¶ρα και ο τόπος της ληστείας στην οποία αναφέρεται ότι πήρε μέρος ο Ψαραδέλλης συγκλίνει, συνδυάζεται και αντιστοιχείται με αυτό το οποίο περιγράφει στην πρώτη του και στην αυθόρμητη κατάθεση χωρίς δικηγόρους, χωρίς να ξέρει τι έχει ειπωθεί από την άλλη πλευρά. Αυτή είναι διαφορετική από αυτή που μνημονεύει ο Χριστόδουλος.
Έχει αυτή η ληστεία καμία σχέση ως περιγραφή; Σημειώνω εδώ ότι στις εφημερίδες επίσης τις οποίες αναφέρθηκαν, δε λέω μόνο ότι το δέχθηκε η κα Στρίγκλη – Λούτα ότι πράγματι το 1983 η μάρτυρας που κατέθεσε στο ακροατήριο έγινε ληστεία στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο στο οποίο ήταν υπάλληλος αλλά από τη φωτογραφία που έχει κατατεθεί φαίνεται και ο βαθμός της εγκυμοσύνης. Ήταν ήδη 7 μηνών, φαίνεται στη φωτογραφία. Δεν ήταν κάτι δηλαδή που έπρεπε να το επικαλεσθεί η ίδια, φαινόταν.
Ποια είναι τα διαφορετικά στοιχεία αυτού του οποίου είπε ο Ψαραδέλλης τότε και αυθόρμητα με την ληστεία που του αποδίδεται και γι αυτό το λόγο του αποδόθηκε το ΄88; Εγώ νομίζω ότι η ληστεία που του αποδόθηκε το 1988 ήταν ακριβώς γιατί βλέπει ο Ανακριτής ότι εδώ έκανε μία ομολογία για μία έγκυο και από την ανάγνωση του φακέλου της ληστείας του ΄88 την οποία πάλι ανέφερε ο Χριστόδουλος ως μία ληστεία στην οποία εγώ λέει δεν συμμετείχα. Συμμετείχαν όμως οι τάδε, τάδε χωρίς αναφέρει τον Ψαραδέλλη στη ληστεία του ΄88 στην κατάθεσή του αυτή ο Χριστόδουλος.
Ο Ανακριτής στη συνέχεια εξετάζοντας το φάκελο της ληστείας του ΄88 ανακαλύπτει ότι πέρα από αυτά που του λέει ο Χριστόδουλος και συνομολογούν ή προανακριτικώς ομολογούν κάποιοι από τους κατηγορουμένους έχω και μία έγκυο την κα Απάκη η οποία μου λέει «εγώ ήμουν έγκυος τότε› και άρα λέει αυτή η έγκυος, το δέχεται ότι ήταν, τη συνδυάζω με αυτό που είπε ο Ψαραδέλλης στην προανακριτική του απολογία ότι εγώ πήρα μέρος μόνο σε μία ληστεία που ήταν μία έγκυος και άρα σου αποδίδω κατηγορία. Αυτή ήταν η βάση. Δεν υπάρχει άλλο στοιχείο.
Σας τα είπε χθες η συνάδελφός μου η κα Καραμπλιάνη με αποδεικτική επάρκεια πλήρη σε σχέση με αυτό. Δεν έχετε μάρτυρα, δεν έχετε συγκατηγορούμενο, δεν έχετε κανένα στοιχείο, έχετε τις εφημερίδες της άλλης μέρας που δεν έχουν καμία αναφορά. Αυτός ήταν ο μοναδικός λόγος για τον οποίο απαγγέλθηκε κατηγορία και αυτός θα μου επιτρέψετε να πω ήταν και ο μοναδικός λόγος για τον οποίο παρασύρθηκε και ο Τσελέντης.
Ο Τσελέντης στην αρχή δεν λέει τίποτα γι αυτή την ληστεία ούτε για την δική του συμμετοχή. Το λέει για πρώτη φορά στις 21/10 στον Εφέτη Ανακριτή στον κ. Μπίρμπο αν θυμάμαι καλά ή εν πάση περιπτώσει στις συμπληρωματικές ανακριτικές απολογίες. Πρέπει να σας πω το εξής, εκεί φέρεται να λέει ο Τσελέντης δύο ανακρίβειες. Η μία ανακρίβεια είναι ότι σε αυτή τη ληστεία συμμετείχε ο Κουφοντίνας ντυμένος αστυνομικός και μία δεύτερη ανακρίβεια ότι «υπήρχε εκεί μία έγκυος, εγώ δεν είδα τη σκηνή› και ούτω καθεξής.
Γιατί παρασύρθηκε ο Τσελέντης και έκανε αυτό; Ποια είναι η εξήγηση, η ερμηνεία που μπορεί να δώσει κανείς; Η ερμηνεία κ. Πρόεδρε είναι ότι όταν ο Εφέτης Ανακριτής τον ρωτάει γι αυτή τη ληστεία τον Τσελέντη του λέει «έχω ένα δεδομένο εδώ ότι εκεί έγινε μία ληστεία που το λέει ο κ. τάδε, βλέπει συμμετείχατε κι εσείς, πείτε μου αν είναι αλήθεια και πείτε μου αν υπήρχε εκεί και καμία έγκυος γιατί έχω και αυτό ως δεδομένο›. Αυτό το θεωρεί δεδομένο ο Τσελέντης ότι υπάρχει η έγκυος εκεί και ότι την άλλη ημέρα έγραψαν οι εφημερίδες κλπ. Πράγμα όμως που διαψεύδεται από την πραγματικότητα και το είπε στο ακροατήριο ο Τσελέντης. Διόρθωσε στο ακροατήριο και είπε «ναι, πράγματι είναι προφανές ότι έχω κάνει σύγχυση με την ληστεία του Μάτη όπου ήταν ντυμένος ο Κουφοντίνας Αστυνομικός στην οποία συμμετείχε πράγματι ο Τσελέντης ή δέχεται ότι συμμετείχε.
