Την ανησυχία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την αιφνίδια απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης σχετικά με τη διακοπή λειτουργίας της ΕΡΤ εκφράζει ο πρόεδρος της Ευρωβουλής Μάρτιν Σουλτς με επιστολή του στον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά.
Μεταξύ άλλων σημειώνει πως η απόφαση αυτή θέτει σοβαρά ερωτήματα για τη συμβατότητά της με το θεμελιώδες νομικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Όπως αναφέρει, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο «θα έβλεπε με ανακούφιση την αναθεώρηση από την ελληνική κυβέρνηση της απόφασής της για το κλείσιμο του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα και τη διατύπωση εναλλακτικών λύσεων αναφορικά με την απαραίτητη αναδιάρθρωση του, αλλά με διατήρηση της λειτουργίας του».
Το πλήρες κείμενο της επιστολής Σουλτς
"Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ,
Με έκπληξη και λύπη το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πληροφορήθηκε την απόφαση της Ελληνικής Κυβέρνησης για τη διακοπή λειτουργίας του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα ΕΡΤ, χωρίς προειδοποίηση και χωρίς να έχει προηγηθεί δημοκρατικός διάλογος στο πλαίσιο της Κυβέρνησης, της Βουλής των Ελλήνων, καθώς και με τους φορείς.
Με βάση τη Συνθήκη του Άμστερνταμ και του σχετικού Πρωτοκόλλου, η λειτουργία των δημόσιων φορέων μετάδοσης στα Κράτη Μέλη συνδέεται με τις δημοκρατικές, κοινωνικές και πολιτιστικές ανάγκες κάθε κοινωνίας, καθώς και με την ανάγκη διατήρησης της πολυφωνίας στα ΜΜΕ. Παράλληλα, η Συνθήκη αναγνωρίζει την αρμοδιότητα των Κρατών Μελών να διασφαλίζουν τη χρηματοδότηση της δημόσιας υπηρεσίας. Σύμφωνα με το Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η ελευθερία και η πολυφωνία των Μέσων θα πρέπει να γίνεται σεβαστή, ενώ θα πρέπει να διασφαλίζεται η έγκαιρη ενημέρωση και διαβούλευση με τους εργαζομένους ή τους εκπροσώπους τους, στα ανάλογα κλιμάκια, στις περιπτώσεις και υπό τις προϋποθέσεις που προβλέπει η νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η εθνική νομοθεσία και πρακτική.
Κατά τη γνώμη μας, η αιφνίδια απόφαση της Ελληνικής Κυβέρνησης να προβεί στη διακοπή λειτουργίας του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα, θέτει σοβαρά ερωτήματα για τη συμβατότητα της με το θεμελιώδες νομικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Χωρίς να αμφισβητείται η αρμοδιότητα των ελληνικών αρχών να αποφασίζουν και να εφαρμόζουν στρατηγικές για το δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τις ανησυχίες που εγείρει αυτή η απόφαση σε θεσμικό και πολιτικό επίπεδο στο πλαίσιο της δημοκρατικής λήψης αποφάσεων.
Υπό το φως των ανωτέρω, θα βλέπαμε με ανακούφιση την αναθεώρηση από την ελληνική κυβέρνηση της απόφασής της για το κλείσιμο του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα και τη διατύπωση εναλλακτικών λύσεων αναφορικά με την απαραίτητη αναδιάρθρωση του, αλλά με διατήρηση της λειτουργίας του.
Με εκτίμηση,
Martin Schulz
