Όπως επισημαίνει, η αύξηση των εκπομπών υδραργύρου οφείλεται κυρίως στην εξορυκτική - μεταλλευτική δραστηριότητα μικρής κλίμακας και στην καύση του άνθρακα.
Το 2010, οι παγκόσμιες εκπομπές υδραργύρου στην ατμόσφαιρα, λόγω των διαφόρων ανθρωπίνων δραστηριοτήτων, υπολογίζονταν σε 1.960 τόνους. Η ζήτηση για υδράργυρο εμφανίζει διαχρονικά σταθερά πτωτική τάση, από τους περίπου 9.000 τόνους ετησίως που ήταν στη δεκαετία του 1960.
Ωστόσο, σύμφωνα με την έκθεση, έχει παρατηρηθεί μία μετατόπιση της ρύπανσης, καθώς «η οικονομική ανάπτυξη έχει οδηγήσει σε αύξηση των εκπομπών στη νότια και την ανατολική Ασία, που πλέον αναλογούν στο ήμισυ των παγκοσμίων».
Σύμφωνα με τη UNEP, η συγκέντρωση υδραργύρου στα ανώτερα 100 μέτρα των ωκεανών του πλανήτη έχει διπλασιαστεί κατά τον τελευταίο αιώνα
«Οι εκπομπές στην υποσαχάρια Αφρική και τη Νότια Αμερική αυξάνονται με αργούς ρυθμούς, ενώ μειώνονται στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη», όπως επισημαίνεται.
Ο υδράργυρος είναι ένα βαρύ μέταλλο, που βρίσκεται σε υγρή μορφή σε θερμοκρασία δωματίου, ενώ εύκολα εξαερώνεται και διαχέεται στην ατμόσφαιρα. Εκλύεται στο περιβάλλον μέσα από διάφορες βιομηχανικές διαδικασίες, όπως είναι η παραγωγή μετάλλων και τσιμέντου, αλλά και με την καύση των ορυκτών καυσίμων. Μεταξύ άλλων, ο υδράργυρος χρησιμοποιείται ως βοηθητικό μέσο για την εξαγωγή χρυσού από άλλα μέταλλα.
Από τη στιγμή που διαχέεται στο περιβάλλον, κυκλοφορεί στον αέρα, το νερό, το έδαφος και τους έμβιους οργανισμούς για πολύ καιρό, ενώ μπορεί να εξαπλωθεί σε μεγάλες αποστάσεις από το σημείο της αρχικής ρύπανσης.
Οι επιπτώσεις του στην υγεία είναι διεθνώς αναγνωρισμένες εδώ και χρόνια. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, «ο υδράργυρος είναι άκρως τοξικός για την υγεία των ανθρώπων, συνιστώντας ιδιαίτερα απειλή για την ανάπτυξη του (αγέννητου) παιδιού και τα πρώτα στάδια της ζωής του. Η εισπνοή των ατμών υδραργύρου μπορεί να επιφέρει βλάβες στο νευρικό, το πεπτικό και το ανοσοποιητικό σύστημα, τους πνεύμονες και τα νεφρά, και να αποδειχτεί θανατηφόρα».
Σύμφωνα με τη νέα έκθεση της UNEP, η συγκέντρωση υδραργύρου στα ανώτερα 100 μέτρα των ωκεανών του πλανήτη έχει διπλασιαστεί κατά τον τελευταίο αιώνα, καθώς υπολογίζεται ότι 260 τόνοι του τοξικού μετάλλου έχουν καταλήξει στη θάλασσα μέσω των ποταμών. Ο υδράργυρος συσσωρεύεται στον οργανισμό των ψαριών και, τελικά, των ανθρώπων που τρώνε τα ψάρια.
