Οπτικά θυμίζει…σαρανταποδαρούσα, αλλά ο ανταρκτικός σταθμός έρευνας Halley VI, ο οποίος ξεκινά τη λειτουργία του αυτή την εβδομάδα, αποτελεί πρωτοπορία στο χώρο των μέσων εξερεύνησης της Ανταρκτικής. Κατασκευάστηκε έχοντας κατά νου τις πιο ακραίες συνθήκες και θα αποτελέσει το νοτιότερο ερευνητικό σταθμό της British Antarctic Survey (BAS), στεγάζοντας 52 επιστήμονες.
Το πλέον πρωτοποριακό χαρακτηριστικό του είναι τα…πόδια του. Πρόκειται για το σχέδιο της Hugh Broughton Architects το οποίο κέρδισε τον σχετικό διαγωνισμό για μία πλήρως αυτόνομη βάση, και περιλαμβάνει μία σειρά από υδραυλικά «πόδια», τα οποία ανταποκρίνονται στην άνοδο της στάθμης του χιονιού και του παγετώνα «σηκώνοντας» τη βάση ψηλότερα.
Παράλληλα, μπορούν να εξυπηρετήσουν σκοπούς μετακίνησής της, εάν χρειάζεται κάτι τέτοιο (εάν, για παράδειγμα, υπάρχει κίνδυνος αποκόλλησης του παγετώνα, υπό τη μορφή παγόβουνου), μέσω της εγκατάστασης και χρήσης ειδικών σκι.
BRITISH ANTARCTIC SURVEY
Ο σχετικός διαγωνισμός ανακηρύχθηκε το 2004, είχε 86 συμμετοχές από όλο τον κόσμο και έληξε τον Ιούλιο του 2005, με την Hugh Broughton Architects να αναδεικνύεται νικήτρια. Ο Halley VI κατασκευάστηκε από την AECOM και αποτελείται από οκτώ κομμάτια, στα οποία περιλαμβάνονται εργαστήρια και θάλαμοι διαμονής, ενώ υπάρχει και ένα κομμάτι στην «καρδιά» του σταθμού που λειτουργεί σαν χώρος ψυχαγωγίας και κοινωνικής συναναστροφής, όπου υπάρχουν εγκαταστάσεις για άσκηση, διασκέδαση και φαγητό, αλλά και μία υδροπονική εγκατάσταση για λαχανικά. Στους κοιτώνες υπάρχουν ειδικές λάμπες για την εξομοίωση της ανατολής του ηλίου.
Εκατό χρόνια μετά τις αποστολές του Ρόμπερτ Φάλκον Σκοτ και του Έρνεστ Σάκλετον, με τις πρωτόγονες ξύλινες καλύβες, ο Halley VI είναι ειδικά σχεδιασμένος για να είναι εξαιρετικά ανθεκτικός ακόμα και στις πιο αντίξοες καιρικές συνθήκες, με ανέμους 160 χιλιομέτρων ανά ώρα και θερμοκρασίες που φτάνουν τους -56 βαθμούς Κελσίου.
Η πρόσβαση στην περιοχή (παγετώνας Brunt) είναι δυνατή μόλις τρεις μήνες το χρόνο, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα η κατασκευή του να αποτελέσει μία πρόκληση που διήρκεσε τέσσερα ανταρκτικά «καλοκαίρια»- με κάθε περίοδο εργασιών να διαρκεί εννέα εβδομάδες και τα υλικά να μεταφέρονται υπό εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες.