Γι αυτό το λόγο νομίζω ότι σε σχέση με αυτές τις τρεις πράξεις θα πρέπει να δεχθεί το Δικαστήριό σας και νομίζω προκύπτει αποδεικτικά και πέρα από κάθε αμφιβολία ότι καμία συμμετοχή δεν είχε ο Ψαραδέλλης ούτε στο ΄88 ούτε στο ΄86. Θα σας πω κάτι τελευταίο για το ΄86. Έχετε δεχθεί ότι εγώ έχω προσχωρήσει ήδη με αυτόν τον τρόπο στην υπόθεση εργασίας ότι όλα αυτά που είπε ο Χριστόδουλος τα είπε όχι επειδή του τα έγραψε η αστυνομία αλλά επειδή πιέστηκε, του είπαν ότι είχε 3 αδέλφια στη φυλακή. Του είπαν ας πάρουμε την υπόθεση ως υπόθεση εργασίας την οποία αρνείται ο Χριστόδουλος αλλά φαντάζομαι ότι το Δικαστήριό σας θα το κάνει ως υπόθεση εργασίας, ότι αυτά που λέει ο Χριστόδουλος εμείς θα πάρουμε υπόψη μας γιατί ένας από τους λόγους που τα είπε δεν είναι μόνο επειδή μετάνιωσε γενικώς αλλά επειδή ήταν αυτός που ενδεχομένως διεκδικούσε ή θα μπορούσε να δοθούν τα μέτρα επιείκειας που λέει ο νόμος. Μάλιστα ρητά στην ανακριτική του απολογία γράφεται, δεν λέω ότι το είπε, λέω ότι γράφεται «ζητώ τα μέτρα και για μένα και για τα αδέλφια μου›.
Αυτό σημαίνει μήπως ότι όλα όσα είπε δεν θα τα διασταυρώσετε, δεν θα τα ελέγξετε, δεν θα τα ελέγξουμε; ¶ρα είπε και για την συμμετοχή του Τσελέντη στη ληστεία του ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΥ και η εισαγγελική πρόταση ήταν ότι και από την μεριά της πολιτικής αγωγής αμφιβάλλουμε αν αυτό είναι αλήθεια που είπε. Δεν ξέρω τι θα πει το Δικαστήριο αλλά είχε κανένα λόγο ο Τσελέντης να αμφισβητήσει την αλήθεια αυτή της κατάθεσης; Θα του πρόσθετε τίποτα σοβαρό παραπάνω σε επίπεδο ποινικής κατάγνωσης; Δε νομίζω.
Το τελευταίο στοιχείο που θα ήθελα να πω σε σχέση με την απόδοση ευθύνης της ληστείας του ΄88 στον Ψαραδέλλη είναι το εξής: είναι δεδομένο ότι μέσα ήταν 3 οι δράστες. Αυτοί οι 3 έχουν καταγραφεί διασταυρούμενα ότι ο αριθμός ήταν 3 και έξω ήταν ένας 4ος, έχει διασταυρωθεί πολλαπλώς ότι έτσι ήταν και ότι δεν μπορεί να υπάρχει ένας 4ος δράστης μέσα. Εξ αυτού του λόγου και μόνο αποκλείεται η παρουσία του Ψαραδέλλη στη συγκεκριμένη πράξη. Θα παρακαλούσα κ. Πρόεδρε για μία 5λεπτη διακοπή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στο σημείο αυτό διακόπτουμε για 5 λεπτά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που έχει διακοπεί.
Β. ΖΩΤΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, πριν περάσω σε κάποια συμπληρωματικά σχόλια μόνο για τη ληστεία του ’91, γιατί τα υπόλοιπα τα ανέφερε η συνάδελφός μου κα Καραμπλιάνη χθες, θα σας πω δυο μόνο στοιχεία τα οποία ενισχύουν δύο σχόλια πάνω στις προηγούμενες πράξεις, τα οποία ενισχύουν και θεμελιώνουν παραπέρα την έλλειψη κάθε στοιχείου για εμπλοκή του Ψαραδέλλη στις προηγούμενες πράξεις, ’88 και ’86 δηλαδή.
Στη ληστεία του ’88 για την οποία κατηγορείται, οι δράστες φέρονται να διέφυγαν από την οδό Πατησίων με πρόσωπο προς το τέρμα της Πατησίων. Ήταν λένε οι μάρτυρες ένα αυτοκίνητο παρκαρισμένο λίγο πιο πέρα από το περίπτερο επί της Πατησίων και διέφυγαν προς την οδό Πατησίων, προς το τέρμα της οδού Πατησίων.
Λέει ο Ψαραδέλλης στην πρώτη του απολογία, στις 18/7 δηλαδή για τη ληστεία στην οποία συμμετέχει; «Διαφύγαμε στη συνέχεια από την οδό Γαλατσίου προς το Γαλάτσι›. Αυτό το γεγονός, ότι δηλαδή υπήρξε διαφυγή προς αυτή την κατεύθυνση, επιβεβαιώνεται μόνο για τη ληστεία του ’83. Δηλαδή στο διαβιβαστικό της ληστείας του ’83 λέει: «Οι δράστες διέφυγαν και εξαφανίστηκαν προς την περιοχή Γαλατσίου›. ¶ρα και αυτό το στοιχείο συνηγορεί, αυτό δηλαδή που λέει ο Ψαραδέλλης ύστερα από τόσα χρόνια, στην άποψη της αλήθειας της περιγραφής μιας ληστείας που ανταποκρίνεται μόνο σε αυτήν του ’83.
Απομένει μόνο ένα στοιχείο το οποίο επεσήμανε ο κ. Αναπληρωτής Πρόεδρος: η ώρα. Δηλαδή η ώρα στο ’83 είναι μεσημέρι και ο Ψαραδέλλης περιγράφει για πρωί. Αυτό ύστερα από τα τόσα χρόνια και ύστερα από το δεδομένο –γιατί η ληστεία στην πραγματικότητα είναι απόγευμα του ’83, είναι στις 16:00 και την περιγράφει για πρωί ο Ψαραδέλλης- ύστερα από τα χρόνια που έχουν περάσει, ουσιαστικά έχουν μεσολαβήσει 19 χρόνια, είναι λογικό να υπάρχει μία μετάθεση στην ώρα, μία αλλοίωση.
