Επινοώντας ένα προσωπικό ιδίωμα, βασισμένο στις παιδικές αναμνήσεις του και εμπλουτισμένο από ψηφιακές εικόνες που διακινούνται από φίλους και τωρινούς επισκέπτες στην περιοχή, ένας καλλιτέχνης ανασυνθέτει μια δική του πόλη, αποκύημα αναμνήσεων, συναισθημάτων και φαντασίας.
Με νωπές τις μνήμες του πολέμου, ο γεωργιανός εικαστικός Άντρο Βέκουα παρουσιάζει την έκθεση «Pink wave hunter», η οποία εγκαινιάζεται στο Μουσείο Μπενάκη, σήμερα, Τετάρτη 29 Ιανουαρίου στις 8.30 το βράδυ, ενώ μιάμιση ώρα πριν, στις 7 το απόγευμα, θα προβληθεί το βίντεο του καλλιτέχνη «Never sleep with a strawberry in your mouth» (2010), και θα ακολουθήσει ομιλία του.
NILS KLINGER
Άποψη της εγκατάστασης του Βέκουα.
Μια πόλη πεισματικά άπιαστη
Γεννημένος στο παραθαλάσσιο Σοχούμι της Γεωργίας, όπου έζησε μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’90, όταν οι πολεμικές συγκρούσεις στην Αμπχαζία ανάγκασαν την οικογένειά του να εγκαταλείψει την πόλη και ο εμφύλιος πόλεμος την κατέστρεψε, στερώντας της τη δυνατότητα επιστροφής, ο Άντρο Βέκουα ανασύρει από τη μνήμη του εικόνες της γενέτειράς του.
Συμπληρώνοντας αυτές τις αναμνήσεις με έρευνες στο διαδίκτυο, δημιούργησε γλυπτικές αναπαραστάσεις των κτηρίων της, οι οποίες καθρεφτίζουν την εμπειρία της μνήμης με όλα τα αναπόφευκτα ευάλωτα σημεία της: περιλαμβάνουν χώρους κενούς, που αντιστοιχούν σε «κενά μνήμης», αφού όπως σημειώνει ο ίδιος: «Με ενδιαφέρει, κυρίως, η αρχιτεκτονική αυτής της πόλης και το πώς η φύση της διατηρείται ανέπαφη, ενώ αφήνεται να παρακμάσει. Για μένα, η πόλη αυτή παραμένει πεισματικά άπιαστη, ένα είδος αντικατοπτρισμού... ίσως, να μην υπάρχει, να μην υπήρξε ποτέ».
O Άντρο Βέκουα γεννήθηκε το 1977 στη Γεωργία και σπούδασε εικαστικές τέχνες στην γενέτειρά του, αλλά και στη Βασιλεία της Ελβετίας.
Σαν άσκηση στο υποκειμενικό βάθος πεδίου
Πρόκειται για ένα έργο, που επικεντρώνεται στην ιδέα ενός ρευστού αστικού τοπίου, αληθινού υπό την έννοια της συνεχιζόμενης ερείπωσης ιστορικών κτηρίων, που συντελείται παράλληλα με μια ανοικοδόμηση, εν εξελίξει, μιας μεταλλασσόμενης πραγματικότητας τόσο σημαντικής για τον καλλιτέχνη, όσο και το ενδιαφέρον του για τον τρόπο, με τον οποίο ο ίδιος συνδέεται ψυχολογικά με την πόλη και την αρχιτεκτονική της.
NILS KLINGER
Ο Βέκουα δημιουργεί μια υποκειμενική γλυπτική αρχιτεκτονική, που αναπαριστά ξενοδοχεία, σπίτια, καφενεία και διοικητικά κτήρια του Σοχούμι, τα οποία είναι κατασκευασμένα από ποικίλα υλικά: χυτό μπετόν, γύψο, κερί, αλουμίνιο, μπρούτζο, και είναι σχεδόν πάντα μονοχρωματικά, πράγμα που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τους ζωγραφικούς πίνακες, τα κολάζ, τα φιλμ και τα άλλα γλυπτά του.
Τοποθετημένες, συνήθως, σε κοινά τραπέζια ή βάθρα, οι αρχιτεκτονικές αυτές φόρμες συνιστούν μια μελαγχολική παρουσία, συνώνυμη σχεδόν μιας άδειας θεατρικής σκηνής ή της πρόσοψης ενός εγκαταλειμμένου κινηματογράφου, μια αινιγματική αναπαράσταση που θέτει υπό εξέταση τα σημεία, όπου ιστορία, μνήμη και φαντασία συναντιούνται και τέμνονται. Ο καλλιτέχνης περιγράφει αυτή τη διαδικασία ως ένα είδος άσκησης στο υποκειμενικό βάθος πεδίου, αφού διάφορα στοιχεία αυτής της νοητής πόλης πλησιάζουν και απομακρύνονται ταυτόχρονα από το σημείο εστίασης.
Πληροφορίες
Μουσείο Μπενάκη - Κεντρικό Κτήριο: Κουμπάρη 1 - Αθήνα, τηλ.: 210 3671000. Ώρες λειτουργίας: Τετάρτη και Παρασκευή: 9.00 - 17.00, Πέμπτη και Σάββατο: 9.00 - 24.00, Κυριακή: 9.00 - 15.00, Δευτέρα και Τρίτη: κλειστά. naftemporiki.gr
