«Το Κολοσσαίο θα ξαναποκτήσει δάπεδο στο κεντρικό του σημείο, όπως ήταν μέχρι τον 19ο αιώνα», δήλωσε ο Ιταλός υπουργός πολιτισμού, Ντάριο Φραντσεσκίνι.

H ιταλική κυβέρνηση έχει σκοπό ουσιαστικά να προχωρήσει στην ανοικοδόμηση μέρους της αρένας, «ώστε να μπορεί να φιλοξενεί μοναδικές παραστάσεις, που με τα έσοδά τους θα μπορούν να καλύψουν το κόστος της συντήρησης όλης της γύρω αρχαιολογικής περιοχής», τόνισε ο Φραντσεσκίνι. Παράλληλα, πρόκειται να σχεδιαστεί και ένα είδος στεγάστρου, που θα προστατεύει το μνημείο από τις βροχοπτώσεις.

Η αρχική ιδέα ανήκει στον Ντανιέλε Μανακόρντα, Καθηγητή τεχνικής και μεθοδολογίας της αρχαιολογικής έρευνας στο πανεπιστήμιο της ιταλικής πρωτεύουσας, Roma Tre. Ο Μανακόρντα, με άρθρο του, είχε ταχθεί υπέρ της κάλυψης των υπογείων του Κολοσσαίου, «για να αποκτήσει και πάλι το ρωμαϊκό αμφιθέατρο την ουσιαστική του σημασία».

«Η ανοικοδόμηση της κεντρικής αρένας του Κολοσσαίου είναι ένας τρόπος για να προστατευθεί το μνημείο, αλλά και για να μπορέσουν να το επισκεφθούν πληρέστερα και να αντιληφθούν καλύτερα την σημασία του οι πολίτες. Θα το υλοποιήσουμε» τόνισε, ο Ιταλός υπουργός πολιτισμού.

Το μνημείο

Το Κολοσσαίο άρχισε να κατασκευάζεται στην εποχή του Βεσπασιανού το 72 μ.Χ., συνεχίστηκε την εποχή του Τίτου και ολοκληρώθηκε όταν ήταν αυτοκράτορας ο Δομιτιανός, το 80 μ.Χ.. Ονομαζόταν αμφιθέατρο των Φλαβίων, από το όνομα της δυναστείας των αυτοκρατόρων που το έκτισαν. Για να κατασκευαστεί, εργάστηκαν χιλιάδες Ιουδαίοι αιχμάλωτοι που είχαν συλληφθεί από τον Τίτο μετά την καταστροφή των Ιεροσολύμων. Πήρε το όνομά του από το κολοσσαίο άγαλμα του Νέρωνα (Ο Κολοσσός), που βρισκόταν στην τοποθεσία που χτίστηκε. Μπορούσε να χωρέσει 45.000 θεατές και είχε σχήμα έλλειψης με περιφέρεια 524 μέτρων. Οι διαστάσεις του ήταν τεράστιες: 156 x 188 μέτρα, και το ύψος του έφτανε τα 48 μέτρα και είχε 4 ορόφους.

naftemporiki.gr