Το σημαντικό είναι το εξής: Ότι δεν υπάρχει μία αλλοίωση τέτοια που να λέει ότι είναι βράδυ, γιατί το βράδυ με την ημέρα είναι δύσκολο να τα μπερδέψει, αλλά το να πει «τότε που συνάντησα τον τάδε ήταν πρωί ή αν ήταν μεσημέρι›, αυτό αν δεν συνδυαστεί και με κάτι άλλο, μπορεί εύκολα κανείς και κάνοντας μία κατάθεση η οποία του δίνεται ως δεδομένο ότι είναι έτσι, δηλαδή του λένε για μια ληστεία που έγινε πρωί στα Πατήσια το ’86 και αυτός παρασύρεται, όχι μόνο σε σχέση με τον χρόνο, αλλά και σε σχέση με την ώρα.
Νομίζω δηλαδή, από τη στιγμή που όλα τα υπόλοιπα στοιχεία είναι εντελώς διαφορετικά, νομίζω ότι είναι πέρα από κάθε αμφιβολία σε ό,τι αφορά ότι δεν υπάρχει συμμετοχή το ’88, το μόνο ερώτημα που θα μπορούσε να είχε απομείνει στο Δικαστήριό σας είναι «μήπως αυτός ο άνθρωπος ήταν και στις δύο, και στο ’86 και στο ’83;›
Έρχομαι αμέσως σ’ αυτό, το πώς προέκυψε η εμπλοκή του κατά την ερμηνεία του Ψαραδέλλη, το «Φώτης› δηλαδή, γιατί αυτό είναι που τον εμπλέκει. Λέει «εγώ στη μοναδική ληστεία που ήμουν, ήμουν με τον Σκανδάλη›. Ποιος είναι ο Σκανδάλης; Έχουν κατατεθεί οι εφημερίδες του έτους 1978 από τις οποίες προκύπτουν τα εξής: Ότι ο Σκανδάλης φερόταν ως μέλος μιας ομάδας της οποίας αρχηγός ήταν ο Τσιρώνης, ο οποίος ήταν ένας γιατρός ο οποίος στη δεκαετία του ’50 ήταν γιατρό σε τόπους εξορίας.
Εκεί είδε πράγματα κατ’ αυτόν φρικώδη, παραιτήθηκε από γιατρός του κράτους και στη συνέχεια ανέπτυξε μία πρακτική η οποία ήταν, θα έλεγε κανείς, ελαφρώς ανατρεπτική. Πάντως ήταν αυτός ο οποίος έκανε μια αεροπειρατεία, πήρε ένα αεροπλάνο και πήγε στην Αλβανία στη διάρκεια της δικτατορίας και μετά τη μεταπολίτευση θεωρούνταν από τους πολιτικούς κύκλους ως μία μάλλον γραφική προσωπικότητα, η οποία όμως κατά τις διωκτικές αρχές ενείχε και ένα ποσοστό επικινδυνότητας.
Είχε ιδρύσει το ουδετερόφιλο ΟΕΜ, Ουδετερόφιλο Μέτωπο, δε θυμάμαι αν ήταν Επαναστατικό, ήταν πάντως ουδετερόφιλο, ήταν ανεξάρτητο με έδρα το σπίτι του. Αυτά τα λέω κ. Πρόεδρε για να δείτε σε ποιο πλαίσιο ήταν η πολιτική δραστηριότητα του Σκανδάλη. Έβαζαν και αυτοί κάτι κροτίδες τότε, την περίοδο εκείνη και συνελήφθη ο Σκανδάλης. Σκοτώθηκε σε μία έφοδο στο σπίτι του από τις αρχές, από τα ΜΑΤ, έγινε τότε μεγάλος θόρυβος στις εφημερίδες, αν σκοτώθηκε, αν αυτοκτόνησε, αν δολοφονήθηκε. Τα λέω αυτά κ. Πρόεδρε για να εντοπίσω ιστορικά το περιστατικό.
Ο Σκανδάλης λοιπόν καταδικάστηκε για τοποθέτηση εκρηκτικών μηχανισμών σε κάποια γραφεία κάποιου πολιτικού Κόμματος και καταδικάστηκε σε 5ετή φυλάκιση. Κατατέθηκε επίσης το σχετικό πιστοποιητικό από τις φυλακές Κορυδαλλού όπου μέχρι το ’81 ήταν στις φυλακές Κορυδαλλού. Στη συνέχει μετατέθηκε στις φυλακές των Πατρών, αλλά επειδή οι φυλακές της Πάτρας κάηκαν σε μια εξέγερση των κρατουμένων είχαν καεί και τα αρχεί και δεν είχαμε απλώς το πιστοποιητικό μέχρι πότε ακριβώς ήταν κρατούμενος.
Αυτός λοιπόν, ο Σκανδάλης, μετά την αποφυλάκισή του γύριζε κι αυτός στους κύκλους της άκρας Αριστεράς. Είχε κάνει απεργία πείνας, μνημονεύεται δε η περίπτωση Τσιρώνη και ο Σκανδάλης σε μια προκήρυξη της 17Ν η οποία είναι η προκήρυξη με αφορμή την υπόθεση των Πέτρου και Σταμούλη, το ’80 δηλαδή, όπου αναφέρεται, καταμαρτυρώντας στα ΜΑΤ ό,τι εγκλήματα κάνουν, για τις καταγγελίες από τους 4 αγωνιστές που καταδικάστηκαν στην Αγία Βαρβάρα, καταγγελίες του αγωνιστή Σκανδάλη που του έριξαν 5 χρόνια σαν δήθεν υπαρχηγό του Τσιρώνη κ.ο.κ.
