Πρωταθλήτρια Ευρώπης για 6η φορά στην Ιστορία της και πρώτη μετά από το 2005 και τον αξέχαστο τελικό της Πόλης με την Μίλαν, στέφθηκε η Λίβερπουλ στην Μαδρίτη.
Πρωταθλήτρια Ευρώπης για 6η φορά στην Ιστορία της και πρώτη μετά από το 2005 και τον αξέχαστο τελικό της Πόλης με την Μίλαν, στέφθηκε η Λίβερπουλ στην Μαδρίτη.
Η ομάδα του Μερσεϊσάιντ με τα γκολ των Σαλάχ (2΄ πέναλτι) και Οριγκί (87΄) επικράτησε με 2-0 της «πρωτάρας» Τότεναμ, στο «Wanda Metropolitano» και πανηγύρισε δικαιολογημένα την κατάκτηση του βαρύτιμου τροπαίου, έναν χρόνο μετά τη βαριά ήττα στον τελικό του Κιέβου από την Ρεάλ Μαδρίτης (3-1).
Το συγκρότημα του Κλοπ χωρίς να παίξει σπουδαίο ποδόσφαιρο και χωρίς να εντυπωσιάσει, έφτασε αυτή την φορά στην πηγή και ήπιε νερό. Πραγματοποίησε μία άκρως επαγγελματική εμφάνιση και με σύμμαχο την τύχη (ευτύχησε να προηγηθεί με γκολ από τα αποδυτήρια), αλλά και τον Άλισον όσες φορές χρειάστηκε στο β΄ μέρος να κρατά ανέπαφη την εστία του, πήρε δίκαια το κύπελλο απέναντι σε μία ομάδα που προσπάθησε με όλες τις δυνάμεις της, αλλά της έλλειπε η ουσία.
Ο τρίτος ευρωπαϊκός τελικός του Κλοπ ως προπονητής της Λίβερπουλ στέφθηκε με επιτυχία. Στους δύο προηγούμενους ο Γερμανός είδε την ομάδα του να χάνει ισάριθμες φορές, από την Σεβίλη το 2016 στον τελικό του Europa League (1-3) και πέρυσι από την Ρεάλ Μαδρίτης στον τελικό του Champions League (0-3). Απόψε του πιστώνεται μεγάλο μερίδιο στην κατάκτηση του τροπαίου, καθώς έστησε άψογα την ομάδα του στον αγωνιστικό χώρο, γνωρίζοντας ότι αυτό που μετρά περισσότερο σε τέτοια ματς είναι η ουσία και όχι οι εντυπώσεις.
Η «παρθενική» συμμετοχή της Τότεναμ σε τελικό Champions League δεν έφερε στην ομάδα του Λονδίνου το κύπελλο, κυρίως λόγω του αιφνιδιασμού που δέχτηκε στο 2ο λεπτό, αλλά και λόγω του ότι οι παίκτες-κλειδιά της δεν βρέθηκαν σε καλή βραδιά, σε συνδυασμό με το ότι δεν βρήκαν διαδρόμους για να απειλήσουν.
Από τα πρώτα δευτερόλεπτα ο τελικός πήρε... φωτιά. Δεν είχαν συμπληρωθεί ούτε 25 δευτερόλεπτα και ο Μανέ προσπάθησε να βρει τον Φιρμίνο μέσα στην περιοχή, η μπάλα βρήκε στο χέρι του Σισοκό και ο Σκόμινα υπέδειξε το καθαρό πέναλτι. Ο Σαλάχ εκτέλεσε ψύχραιμα και η Λίβερπουλ πριν συμπληρωθούν δύο λεπτά (1:49΄΄) άνοιξε το σκορ (1-0).
Όταν μία ομάδα σε τελικό Champions League δέχεται τόσο γρήγορα γκολ, είναι λογικό τα σχέδιά της να ανατρέπονται. Αυτό ακριβώς συνέβη και απόψε, με την Τότεναμ να βρίσκεται από πολύ νωρίς να «κυνηγά» το σκορ και να μην μπορεί να αντιδράσει. Το γκολ του Σαλάχ έδωσε «φτερά» στους παίκτες του Κλοπ, που μπορεί να μην ήταν εντυπωσιακοί, που μπορεί να μην ρίσκαραν για να πετύχουν και δεύτερο, ωστόσο, ήταν τόσο καλά στημένη στον αγωνιστικό χώρο η Λίβερπουλ που δεν επέτρεψε ούτε μία φορά στους Λονδρέζους να απειλήσουν την εστία του Άλισον.
Ο Κλοπ έδωσε μεγάλη βαρύτητα στο πρέσινγκ από ψηλά και με το που έφευγε η μπάλα από τον Λιορίς οι «κόκκινοι» έκλειναν όλους τους διαδρόμους. Ως εκ τούτου δεν επέτρεψαν στα ατού της Τότεναμ (Ντέλε Άλι και Έρικσεν) να βγάλουν μπαλιές προς τους Κέιν και Σον, με τον αρχηγό να είναι «εξαφανισμένος» και τον Κορεάτη... χαμένο ανάμεσα σε δύο και τρεις αμυντικούς της Λίβερπουλ.
