Μία συστηματική εξέταση περισσοτέρων από 100 ερευνών σύγκρισης μεταξύ οργανικών και παραδοσιακών καλλιεργειών αποκάλυψε πως οι αποδόσεις των οργανικών καλλιεργειών είναι υψηλότερες από όσο πιστευόταν προηγουμένως. Η μελέτη του Πανεπιστημίου Μπέρκλεϋ της Καλιφόρνια έδειξε επίσης πως ορισμένες τεχνικές μπορούν να συρρικνώσουν ακόμα περισσότερο τη διαφορά παραγωγικότητας μεταξύ των δύο μεθόδων καλλιέργειας.
«Όσον αφορά τη σύγκριση της παραγωγικότητας μεταξύ των δύο τεχνικών, η μελέτη μας παρουσιάζει μία πιο ρεαλιστική σύγκριση μεταξύ οργανικής και συμβατικής καλλιέργειας», δήλωσε η επικεφαλής της μελέτης Κλαιρ Κρέμεν, καθηγήτρια περιβαλλοντικής επιστήμης και διευθύντρια του Ινστιτούτου Τροφίμων του Μπέρκλεϋ.
«Με τις παγκόσμιες διατροφικές ανάγκες να αυξάνονται σημαντικά στα επόμενα 50 χρόνια, είναι κρίσιμο να εξετάσουμε πιο προσεκτικά την οργανική γεωργία, καθώς πέρα από τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της βιομηχανικής γεωργίας, η ικανότητα των συνθετικών λιπασμάτων να αυξάνουν τις αποδόσεις των καλλιεργειών έχει μειωθεί», πρόσθεσε.
Οι ερευνητές ανέλυσαν 115 προηγούμενες μελέτες συγκρίνοντας τις δύο τεχνικές καλλιεργειών και ανακάλυψαν πως οι οργανικές καλλιέργειες σημειώνουν απόδοση 19,2 τοις εκατό χαμηλότερη από τις συμβατικές, μία διαφορά αρκετά μικρότερη από προηγούμενες εκτιμήσεις.
Η επιστημονική ομάδα ανακάλυψε επίσης πως κάποιες πρακτικές μπορούν να μειώσουν ακόμα περισσότερο αυτή τη διαφορά. Συγκεκριμένα η ταυτόχρονη καλλιέργεια διαφορετικών προϊόντων μπορεί να φτάσει τη διαφορά στο 9 τοις εκατό, και η καλλιέργεια διαφορετικών προϊόντων σε κάθε διαδοχική χρονική περίοδο μπορεί να τη μειώσει στο 8 τοις εκατό.
Εξάλλου για ορισμένους τύπους οσπρίων όπως τα φασόλια, οι φακές και ο αρακάς, δεν παρουσιάζεται διαφορά απόδοσης μεταξύ των δύο μεθόδων καλλιέργειας, κάνοντας την οργανική γεωργία πλήρως ανταγωνιστική όσον αφορά την παραγωγή τροφίμων.
«Είναι σημαντικό να θυμόμαστε πως το υπάρχον γεωργικό σύστημα παράγει αρκετά περισσότερη τροφή από όσο χρειάζεται ο πλανήτης», δήλωσε η Κρέμεν. «Η εξάλειψη της παγκόσμιας πείνας απαιτεί αυξημένη πρόσβαση στις τροφές, όχι απλά βελτίωση της παραγωγής. Ωστόσο δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να παράγουμε τρόφιμα χωρίς να λαμβάνουμε υπ’όψιν μας το έδαφος, το νερό και την βιοποικιλότητα», πρόσθεσε.