Οι θερμοκρασίες-ρεκόρ που επικράτησαν το 2010 και το 2012, στις Ηνωμένες Πολιτείες, έκαναν τα ανοιξιάτικα λουλούδια να ανθίσουν νωρίτερα από ποτέ άλλοτε, αποκαλύπτουν τα αποτελέσματα μελέτης που δημοσιεύονται στην επιθεώρηση PLoS ONE.
Οι ερευνητές από το Χάρβαρντ και τα πανεπιστήμιο της Βοστόνης και του Ουισκόνσιν χρησιμοποίησαν δεδομένα από το 19ο και τον 20ό αιώνα, ανατρέχοντας στα – ηλικίας 160 ετών - σημειωματάρια του αμερικανού φιλοσόφου, ποιητή και συγγραφέα Χένρι Ντέιβιντ Θορό και στα γραπτά ακόμη ενός διάσημου φυσιοδίφη, του συγγραφέα Άλντο Λέοπολντ.
Συνδύασαν τις ιστορικές πληροφορίες με σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα για τις αντιδράσεις 32 διαφορετικών φυτών στις θερμοκρασίες που επικράτησαν τα τελευταία χρόνια στη Μασαχουσέτη, όπου ο Θορό άρχισε να καταγράφει τις παρατηρήσεις του το 1852, και στο Ουισκόνσιν, όπου ο Λέοπολντ επίσης άρχισε να καταγράφει λεπτομερή δεδομένα, το 1935. Διαπίστωσαν ότι πέρυσι και το 2010, τα λουλούδια άνθισαν 21 ημέρες νωρίτερα, στη Μασαχουσέτη και 24 ημέρες νωρίτερα, στο Ουισκόνσιν.
«Ήταν δύσκολο να μην προσέξει κανείς ότι, το 2012, τα πράγματα ήταν διαφορετικά», δήλωσε στους New York Times ένας εκ των συντακτών της έκθεσης, ο καθηγητής Τσαρλς Ντείβιντ, ειδικός σε θέματα αγγειόφυτων από το Χάρβαρντ. «Για μένα, ήταν ενδεικτικό το γεγονός ότι περπατούσα στο Κέιμπριτζ [της Μασαχουσέτης] και στη Βοστόνη κι έβλεπα τις ίριδες να ανθίζουν στα τέλη του 2011 και στις αρχές του 2012. Αυτό ήταν πάρα πολύ περίεργο.»
Δεν είναι η πρώτη φορά που μία μελέτη συνδέει την παγκόσμια υπερθέρμανση με την πρόωρη ανθοφορία. Ωστόσο, η νέα έκθεση καταδεικνύει, σύμφωνα με τους ερευνητές, ότι τα φυτά στις ανατολικές πολιτείες της Αμερικής αντεπεξέρχονται προς το παρόν στις αυξανόμενες θερμοκρασίες. «Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι μπορούν να αντέξουν κάτι τέτοιο», δήλωσε στο National Geographic η Ελίζαμπεθ Έλγουντ από το πανεπιστήμιο της Βοστόνης, τονίζοντας όμως ότι «αυτό θα πάψει να ισχύει» στο μέλλον.
Σύμφωνα με επιστήμονες που δεν συμμετείχαν στη μελέτη, τα αποτελέσματα είναι σημαντικά παρότι αφορούν μόνο δύο τοποθεσίες. «Η μία είναι στην ενδοχώρα και η άλλη στις ακτές», είπε στο LiveScience η Ελίζαμπεθ Βόλκοβιτς, καθηγήτρια οικολογίας της κλιματικής αλλαγής στο καναδικό πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας. Αυτό, όπως εξήγησε, σημαίνει ότι τα συμπεράσματα βρίσκουν, πιθανότατα, εφαρμογή σε μεγάλες περιοχές των Ηνωμένων Πολιτειών.
