Η νέα τρισδιάσταση δημιουργία του Μπαζ Λούρμαν - που άνοιξε την αυλαία στο 66ο Φεστιβάλ των Κανών – πλαισιωμένη από το βιογραφικό δράμα για τη ζωή της φιλοσόφου Χάννα Άρεντ και δύο ενδιαφέρουσες εγχώριες παραγωγές θα προσπαθήσουν να μονοπωλήσουν το ενδιαφέρον στις σκοτεινές αίθουσες.
«Ο υπέροχος Γκάτσμπι»
Ο - υποψήφιος για Όσκαρ - παραγωγός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης Μπαζ Λούρμαν («Moulin Rouge») μεταφέρει τρισδιάστατα στη μεγάλη οθόνη το ομώνυμο μυθιστόρημα του Φ. Σκοτ Φιτζέραλντ, δίνοντας τη δική του ερμηνεία στην κλασσική αυτή ιστορία.
Οι –επίσης, υποψήφιοι για Όσκαρ - Λεονάρντο Ντικάπριο και Κάρι Μάλιγκαν ηγούνται του καστ, πλαισιωμένοι από τους Τόμπι Μαγκουάρι, Τζόελ Έγκερτον, Τομ Μπιουκάναν, Ίσλα Φίσερ, Τζέισον Κλαρκ, Ελίζαμπεθ Ντεμπίκι και Αμιτάμπ Μπαχτσάν.
Κυνηγώντας το δικό του αμερικανικό όνειρο, ένας επίδοξος συγγραφέας (στα πρότυπα του ίδιου του Φιτζέραλντ) πηγαίνει στη Νέα Υόρκη του 1922, η οποία χαρακτηρίζεται από τα χαλαρά ήθη, την πομπώδη τζαζ, την κυριαρχία του λαθρεμπορίου και την ακμή του χρηματιστηρίου. Όταν γνωρίζει έναν μυστηριώδη κοσμικό εκατομμυριούχο και τον περίγυρό του, χάνεται στον γοητευτικό κόσμο του πλούτου, της ψευδαίσθησης, του έρωτα και, πάνω από όλα, της απάτης.
«Hannah Arendt»
YOUTUBE/THEMATCHFACTORYTUBE
Η γερμανίδα σκηνοθέτις Μαργκαρέτε Φον Τρότα, μετά τη μεταφορά στον κινηματογράφο της ζωής της Ρόζα Λούξεμπουργκ και της Χίλντεγκαρντ φον Μπίνγκεν, επιστρέφει με ένα ακόμη βιογραφικό δράμα για τη ζωή της γερμανοεβραίας πολιτικού επιστήμονα και φιλοσόφου Χάννα Άρεντ (1906 – 1975), με πολιτικές, φιλοσοφικές και ανθρωποκεντρικές διαστάσεις.
Με την Μπάρμπαρα Σούκοβα στον ομώνυμο ρόλο και τους Άξελ Μίλμπεργκ και Τζάνετ Μακτίρ, η ταινία - που έχει συμμετάσχει και διακριθεί σε διεθνή Φεστιβάλ - επικεντρώνεται στην προσπάθεια της εμβληματικής γυναικείας φυσιογνωμίας της παγκόσμιας φιλοσοφικής σκηνής να θεωρητικοποιήσει τα κίνητρα των ναζί για τις γενοκτονίες, που έκαναν κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η «θεωρητικός της πολιτικής» όπως αυτοχαρακτηριζόταν, Χάννα Άρεντ, στην προσπάθειά της να απαντήσει στα ερωτήματα που έθεσαν τα εγκλήματα του ναζισμού και από τη δυνατή επιθυμία της να πάρει θέση στο θέμα της προσωπικής ηθικής ευθύνης σε καιρούς που η ανθρώπινη ζωή χάνει την αξία της, έγραψε το βιβλίο «Ο Άιχμαν στην Ιερουσαλήμ - Η κοινοτοπία του κακού», φράση για την οποία («η κοινοτοπία του κακού») έγινε γνωστή σε όλον τον κόσμο.
«Ο μανάβης»
Το ντοκιμαντέρ του Δημήτρη Κουτσιαμπασάκου, που απέσπασε το Βραβείο Κοινού για ελληνική ταινία άνω των 45 λεπτών στο 15o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, ακολουθεί έναν πλανόδιο μανάβη και την οικογένειά του, οι οποίοι - από το 1980, μία φορά την εβδομάδα, σε όλη τη διάρκεια του χρόνου - διανύουν απόσταση 75 χιλιομέτρων, για να επισκεφθούν τα εγκαταλειμμένα χωριά της νοτιοδυτικής Πίνδου.
«Μικρές εξεγέρσεις»
Το δράμα του 2009 του ζωγράφου και σκηνοθέτη Κυριάκου Κατζουράκη είναι η τρίτη μεγάλου μήκους (και δεύτερη μυθοπλασίας) ταινία του, και η συνέχεια των προηγούμενων ταινιών «Ο δρόμος προς τη Δύση» (2003) και «Γλυκιά μνήμη» (2005), οι οποίες αποτελούν μια άτυπη τριλογία, με κοινό άξονα την εξωτερική, αλλά κυρίως την εσωτερική αναζήτηση της ταυτότητας των ηρώων της, μέσα σε διαφορετικά κοινωνικά πλαίσια και συνθήκες.
Με πρωταγωνιστές τους Δημήτρη Πλειώνη, Κάτια Γέρου, Άρτο Απαρτιάν, Νικόλα Παπαγιάννη, Αντώνη Βλησίδη, Μάρθα Φριτζήλα και Σταματίνα Παπαμιχάλη, μία γυναίκα, η οποία ζει σε μία μικρή επαρχιακή πόλη και ο άντρας της την κακομεταχειρίζεται, βρίσκει τον έρωτα στο ευγενικό πρόσωπο ενός περαστικού επισκέπτη. Οι δρόμοι τους χωρίζουν. Όμως, όχι για πολύ…
Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]