Γιατί τα λέω όλα αυτά: Γιατί όταν ο Σκανδάλης βγαίνει από τη φυλακή και αναζητεί επαφές, περίθαλψη με τους χώρους της άκρας Αριστεράς κανείς δεν μπορεί να υποθέσει ότι ο Σκανδάλης όντας φυλακή γι αυτό το λόγο, μπορεί με οποιονδήποτε τρόπο να έχει σχέση με μία παράνομη Οργάνωση διότι είναι προφανές ότι αφού γι αυτό τον λόγο ήταν φυλακή, δεν μπορεί κανείς να υποθέσει ότι με μία άλλη Οργάνωση ένοπλης βίας, ανεξάρτητα τί θα όφειλε αυτός, το ζήτημα ήταν τί θα έκαναν οι άλλοι. Δε μπορεί κανείς λογικά να υποθέσει ότι αυτό θα γινόταν.
Έτσι λοιπόν όταν λέει ο Ψαραδέλλης ότι «ήρθε σε επαφή μαζί μου ο Σκανδάλης›, δε μπορεί να του περάσει απ’ το μυαλό ότι έχει σχέση με τη 17Ν. Η θέση της Υπεράσπισης είναι ότι απ’ ό,τι προκύπτει και από τα περιστατικά εκείνη την περίοδο, πράγματι δεν είχε. Θα σας πω αμέσως γιατί στη συνέχεια. Δέχεται λοιπόν ότι με πρόταση αυτού του Σκανδάλη έγινε η συγκεκριμένη ληστεία του ’83 και με άλλους δύο ανθρώπους που δεν γνώριζε, δεν τους ξαναείδε και δεν είναι και κανείς από τους συγκατηγορουμένους του. ¶ρα δεν είναι κανείς απ’ αυτούς λέει.
Ο Σκανδάλης προκύπτει από καταθέσεις συγκατηγορουμένων ότι συμμετείχε σε κάποιες ενέργειες μεταξύ των ετών ’84 και ’86. Ενέργειες της 17Ν. Η πρώτη ενέργεια που φέρεται να συμμετέχει είναι 5/12/84 και η τελευταία είναι 8/4/86. Φέρεται, δεν έγινε αποδεικτική διαδικασία, αλλά μπορεί κανείς να υποθέσει ότι λογικά γιατί να θέλει η αστυνομία να εμπλέξει κάποιον ο οποίος έχει πεθάνει.
¶ρα στα μέσα του ’83, όταν έγινε η ληστεία στο Τ.Τ. Πατησίων δεν προκύπτει ότι είχε οποιαδήποτε σχέση ο Σκανδάλης με τη 17Ν. Το ότι η σχέση του ήταν σύντομη και πιθανότατα όχι οργανική και σοβαρή, προκύπτει επίσης από το εξής γεγονός: Ότι ο Τσελέντης στην απολογία του στις 5/8 στο Δικαστήριο λέει το εξής: «Πρέπει να πω ότι γύρω στο ’87, επειδή είχα πολύν καιρό να δω στον Σκανδάλη› πράγμα που επιβεβαιώνει αυτό που προκύπτει από τα έγγραφα, ότι τουλάχιστον ένα χρόνο πριν είναι η τελευταία ενέργεια του ’86, «είχα ρωτήσει τον Κουφοντίνα: τί έγινε αυτός ο άνθρωπος; Και μου είχε απαντήσει ότι αποχώρησε για προσωπικούς λόγους›.
Πράγματι δηλαδή προκύπτει ότι ο Σκανδάλης έκανε ενδεχομένως ένα σύντομο πέρασμα από τη 17Ν και πάντως δεν προκύπτει ότι το ’83 είχε οποιαδήποτε σχέση, τότε που γίνεται η ληστεία, οποιαδήποτε σχέση με τη 17Ν. Σ’ αυτόν λοιπόν τον Σκανδάλη, ο Ψαραδέλλης λέει στη διάρκεια της ληστείας , στην κατάθεσή του το λέει, ότι «επειδή είμαι γνωστός στο χώρο των Εξαρχείων, είμαι πολιτικοποιημένος, είμαι γενικώς γνωστός στην κοινωνία ως Τροτσκιστής από παλιά, έχω μια δημόσια δραστηριότητα, αν χρειαστεί να με φωνάξεις σε αυτή τη διαδικασία, να με λες ‘Φώτη’›.
Η ερμηνεία λοιπόν η λογική που μπορεί να δοθεί ή αν θέλετε η μόνη λογική ερμηνεία που μπορεί να δοθεί, είναι η εξής, γιατί δηλαδή ενεπλάκη μέσω της κατάθεσης του Χριστόδουλου ο Ψαραδέλλης στην δραστηριότητα της 17Ν με οποιονδήποτε βαθμό συμμετοχής που θα το δούμε στη συνέχεια: Όταν ο Χριστόδουλος έχει συλληφθεί με τις συνθήκες που περιέγραψα πριν, εγώ νομίζω ότι είναι προφανές ότι οι διωκτικές αρχές έχουν μέχρι εκείνη τη στιγμή μόνο μια κατάθεση του Σάββα, τουλάχιστον αυτό μας προκύπτει από τη δικογραφία στις 11/7, από την οποία δεν προκύπτει τίποτα σημαντικό, κανένα επόμενο πρόσωπο.
¶ρα, όταν αποφασίζει για οποιονδήποτε λόγο, είτε επειδή του λέει ο Χριστόδουλος Ξηρός είτε επειδή του λένε στην αστυνομία ότι «υπάρχει ο Βασίλης ο οποίος έχει πει αυτά μέχρι τώρα, υπάρχει ο Σάββας ο οποίος είναι σε αυτή την κατάσταση, υπάρχει το ενδεχόμενο του Αυγουστίνου και υπάρχουν αυτά τα δεδομένα και ο Βασίλης έχει πει για σένα αυτά, ότι συμμετέχεις στη 17Ν, υπάρχει μία δυνατότητα να μας βοηθήσεις και να σε βοηθήσουμε›.