Καλύτερο ξεκίνημα δεν θα μπορούσε να περιμένει κανείς στον τελικό. Ιδιαίτερα οι φίλαθλοι της Λίβερπουλ, που είδαν την ομάδα τους να κερδίζει πέναλτι στο 22ο δευτερόλεπτο του αγώνα, σε χέρι του Σισοκό στην προσπάθεια του Μανέ να βρει συμπαίκτη του στην περιοχή.
Ο Σαλάχ εκτέλεσε άψογα και προν συμπληρωθούν δύο λεπτά αγώνα (1:49΄΄) άνοιξε το σκορ για τους «κόκκινους» (1-0). Το γκολ του Αιγύπτιου ήταν το δεύτερο πιο γρήγορο σε τελικό Champions League, μετά από αυτό του Πάολο Μαλντίνι της Μίλαν στο 51ο δευτερόλεπτο του τελικού του 2005 (Μίλαν-Λίβερπουλ).
Όταν μία ομάδα σε τελικό Champions League δέχεται τόσο γρήγορα γκολ, είναι λογικό τα σχέδιά της να ανατρέπονται πλήρως. Αυτό ακριβώς συνέβη και απόψε, με την Τότεναμ να βρίσκεται από πολύ νωρίς να «κυνηγά» το σκορ και να μην μπορεί να αντιδράσει. Όχι γιατί δεν το επεδίωξε, αλλά κυρίως λόγω του τρόπου που αντιμετώπισε το ματς η ομάδα του Κλοπ.
Το γκολ του Σαλάχ έδωσε «φτερά» στους «κόκινους», που μπορεί να μην εντυπωσίασαν με το παιχνίδι τους, δεν ρίσκαραν για να πετύχουν και δεύτερο, αλλά, με μία άκρως επαγγελματική εμφάνιση δεν επέτρεψαν ούτε μία φορά στους Λονδρέζους να απειλήσουν την εστία του Άλισον.
Ο Κλοπ έστησε άψογα την ομάδα του στον αγωνιστικό χώρο. Προσπάθησε από το πρώτο λεπτό, με διαρκές πρέσινγκ από ψηλά να μην επιτρέψει στα ατού του αντιπάλου να βρουν διαδρόμους για να απειλήσουν και η τακτική του απέδωσε 100%.
Από τη στιγμή που η μπάλα έφυγε από τα πόδια του Λιορίς οι «κόκκινοι» δεν επέτρεπαν στους Λονδρέζους να ξεμαρκαριστούν κι αυτό είχε ως συνέπεια να μην μπορούν οι Ντέλε Άλι και Έρικσεν να οργανώσουν το παιχνίδι της ομάδας τους. Κέιν και Σον δεν τροφοδοτήθηκαν σωστά, με τον αρχηγό να είναι «εξαφανισμένος» και τον Κορεάτη... χαμένο ανάμεσα σε δύο και τρεις αμυντικούς της Λίβερπουλ.
Ο ρυθμός του αγώνα ήταν πιο γρήγορος στην επανάληψη, με την Τότεναμ να ρισκάρει περισσότερο και την Λίβερπουλ να προσπαθεί να «χτυπήσει» στην κόντρα. Οι «κόκκινοι» έχασαν μεγάλή ευκαιρία στο 68΄ με τον Μίλνερ, που σούταρε από τη μεγάλη περιοχή κι έστειλε τη μπάλα σύριζα άουτ. Όπως και στο πρώτο μέρος έτσι και στο δεύτερο οι «πετεινοί» δεν είχαν τη μεγάλη ευκαιρία, παρά τη διάθεση που έδειξαν.
Η είσοδος του Λούκας Μόουρα δεν άλλαξε κάτι ιδιαίτερα στην επίθεση, αν και ο Βραζιλιάνος νικήθηκε στο 80΄ από το συμπατριώτη του, Άλισον, στη μεγαλύτερη φάση της Τότεναμ στο δεύτερο ημίχρονο. Ο Άλισον στο 84΄ είπε και πάλι «όχι» στον Έρικσεν, που εκτέλεσε απευθείας το φάουλ που κέρδισαν οι «πετεινοί» στη γραμμή της μεγάλης περιοχής.
Τελικά, ο Οριγκί, όπως έκανε και με την Μπαρτσελόνα (2 γκολ), έτσι και σήμερα σχεδόν μισή ώρα μετά την είσοδό του στον αγωνιστικό χώρο (87΄) με δυνατό σουτ «κλείδωσε» τη νίκη (2-0) και ταυτόχρονα το τρόπαιο για την ομάδα του Μερσεϊσάιντ.
