Επτά ισλαμικές αντάρτικες οργανώσεις που μάχονται το καθεστώς του σύρου προέδρου Μπασάρ Αλ Άσαντ ανακοίνωσαν την Παρασκευή ότι συγχωνεύονται και συγκροτούν ένα ισλαμικό μέτωπο με στόχο τη δημιουργία ισλαμικού κράτους στη Συρία.

Η ανακοίνωση έρχεται σε μια περίοδο που ο στρατός της χώρας έχει επιτύχει σημαντικές νίκες, κυρίως γύρω από το Χαλέπι και στην περιοχή της Δαμασκού. Οι επιτυχίες των δυνάμεων του καθεστώτος αποδίδονται εν μέρει, από την αντιπολίτευση και από ειδικούς σε στρατιωτικά θέματα, στη διάσπαση των ανταρτών σε πολλές μικρές ομάδες.

«Το Ισλαμικό Μέτωπο είναι μια ανεξάρτητη κοινωνική και στρατιωτική δύναμη που έχει ως στόχο την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία και την αντικατάστασή του από ένα δίκαιο Ισλαμικό Κράτος», τονίζεται στην ανακοίνωση.

Την συγχώνευση είχε προαναγγείλει μέσω του Facebook εκπρόσωπος της μεγαλύτερης ταξιαρχίας των ανταρτών στο Χαλέπι, Λίουα Αλ Ταουχίντ. «Δόξα τω Θεώ, ανακοινώθηκε η πλήρης συγχώνευση των κυριότερων στρατιωτικών σχηματισμών που πολεμούν στη Συρία», ανέφερε ο Αμπού Φιράς.

Ο ηγέτης της Λίουα Αλ Ταουχίντ, Άμπντελ Καντίρ Σάλεχ, γνωστότερος με το όνομα Χατζί Μάρεα, είχε κατ' επανάληψη ζητήσει να ενωθούν οι διάφορες ομάδες των ανταρτών. Ο Σάλεχ τραυματίστηκε σοβαρά την περασμένη εβδομάδα, κατά τη διάρκεια επίθεσης του στρατού σε κτήριο στο Χαλέπι όπου συνεδρίαζαν οι αρχηγοί πολλών οργανώσεων. Υπέκυψε στα τραύματά του τέσσερις ημέρες αργότερα.

Μεταξύ των οργανώσεων που εντάσσονται στο Ισλαμικό Μέτωπο περιλαμβάνονται η Λίουα Αλ Ταουχίντ, η Άχραρ Αλ Σαμ (σαλαφιστές), το Κουρδικό Ισλαμικό Μέτωπο και η Τζαΐς Αλ Ισλάμ, η οποία δρα κυρίως στην περιοχή της Δαμασκού.

«Αποφασίστηκε πως όλοι οι μαχητές, τα μέσα ενημέρωσης, οι διοικητικές και ανθρωπιστικές υπηρεσίες της κάθε οργάνωσης θα συγχωνευτούν εντός των επόμενων τριών μηνών», πρόσθεσε ο κ. Φιράς, τονίζοντας ότι "είναι ανοιχτές οι πόρτες" σε όποια ομάδα θελήσει να ενταχθεί στο Μέτωπο.

Η συγχώνευση υπονομεύει σε μεγάλο βαθμό την ηγεσία του κοσμικού Ελεύθερου Συριακού Στρατού(ΕΣΣ), ο οποίος λειτουργούσε αρχικώς ως μία μεγάλη ομπρέλα των στρατιωτικών δυνάμεων της αντιπολίτευσης, αλλά στη συνέχεια αποδυναμώθηκε από εσωτερικές έριδες και λιποταξίες.

Θεωρείται επίσης χτύπημα στις ομάδες οι οποίες συνδέονται με την Αλ Κάιντα, όπως το Μέτωπο Αλ Νούσρα και το Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και στο Λεβάντε, οι οποίες βρίσκονται σε σύγκρουση τόσο με το καθεστώς, όσο και με τους υπόλοιπους αντάρτες, κοσμικούς αλλά και ισλαμιστές.