Εγώ λέω ότι ο Χριστόδουλος είναι ένας άνθρωπος ο οποίος στις συγκεκριμένες συνθήκες ήταν κάτω από φοβερή πίεση. Ήταν ευεπίφορος σε οποιαδήποτε πίεση πμορούσε να του ασκηθεί και σε οποιοδήποτε έμμεσο ή άμεσο συναισθηματικό ή όχι εκβιασμό. Να πει δηλαδή και πράγματα πέρα από αυτά που ενδεχομένως ήξερε ή ενδεχομένως συμμετείχε. Όταν λοιπόν ο Χριστόδουλος αναφέρει το όνομα «Τζωρτζάτος› συμβαίνει το εξής:
Η αστυνομία ξέρει ότι ο Τζωρτζάτος και ο Ψαραδέλλης κάνουν παρέα. Αυτό το ξέρει με αυτό που σας είπα πριν, ότι έχοντας ενεργοποιήσει τους παλιούς φακέλους των υπόπτων, έχει εντοπίσει μετά την υπόθεση Σόντερς ότι ο Τζωρτζάτος και ο Ψαραδέλλης κάνουν στενή παρέα στη Χιλιαδού. Ο Ψαραδέλλης είναι επίσης από τους παλιούς, ένας από τον παλιό κύκλου υπόπτων, έχουμε ένα τρίτο δεδομένο, έχει πια η αστυνομία ένα τρίτο δεδομένο, έναν άνθρωπο ο οποίος λέει ότι «ήμουν στη 17Ν με τον Χριστόδουλο› να μνημονεύει τον Τζωρτζάτο και άρα ο κύκλος κλείνει ή φέρεται να κλείνει και για τον Ψαραδέλλη.
Και λένε «ξέρεις, μ’ αυτόν τον Τζωρτζάτο που μας λές› -εγώ κάνω μια ελεύθερη απόδοση, πιθανολογώ συνομιλίες και λέω «εκεί με τον Τζωρτζάτο κάνει παρέα κι ένας Ψαραδέλλης ο οποίος είναι ένας παλιός Τροτσκιστής, είναι γνωστός ο Ψαραδέλλης›. Ο Χριστόδουλος εκείνη τη στιγμή θυμάται από τις συζητήσεις του με τον Σκανδάλη ότι έχει μνημονευθεί ο Ψαραδέλλης ως συμμετοχή με τον Σκανδάλη σε μια ληστεία.
Γιατί το λέω αυτό: Από τις καταθέσεις τους, τις πιθανολογούμε όλες αληθινές, προκύπτει ότι γίνονταν συζητήσεις μεταξύ τους και με παραβίαση των συνωμοτικών κανόνων. Λέει δηλαδή ο Χριστόδουλος: «Εγώ δεν συμμετείχα στη ληστεία του ’86 αλλά έμαθα από συζητήσεις στην Οργάνωση ότι έγινε αυτό›. ¶ρα μόνο από συζητήσεις στην Οργάνωση είναι η μοναδική ερμηνεία που μπορεί να μάθει το όνομα «Φώτης› ο Ψαραδέλλης και να το εισφέρει σε αυτή τη διαδικασία.
Γιατί είναι φανερό ότι οι διωκτικές αρχές σ’ εκείνη τη φάση, σ’ εκείνη την περίοδο, μην ξεχνάμε ότι είμαστε στις 17 του μηνός, δεν έχουν τίποτε ακόμα στα χέρια τους παρά μόνο για πρώτη φορά την κατάθεση του Σάββα που δε λέει τίποτα παρά μόνο για τον εαυτό του, την κατάθεση του Βασίλη που μνημονεύει τον αδερφό του τον Χριστόδουλο και στη συνέχεια την κατάθεση του Χριστόδουλου. Αυτά έχουν.
Και θέλουν να δέσουν και κάτι που να αναφέρεται πριν το ’83 γιατί στην αφήγηση που έχει κάνει μέχρι τότε ο Χριστόδουλος των ενεργειών δηλαδή, δε συμμετέχει πουθενά κανένας κατά το σενάριο των διωκτικών αρχών από την πρώτη γενιά, την παλιά γενιά.
Έτσι λοιπόν εισφέρεται το όνομα και είναι η μόνη ερμηνεία που μπορεί να δοθεί. Γιατί; Γιατί δε μπορεί να νοηθεί μέλος χωρίς να έχει συμμετοχή σε άλλες ενέργειες. Θα έρθω σ’ αυτό αμέσως μετά. ¶ρα λοιπόν, η μόνη εκδοχή που μπορεί κανείς να θεωρήσει ως πιθανή, πώς εισφέρθηκε αυτό το όνομα, είναι αυτή. Δεν υπάρχει κανένας άλλος που πρωτογενώς να το εισφέρει. Από κει και πέρα βέβαια είναι εύκολο για τους υπόλοιπους, τον Τσελέντη κ.ο.κ. να πουν πράγματα.
Αν προσχωρήσετε σε αυτή την άποψη κ. Πρόεδρε, θα έχετε μια ερμηνεία για το εξής γεγονός: Έχει λόγο ο Τσελέντης, ο οποίος έχει το τεκμήριο της αληθείας κατά τις Εισαγγελικές προτάσεις, όταν συλλαμβάνεται, που είναι από τους τελευταίους, να αποκρύψει κάποιον ο οποίος συμμετέχει; Η απάντηση είναι όχι γιατί δεν εισφέρει κάτι καινούργιο. Ο Τσελέντης δεν προσδοκά λογικά σε μέτρα επιείκειας, έχουν ειπωθεί τα ονόματα. ¶ρα και να πει κάτι για τον Ψαραδέλλη δεν τον επιβαρύνει σε τίποτα, αν πει ότι ήταν και αυτός μέλος της Οργάνωσης.
