«Χώρο στους νέους» δίνει ο Ζαν Λουί Τρεντινιάν, ο οποίος αποχαιρετά το θέατρο και το σινεμά έπειτα από τις τελευταίες παραστάσεις που έδωσε στις αρχές του μήνα.

Ο 83άχρονος ηθοποιός, που αφήνει πίσω του μια πολύτιμη παρακαταθήκη από σπουδαίους ρόλους, είπε το αντίο στην τέχνη του ηθοποιού με ένα ποιητικό ρεσιτάλ στο θέατρο της Αντίμπ, «Anthéa d'Antibes», στη Νότιο Γαλλία,  τις δύο πρώτες ημέρες του Οκτώβρη.
Υπό τους ήχους ενός ακορντεόν και ενός βιολοντσέλου, ο Τρεντινιάν αποχαιρετήσε ζωντανά το κοινό του με ένα ποιητικό ρεσιτάλ, όπου απήγγειλε 35 ποιήματα των Ρομπέρτ Ντεσνός, Μπορίς Βιάν και Ζακ Πρεβέρ.

Το 1966 πρωταγωνίστησε στην πιο εμπορική γαλλική ταινία εκείνης της περιόδου, το «Ένας άντρας και μία γυναίκα» του Κλοντ Λελούς με την Ανούκ Αϊμέ. 

«Έχω ερμηνεύσει πολλούς ρόλους, μπορεί εκατοντάδες, αλλά αυτή η παράσταση είναι αυτή που αγαπώ πιο πολύ, οι ποιητές δίνουν απίστευτο νόημα στο σήμερα. Αναφέρονται σε σοβαρά πράγματα, αλλά πάντα με μια ελαφρότητα. Έχω, επίσης, και αυτή την αναρχική πλευρά, δεν παραβρίσκομαι σε κηδείες, δεν ψηφίζω και με ενδιαφέρουν μόνο οι συνηθισμένοι άνθρωποι, όπως και τον Ζακ Πρεβέρ», ανέφερε για την τελευταία του παράσταση ο Τρεντινιάν.

Υπό τους ήχους ενός ακορντεόν και ενός βιολοντσέλου, ο Τρεντινιάν αποχαιρετήσει ζωντανά το κοινό του.

Η αποχώρηση του δημοφιλή ηθοποιού από την ενεργό δράση, γνωστοποιήθηκε από την εποχή του «Amour» του Μίκαελ Χάνεκε, που τον βρήκε λίγο πριν συμπληρώσει τα 83 του χρόνια να κερδίζει το πρώτο του Σεζάρ ανδρικής ερμηνείας, το βραβείο της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου και την «αγάπη» σχεδόν όλου του πλανήτη για έναν από τους πιο θαρραλέους, γενναιόδωρους και πραγματικά σπουδαίους ρόλους όλων των εποχών.

Ο Ζαν Λουί Τρεντινιάν γεννήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου του 1930 στη Γαλλία. Γιος γάλλου βιομήχανου, στην ηλικία των είκοσι ετών μετακόμισε στο Παρίσι για να σπουδάσει υποκριτική, και ένα χρόνο αργότερα έκανε το θεατρικό του ντεμπούτο.
Πρώτη φορά ανέβηκε στο σανίδι το 1951 ενώ το 1955 συμμετείχε σε κινηματογραφική ταινία που τον έκανε αμέσως γνωστό, στην ταινία του Ροζέ Βαντίμ «Και ο Θεός έπλασε τη γυναίκα», δίπλα στην Μπριζίτ Μπαρντό. Το 1966 πρωταγωνίστησε στην πιο εμπορική γαλλική ταινία εκείνης της περιόδου, το «Ένας άντρας και μία γυναίκα» του Κλοντ Λελούς με την Ανούκ Αϊμέ.

EPA/CLAUDIO ONORATI

Έχει συνεργαστεί σε σημαντικές ταινίες μεγάλων σκηνοθετών, όπως «Ο Φανφαρόνος» του Ντίνο Ρίζι, «Ζ» του Κώστα Γαβρά, «Ο Κομφορμίστας» του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, «Αούστερλιτς» του Αμπέλ Γκανς, «Η Ταράτσα» του Έτορε Σκόλα, «Τρία Χρώματα: Η Κόκκινη Ταινία» του Κριστόφ Κισλόφσκι.

Τιμήθηκε με το βραβείο ανδρικής ερμηνείας το 1968 στο Φεστιβάλ των Καννών για την ταινία «Z». Υπήρξε παντρεμένος, δύο φορές.  Η  πρώτη σύζυγός του ήταν η ηθοποιός Στεφανί Οντράν,  και η δεύτερη, η Ναντίν Μαρκάν, ηθοποιός, σεναριογράφος και σκηνοθέτις με την οποία απέκτησαν τρία παιδιά.

naftemporiki.gr