνές στην Κίνα. Το γεγονός ότι δεν απετράπη τελικά η επίσκεψή της στην Ταϊβάν θεωρείται από κάποιους μία κόκκινη γραμμή που ξεπεράστηκε και μία «εθνική ταπείνωση». Η απογοήτευση ήταν εμφανής σε ορισμένους κύκλους της Κίνας, σημειώνει το CNN, επικαλούμενο και σχετικές αναφορές στην κρατικά ελεγχόμενη Global Times, η οποία είχε φθάσει στο σημείο να ζητήσει ακόμη και κατάρριψη του αεροσκάφους που μετέφερε την Πελόζι.