Λέτε εσείς ότι δεν ερωτήθηκε ο Τσελέντης αν ήταν μέλος ο Ψαραδέλλης; Είναι προφανές ότι ναι, όπως ερωτήθηκε και ο Τζωρτζάτος, όπως ερωτήθηκαν και οι υπόλοιποι οι οποίοι δε λένε τίποτα για τον Ψαραδέλλη. Όπως ρωτήθηκε και ο Κονδύλης, όπως ρωτήθηκε και ο Τέλιος και η απάντησή τους ήταν «όχι›. έχουμε μία ερμηνεία γι αυτό; Έχουμε μία ερμηνεία για το γεγονός ότι δεν μνημονεύεται ακόμα και στην κατάθεση αυτή του Χριστόδουλου ο Ψαραδέλλης ότι συμμετείχε σε κάποια από τις πολιτικές ενέργειες;
Έχουμε, και η ερμηνεία είναι η εξής κ. Πρόεδρε: Όταν λέει ο Χριστόδουλος ότι ναι, συμμετείχε και αυτός, γιατί καταλαβαίνει ο Χριστόδουλος ότι αυτό που θέλει η αστυνομία –γιατί του υποδεικνύει τον Ψαραδέλλη, τον υποδεικνύει ως αυτόν τον οποίο έχουμε στον κύκλο των υπόπτων, στο στενό κύκλο πια. «Επειδή μας είπες και για τον Τζωρτζάτο και αφού τον έχουμε εκεί, πέσ’ μας, ξέρει κάτι γι αυτόν;› Αυτός το μόνο που ξέρει είναι ότι αυτός με τον Σκανδάλη, από διήγηση του Σκανδάλη έκαναν μια ληστεία. Δεν ξέρει τίποτε άλλο.
Αντιλαμβάνεται όμως ότι μία εισφορά λίγο παραπάνω ίσως τον βοηθούσε κι εγώ θα έλεγα το εξής: Ότι μπορεί αυτό να γράφτηκε από την αστυνομία και να προσυπογράφηκε από τον Χριστόδουλο. Να μην ήταν καν δική του ιδέα γιατί η αστυνομία θέλει να κλείσει και τον παλιό κύκλο –και θα έρθω γι αυτό αμέσως μετά.
Για να κλείσω αυτή την αφορά θα έλεγε το εξής: Ποιος είναι μέλος στην Οργάνωση; Τί μας λέει το καταστατικό; Το πρώτο είναι ότι δέχεται την ένοπλη βία. Αυτό λέει η σελίδα 1, μέλη της Οργάνωσης ποιοι είναι. Όχι γενικά και ιστορικά, αλλά στη σημερινή συγκεκριμένη πραγματικότητα, άρα δε μιλάμε τί θέση έχουμε για τη βία στρατηγικά και ιστορικά. Έχει δημόσια διατυπώσει απόψεις ο Ψαραδέλλης; Όχι, το έχουμε πει.
Είναι κάποιος ο οποίος πρέπει να συμμετέχει σε πολιτικές ενέργειες; Λέει το καταστατικό στο συγκεκριμένο σημείο: δεν μπορούν τα μέλη να κάνουν επιλογές, χρειάζεται να συμμετέχουν όχι μόνο στις πολιτικές ή στις στρατιωτικές δραστηριότητες, και στις δυο. Όχι μόνο στη μία και κυρίως στις πολιτικές ενέργειες. Δεν μπορείτε κ. Πρόεδρε να έχετε καμία ερμηνεία γιατί αυτό το ιστορικό στέλεχος να μην έχει καμία συμμετοχή σε καμία πολιτική ενέργεια μετά το ’83 που εκεί είναι όλες οι πυκνές ενέργειες; Θα έρθω για πριν το ’83, δεν θα το παρακάμψω. Δεν μπορείτε να έχετε κανένα αποδεικτικό έρεισμα σε μια απόφαση αν δεν πείτε γιατί να μην τον λέει ο Τσελέντης, ο Κονδύλης και οι υπόλοιποι;
Έρχομαι τώρα στην κατάθεση του Παύλου και του Θωμά Σερίφη. Ο Θωμάς Σερίφης από την αρχή με πολύ διστακτικό τρόπο αναφέρεται στην κατάθεσή του. «Μία φορά σε μια ταβέρνα στη Δραπετσώνα είδα εκεί τον Λάμπρο και τον Φώτη›. Έχω να σημειώσω το εξής σε σχέση με την κατάθεση αυτή του Θωμά: Ότι ο Θωμάς συλλαμβάνεται μετά από τους Καρατσώλη και με τη διαδικασία που έχει αναδειχθεί μέχρι τώρα στο ακροατήριο.
Στην επόμενη κατάθεσή του, για να δείτε τη σταδιακή αποδόμηση από τον ίδιο, λέει «δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι ήταν ο Ψαραδέλλης εκεί. Τον έχω κάποια φορά, αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι ήταν εκεί›. Λέει ο Θωμάς στην προανακριτική του απολογία: «Αυτούς τους αναγνώρισα από την τηλεόραση›. Αλλά ο Θωμάς συλλαμβάνεται στις 25, όταν δηλαδή στην τηλεόραση έχει καταδειχθεί ως «Φώτης›, άρα δεν είναι πρωτογενής η δική του άποψη, είναι άποψη που είναι πια δημόσιο κτήμα και άρα μπορεί εύκολα να εισφερθεί από την αστυνομία. Γι αυτό έρχεται στη συνέχεια ο Θωμάς στο ακροατήριο και λέει «έχω πει ότι τον Ψαραδέλλη δεν τον έχω γνωρίσει›.
Και έρχομαι στον Παύλο. Ο Παύλος είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση νομίζω αξιολόγησης. Γιατί ο Παύλος εισφέρει ένα στοιχείο συμμετοχής και εμπλοκής του Ψαραδέλλη σε μια παραγεγραμμένη πράξη, από την οποία όμως εμμέσως δεν μπορεί να φύγει από τη συνείδησή σας ότι αυτό στοιχειοθετεί μια εμπλοκή. Δε μπορούμε να το εξετάσουμε, δε μπορούμε αποδεικτικά να προσεγγίσουμε αν υπήρξε αυτή η συμμετοχή στη δολοφονία Πέτρου και Σταμούλη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου)
Β. ΖΩΤΟΣ: Θα προσεγγίσω μία ερμηνεία σε αυτό, δε θα πω εγώ τί είπε ο Παύλος. Γιατί και εσείς, με βάση αυτό, συλλογισμούς θα κάνετε για να προσεγγίσετε εάν αυτό είναι αλήθεια ή όχι.
