Οι παραγωγοί ενέργειας οφείλουν να αλλάξουν άμεσα τους τρόπους παραγωγής, διαφορετικά υπάρχει σοβαρός κίνδυνος μέχρι το 2040 το πόσιμο νερό να γίνει σπάνιο αγαθό για τον παγκόσμιο πληθυσμό, προειδοποιεί διεθνής επιστημονική ομάδα.
Η πηγή του προβλήματος έγκειται στο ότι η παραγωγή ενέργειας και η παροχή καθαρού νερού είναι ανταγωνιζόμενες ανάγκες, γεγονός που επιδεινώνεται χάρις στη συνεχή δημογραφική αύξηση. Ήδη από το 2020, 30 με 40 τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού δε θα έχει πρόσβαση σε πόσιμο νερό εάν δεν αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, σύμφωνα με ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Άαρχους στη Δανία, τη Νομική Σχολή Βερμόντ και το Κέντρο Ναυτικών Αναλύσεων των ΗΠΑ.
Στις περισσότερες χώρες, η δημιουργία της ηλεκτρικής ενέργειας οδηγεί σε μεγαλύτερη κατανάλωση νερού, διότι οι σταθμοί παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας πρέπει να ψύχονται λόγω της τεράστιας θερμότητας που παράγεται.
Οι ερευνητές δημοσίευσαν έξι γενικές συστάσεις προκειμένου να αλλάξει το παρόν σύστημα: την ανάγκη να υπάρξει βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης, την αύξηση της επένδυσης στους τομείς της ηλιακής και αιολικής ενέργειας, την έρευνα σε εναλλακτικές κύκλους ψύξης, την αναθεώρηση της ποσότητας νερού που χρησιμοποιείται από τους σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, και την διακοπή λειτουργίας εγκαταστάσεων ορυκτών καυσίμων σε διάφορα μέρη του κόσμου που ήδη αντιμετωπίζουν λειψυδρία.
Η επιστημονική ομάδα εστίασε την προσοχή της σε τέσσερις διαφορετικές περιπτώσεις στη Γαλλία, τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Κίνα και την Ινδία. Και στις τέσσερις περιπτώσεις το κοινό συμπέρασμα ήταν ότι θα είναι αδύνατο να συνεχίσουν να παράγεται ηλεκτρική ενέργεια με αυτόν τον τρόπο και ταυτόχρονα να καλυφθεί η ζήτηση του νερού μέχρι το 2040.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι θερμοηλεκτρικοί σταθμοί στις ΗΠΑ χρησιμοποίησαν τέσσερις φορές περισσότερο νερό από ότι το σύνολο των κατοίκων της χώρας. Αντίθετα τα αιολικά, υδροηλεκτρικά και ορισμένα από τα ηλιακά συστήματα παραγωγής ενέργειας δεν απαιτούν κύκλους ψύξης ή καθαρισμό με νερό.
«Αν συνεχίσουμε χωρίς να αλλάξουμε κάτι, τότε θα βρεθούμε αντιμέτωποι με μία ανυπέρβλητη έλλειψη νερού, ανεξάρτητα του κόστους του. Δε θα υπάρχει νερό το 2040 αν συνεχίσουμε έτσι, δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Πρέπει να δράσουμε τώρα», δήλωσε ο καθηγητής Μπέντζαμιν Σόβακολ του Πανεπιστημίου Άαρχους.
