Το «νέο αίμα» της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας (ΑΣΚΤ) εμπνέεται από την αδύναμη σάρκα και όλα αυτά που την ταλαιπωρούν, βάζοντας στο καλλιτεχνικό του στόχαστρο την ασθένεια, τη φθορά, τη γήρανση, τις ψυχικές παθήσεις και τον θάνατο.
Με κεντρικό τους πλαίσιο το έντονο ενδιαφέρον για το φθαρτό σώμα, πέντε νέες εικαστικοί, που φοιτούν ή αποφοίτησαν πρόσφατα από την ΑΣΚΤ, παρουσιάζουν την έκθεση με τίτλο «Σώμα διαμελισμένο», η οποία εγκαινιάζεται σήμερα, Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου, στην αίθουσα τέχνης «Έκφραση - Γιάννα Γραμματοπούλου».
Μια σειρά από εμμονές
Στην έκθεση, την οποία επιμελείται ο Θανάσης Μουτσόπουλος και θα διαρκέσει έως τις 5 Οκτωβρίου, οι καλλιτέχνιδες Μαριλένα Αλιγιζάκη, Εβίτα Γαβριήλ, Νίκη Γκουλέμα, Σοφία Γρηγοριάδου και Παναγιώτα Νικολάου, μέσα από έργα ζωγραφικής, σχέδια, γλυπτά, εγκαταστάσεις, βίντεο, φωτογραφία και ηχητικό υλικό, μοιράζονται μια σειρά από εμμονές, που τις τοποθετούν στην πρωτοπορία των εικαστικών αναζητήσεων της εποχής μας, με ιδιαίτερη έμφαση στη σχέση της σύγχρονης τέχνης με την ανθρωπολογία.
Χρησιμοποιούν, ιδιαίτερα, το τελετουργικό στοιχείο, με αναφορές στις αναθηματικές προσφορές ή τα ταφικά έθιμα, αναζητώντας υλικά και τρόπους που απαντώνται σε θρησκευτικά μοτίβα και παραδόσεις, αλλά αναφέρονται και σε μια ανθρωπολογία καθημερινότητας, άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο καταγεγραμμένη ως «γυναικεία» συμπεριφορά, όπως το καθημερινό πλύσιμο των χεριών, το βράσιμο του καφέ ή το κέντημα.
Μια παράδοξη παράδοση
Η Μαριλένα Αλιγιζάκη διερευνά την έννοια της ετερότητας μέσα από χρήση παραδοσιακής υφαντουργίας ή εκκλησιαστικών παραδόσεων, όπως οι αναθηματικές προσφορές, ειδικά μια παράδοξη παράδοση που απαντάται στην περιοχή των Σφακίων, όπου τα τάματα κατασκευάζονται από ψωμί.
Υβριδικές κούκλες ανατομικής συρραφής
Η Εβίτα Γαβριήλ χρησιμοποιεί προ - χρησιμοποιημένες κούκλες που ξεθάβει από παζάρια, συχνά διαμελισμένες, και τις ξαναράβει σε ένα καινούργιο υβρίδιο. Γι’ αυτήν, οι κούκλες είναι ένα simulacrum (ομοίωμα) του ανθρώπινου σώματος, της ανατομίας του και των επιμέρους μελών του.
Η τελετουργία του φαινομενικά ασήμαντου
Η Νίκη Γκουλέμα χρησιμοποιεί τη συχνά αργή εξέλιξη και αλλαγή που συναντάται στη φύση, ως μια μεταφορά για την ανθρώπινη κατάσταση. Η επανάληψη, το πέρασμα του χρόνου, η τελετουργία του φαινομενικά ασήμαντου γίνονται το κεντρικό σημείο στις μελέτες της.
Ανθρωπολογικά εργαλεία συσχετισμών
Η Σοφία Γρηγοριάδου παρατηρεί το πάσχον σώμα, συσχετίζοντάς το με τους ιατρικούς Άτλαντες της ευρωπαϊκής ιστορίας ενώ, παράλληλα, χρησιμοποιεί το πλέξιμο, τα τάματα και την επαναληπτικότητα ως ανθρωπολογικά - εικαστικά εργαλεία.
Πρωτόγνωρη σωματικότητα φανταστικών οργανισμών
Η Παναγιώτα Νικολάου παρουσιάζει σχέδια με μολύβι, όπου το ίχνος του γραφίτη αποκτάει μια πρωτόγνωρη σωματικότητα και, παράλληλα, κούκλες - υβρίδια ανθρώπου και ζώου, φανταστικούς οργανισμούς, ιούς και ζωτικά όργανα, για να ερευνήσει θέματα όπως η γονιμότητα, η μητρότητα αλλά και η ψυχική ασθένεια.
Πληροφορίες
Αίθουσα Τέχνης «Έκφραση – Γιάννα Γραμματοπούλου»: Βαλαωρίτου 9α - Αθήνα, τηλ.: 210 3607598. Ώρες λειτουργίας: Τρίτη - Παρασκευή 11.00 - 20.00, Σάββατο : 11.00 - 15.00. Κυριακή και Δευτέρα κλειστά. naftemporiki.gr