Λέω το εξής: Ο Παύλος, η πρώτη του προσέγγιση στην ανάκριση είναι ότι είναι αρνητικός: «εγώ δεν ξέρω τίποτα, δεν έχω καμία σχέση›. Πάει το βράδυ, ενώ έχει πάρει προθεσμία την επόμενη μέρα, πάει το βράδυ στις 11 το βράδυ, ξυπνάει την Ανακρίτρια για να καταθέσει. Αυτό από μόνο του είναι καταρχήν παράδοξο και ύποπτο. Γιατί να το κάνει αυτό; Δεν μπορεί την άλλη μέρα να καταθέσει;
Η ερμηνεία που εγώ μπορώ να προσεγγίσω είναι η εξής: Ότι ο Παύλος πιέζεται, εκβιάζεται με τον εξής τρόπο: Είναι ένας άνθρωπος ο οποίος έχει σκλήρυνση κατά πλάκας, είναι ασθενής, έχει δυο παιδιά, μέχρι τότε δεν προκύπτει συμμετοχή του σε καμία ενέργεια μη παραγεγραμμένη. Από κανέναν. Και καμία συμμετοχή του σε καμία ενέργεια γενικώς. Η εμπλοκή του προκύπτει από κάποια λεφτά που κάποιος κατηγορούμενος λέει ότι του έδωσε και ότι συμμετείχε παλιά και αυτός και συλλαμβάνεται. Μπορεί εύκολα να γίνει υποχείριο χειρισμών ή να αναγκαστεί να προσυπογράψει ή να πει πράγματα τα οποία θέλουν οι διωκτικές αρχές εκείνη τη στιγμή.
Και τί θέλουν; Δε ζητάνε τίποτα φοβερό, «δε σου ζητάμε κάτι φοβερό, κάποια πράγματα για να κλείσουμε τους παλιούς φακέλους, τις παραγεγραμμένες πράξεις. Πέσ’ μας κάτι, δε θέλουμε κάτι για τους καινούργιος, τους έχουμε εδώ, είναι ο Ψαραδέλλης και ο Σερίφης. Μη μας πεις για τον Κοροβέση, για τον οποιονδήποτε. Γιατί σ’ αυτούς δεν προσθέτεις τίποτα›. Λέει αυτός «όχι, δε σας λέω›. Του λένε «αν δεν τα πεις, τότε εσύ θα πας φυλακή για πολλά χρόνια. Εμείς έχουμε τον τρόπο, βλέπεις εδώ, διάφορα γίνονται, εσένα θα βάλουμε εκεί›.
Αυτός, έτσι όπως λέει μέχρι σήμερα, «εγώ τελικώς προσυπέγραψα κάτι το οποίο δεν ήταν δικό μου›. Αυτή νομίζω η προσέγγιση έχει αλήθεια για το εξής γεγονός: Όταν ο Ψαραδέλλης για πρώτη φορά άκουσε ότι κατηγορείται για Πέτρο και Σταμούλη, ότι υπάρχει κάποιος συγκατηγορούμενος ο οποίος τον αναφέρει στον Πέτρο και Σταμούλη, σας είπε η Νάντα Ψαραδέλλη ότι «όταν του λέγαμε αυτό νόμιζε, θεωρούσε ότι αυτό είναι ένα πρόσωπο: ο Πέτρος Σταμούλης. Δεν είχε καν συνειδητοποιήσει ότι επρόκειτο για δύο πρόσωπα›.
Ήθελε να δείξει τον άμεσο, αυθόρμητο και ενστικτώδη τρόπο με τον οποίο αντέδρασε στο επίπεδο της άγνοιάς του δηλαδή συμμετοχής στη συγκεκριμένη πράξη. Αυτό που έγινε στη συνέχεια προσπαθούσε να δει αν τότε με κάποιο τρόπο μπορούσαν να προσεγγίσουν ημερομηνίες που θα μπορούσαν να τον αποκλείσουν από αυτή την πράξη.
Αυτό που εισφέρθηκε στο Δικαστήριο κ. Πρόεδρε είναι το εξής: θυμήθηκαν με βάση την ηλικία των παιδιών, τη συνδυαστική μνήμη που λέγαμε, ότι το 1980 είχαν κάνει ένα ταξίδι στην Κύπρο και μάλιστα με βάση την ημερομηνία του γιου – σας έλεγε η Νάντα Ψαραδέλλη που τον έλεγαν Κύπριο – που γεννήθηκε τον Σεπτέμβριο, τον έλεγαν «Κύπριο› επειδή η σύλληψη του παιδιού στην Κύπρο, θεωρούσαν ότι τότε στις αρχές του Γενάρη του ΄80 είχαν πάει στην Κύπρο και προσπαθούσαν να βρουν τα στοιχεία από την Πρεσβεία με βάση τα οποία θα αποδείκνυαν ότι εκείνη ακριβώς την περίοδο ήταν στην Κύπρο.
