Η άνοδος της οξύτητας των ωκεανών απειλεί τον πληθυσμό των μυδιών σε όλο τον πλανήτη, σύμφωνα με νέα έρευνα του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης, η οποία περιγράφει πώς τα κελύφη των μυδιών γίνονται πιο εύθραυστα όταν αναπτύσσονται υπό πιο όξινες συνθήκες.
Οι ωκεανοί του πλανήτη απορροφούν όλο και μεγαλύτερες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα, γεγονός που επιταχύνει μεταξύ άλλων την κλιματική αλλαγή. Το νερό της θάλασσας αντιδρά με το διοξείδιο του άνθρακα και σχηματίζει ανθρακικό οξύ, το οποίο μειώνει σταδιακά το pH των ωκεανών. Οι επιστήμονες εκτιμούν πως το pH θα μειωθεί από 8 σε 7,7 έως το τέλος του αιώνα.
Τα κελύφη των μυδιών αποτελούνται από ανθρακικό ασβέστιο και οργανικό υλικό που δημιουργείται από τα μύδια μέσω μιας διαδικασίας γνωστής ως βιοορυκτοποίηση. Τα μύδια απορροφούν διττανθρακικά ιόντα από το θαλασσινό νερό και κάνουν χρήση των πρωτεϊνών στο σώμα τους για να δημιουργήσουν κρυστάλλους ανθρακικού ασβεστίου και να σχηματίσουν τα κελύφη τους. Το εξωτερικό μέρος του κελύφους αποτελείται από ασβεστίτη και το εσωτερικό στρώμα από αραγωνίτη. Σε συνθήκες πιο όξινου νερού, υπάρχουν λιγότερα διττανθρακικά ιόντα διαθέσιμα για το σχηματισμό των κελυφών.
Η ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τη Σούζαν Φίλτζερ χρησιμοποίησε κοινά μύδια σε δεξαμενές εργαστηρίου, ρυθμίζοντας την οξύτητα και τη θερμοκρασία του νερού σε διαφορετικά επίπεδα, προσομοιώνοντας τα τέσσερα διαφορετικά σενάρια που προβλέπουν τα κλιματικά μοντέλα για τις επόμενες δεκαετίες. Οι συνθήκες των ωκεανών προσομοιώθηκαν επίσης με τη μεταβολή των επιπέδων του φωτός, μιμούμενα την αλλαγή των εποχών.
«Αυτό που ανακαλύψαμε στο εργαστήριο είναι ότι τα αυξημένα επίπεδα οξύτητας στους βιοτόπους των μυδιών έχουν ιδιαίτερα αρνητικές συνέπειες στο σχηματισμό των κελυφών τους», δήλωσε η Φίλτζερ. «Συγκεκριμένα μετά από ένα συγκεκριμένο όριο οξύτητας ο ασβεστίτης γίνεται πιο σκληρός και δύσκαμπτος, με αποτέλεσμα να είναι πιο πιθανό να σπάσει υπό διάφορες πιέσεις, ενώ ο αραγωνίτης του εσωτερικού γίνεται πιο μαλακός», πρόσθεσε.
Ωστόσο η αύξηση της θερμοκρασίας των νερών δείχνει να αντισταθμίζει εν μέρει τις παραπάνω αρνητικές συνέπειες, γεγονός που ίσως υποδηλώνει ότι τα μύδια έχουν αρχίσει να προσαρμόζονται εξελικτικά στις νέες συνθήκες. Η επιστημονική ομάδα σκοπεύει να επαληθεύσει τις ενδείξεις αυτές στην επόμενη φάση της έρευνας.
