Καθώς οι προσπάθειες για την εξεύρεση χώρας η οποία θα αναλάβει την καταστροφή του συριακού χημικού οπλοστασίου στο έδαφός της δεν έχουν τελεσφορήσει, αμερικανοί και άλλοι δυτικοί αξιωματούχοι και ο Οργανισμός για την Απαγόρευση των Χημικών Οπλων (ΟΑΧΟ) εξετάζουν το ενδεχόμενο η επιχείρηση να πραγματοποιηθεί εν πλω σε διεθνή ύδατα, σύμφωνα με πηγές τις οποίες επικαλείται το πρακτορείο Reuters.

Αξιωματούχος του OAXO επιβεβαίωσε ότι η επιλογή είναι υπό εξέταση, αλλά δεν έχει ληφθεί απόφαση. «Το μόνο που είναι γνωστό είναι ότι είναι τεχνικά εφικτό», είπε.

Ανεξάρτητοι ειδικοί προειδοποιούν ότι, αν και ένα τέτοιο εγχείρημα έχει επαναληφθεί, κυρίως από την Ιαπωνία, η οργάνωση μίας τέτοιας επιχείρησης εν πλω είναι περίπλοκη.

Σύμφωνα με το εξεταζόμενο σχέδιο, ο ΟΑΧΟ θα αναλάβει την εποπτεία της επιχείρησης καταστροφής, είτε μέσω υδρόλυσης είτε μέσω καύσης, του συριακού χημικού οπλοστασίου, άνω των 1.000 τόνων, εν πλω, η οποία θα διεξαχθεί σύμφωνα με τους όρους που θέτουν η αμερικανική και η ευρωπαϊκή νομοθεσία, δήλωσαν αξιωματούχοι, χωρίς να διευκρινίσουν εάν στο σενάριο περιλαμβάνεται η απόρριψη χημικών αποβλήτων στη θάλασσα.

Ο Ραλφ Τραπ, ανεξάρτητος ειδικός σε θέματα χημικού αφοπλισμού, δήλωσε στο Reuters ότι η επιχείρηση καταστροφής χημικών όπλων στη θάλασσα έχει πραγματοποιηθεί, αλλά σε μικρότερη κλίμακα, από την Ιαπωνία, η οποία κατέστρεψε πριν από πολλά χρόνια εκατοντάδες χημικές βόμβες σε υπεράκτια εξέδρα.

Ο ίδιος πρόσθεσε ότι το εγχείρημα δεν διαφέρει κατά πολύ από την καταστροφή του χημικού οπλοστασίου των ΗΠΑ σε ατόλη του Ειρηνικού Ωκεανού κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '90.

Ωστόσο, αναφερόμενος στο συριακό χημικό οπλοστάσιο, διευκρινίζει ότι η καταστροφή του χρήζει μίας περισσότερο πολύπλοκης διαχείρισης από τις ιαπωνικές βόμβες του Β' παγκοσμίου Πολέμου.

Οι ιαπωνικές βόμβες, εξήγησε, δεν παρήγαν υγρά κατάλοιπα, διότι επρόκειτο για τη διαχείριση τελικού προϊόντος. Αντίθετα, το συριακό χημικό οπλοστάσιο αποτελείται από αποθέματα προδρόμων στοιχείων τα οποία έχουν αποθηκευτεί ώστε σε άλλο στάδιο συνδυαζόμενα να συνθέσουν το τελικό προϊόν. Η καταστροφή των προδρόμων παραγόντων, είτε μέσω υδρόλυσης, είτε μέσω καύσης, θα παρήγαγε μεγάλες ποσότητες τοξικών αποβλήτων.

«Εάν χρησιμοποιηθεί υδρόλυση ή καύση, θα παραχθούν υγρά απόβλητα. Άρα θα υπάρχουν προβλήματα περιβαλλοντικής μόλυνσης που πρέπει να αντιμετωπισθούν», κατέληξε ο κ. Τραπ.