Η Πρεσβεία δεν μπόρεσε να τους δώσει στοιχεία γιατί δεν κρατάνε αρχεία, δεν υπάρχει η βίζα μεταξύ των δύο χωρών. Αυτό που προέκυψε ήταν η κατάθεση του Τσιπουρίδη. Προέκυψε δηλαδή το εξής και εισφέρθηκε στο Δικαστήριο ότι 16/1/80 είχαν πάει στην Κύπρο και την προηγούμενη Τετάρτη λέει ο Τσιπουρίδης ήρθε στο «ΑΝΤΙ› όπου εγώ τότε εργαζόμουν ο Ψαραδέλλης για να οργανώσουμε αυτό το ταξίδι το οποίο είχαμε αναβάλλει πολλές φορές και το είχαμε αναβάλλει επειδή ο γιος μου ήταν μικρός. Γι αυτό μπορούσε να πιστοποιηθεί αυτό το ταξίδι, επειδή ο γιος του Τσιπουρίδη ήταν 40 μόλις ημερών. Προκύπτει από το διαβατήριό του το οποίο κατατέθηκε και το οποίο είχε φυλαχτεί για λόγους αναμνηστικούς και ιστορικούς, επειδή έκανε αυτό το ταξίδι 40 ημερών το παιδί και έτσι προέκυψε ότι πράγματι εκείνη την ημέρα ο Ψαραδέλλης, την Τετάρτη δηλαδή 8 του μηνός που ήταν η δολοφονία του Πέτρου και Σταμούλη αυτός ήταν στο «ΑΝΤΙ›, το βεβαιώνει ο Ψαραδέλλης. Βεβαιώνει και κάτι άλλο, βεβαιώνει τις συνθήκες της περιόδου εκείνης, τη βροχή και όλα αυτά που σας έλεγε εδώ.
Από αυτό αν είχαμε την πολυτέλεια να μην είχε παραγραφεί αυτή η πράξη και μακάρι να μην είχε γιατί τότε θα μπορούσε με τα στοιχεία της δικογραφίας περισσότερο να αποδειχθεί ότι πράγματι δεν είχε καμία σχέση ο Ψαραδέλλης.
Κύριε Πρόεδρε, τελειώνοντας σε σχέση με τα κεφάλαια αυτά λέω το εξής τελευταίο για την πράξη που έχει απομείνει, μόνο ένα σχόλιο επάνω σε μία πράξη που νομίζω ότι δεν έχει αναφερθεί. Για την ληστεία του ΄91 η οποία μπορεί να θεωρηθεί ως τεκμήριο συμμετοχής, όλα τα υπόλοιπα έχουν αναφερθεί από την συνάδελφό μου, σε σχέση μόνο με τον αριθμό των δραστών. Εάν εσείς καταλήξετε ότι ο αριθμός των δραστών ήταν κάτι παραπάνω από 5 τότε δεν θα έχει αιτιολογία η απόφασή σας, αυτοί που ήταν μέσα στο εσωτερικό του Ταχυδρομείου. Γιατί; Γιατί προκύπτει από το σχεδιάγραμμα το οποίο υπάρχει στη δικογραφία και το οποίο είχε κατατεθεί, η ακριβής θέση του καθενός από τους δράστες που ήταν μέσα.
Αυτό το σχεδιάγραμμα έχει επίσης αξιολογηθεί σε σχέση με το ποιος ήταν ο καθένας που είχε αυτή τη θέση. Κανένας από αυτούς δεν ήταν ο Ψαραδέλλης. Δεν υπήρχε δηλαδή 6ος δράστης σε αυτήν την πράξη μέσα. Τελευταίο σημείο σε σχέση με τη δυνατότητα διπλής ένταξης, εάν δηλαδή ο Ψαραδέλλης παρά το γεγονός ότι έχει κατατεθεί εδώ από όλους τους μάρτυρες ότι ήταν δημόσια τροτσκιστής, αυτό που δημόσια εξέφραζε ήταν οι απόψεις για όλη την περίοδο από το ΄75 μέχρι το ΄92, ήταν ενεργός, συμμετείχε στην ΟΚΒΕ, συμμετείχε στην έκδοση της εργατικής πάλης, συμμετείχε σε όλα, παρόλα αυτά ήταν και στην 17Ν.
Αυτό σας το έχει αποκλείσει ο κ. Κονδύλης. Σας το έχει αποκλείσει με τον εξής τρόπο: λέει ο Κονδύλης στην απολογία στις 28/7/03 «παραιτήθηκα από την διοίκηση του Σωματείου και δεν μετείχα πλέον σε άλλη πολιτική Οργάνωση. Όταν το ΄93 αποφάσισα τελικώς ότι θα κάνω το βήμα να μπω στην Οργάνωση είχε συμμετάσχει στις προηγούμενες εκλογές και όταν το συζήτησα με τον Κουφοντίνα πριν ενταχθώ στην Οργάνωση μου είπε ότι έπρεπε να το ξεκαθαρίσω. Θα είμαι μαζί τους ή με την Αριστερά την υπόλοιπη; Νομίζω αρχές ΄94 ξεκαθάρισα και είπα ‘ναι’› και λέει στη συνέχεια της αφήγησης αυτής ότι «αυτό ήταν ένα λάθος›. Γι αυτό άλλωστε στη συνέχεια ο άνθρωπος αποχώρησε.
Ο Τσελέντης στην απολογία του λέει το εξής: όταν συζητούσε με τον Κουφοντίνα στις αρχές του ΄83-΄84 «οι συζητήσεις ήταν να φτιάξουμε μία ομάδα διαφορετική από τα υπάρχοντα κόμματα και τις Οργανώσεις›. ¶λλωστε σε σχέση με αυτά που σας έλεγα χθες με τις διάφορες πολιτικές εκδοχές δεν μπορεί κανείς να υπηρετεί δύο πολιτικά σχέδια όταν η βάση του ενός πολιτικού σχεδίου, της μιας πολιτικής πρόταση είναι ένοπλη βία εδώ και τώρα σήμερα δεν μπορεί δημόσια ούτε να κάνει αυτός κάτι άλλο αλλά ούτε και να δέχονται αυτοί οι οποίοι έχουν αυτό το πολιτικό σχέδιο, αυτή την πολιτική οργάνωση, με αυτούς τους πολιτικούς όρους να δεχθούν κάποιον ο οποίος αυτό δεν το δέχεται ως προτεραιότητα και δημόσια λέει κάτι άλλο.
Στο συμπέρασμα από αυτά προκύπτει ότι ο Ψαραδέλλης υπήρξε ενεργό στέλεχος της 4ης Διεθνούς, υπήρξε ένας άνθρωπος που δημόσια έκφραζε τις απόψεις για την 4η Διεθνή, υπήρξε διαφανής, υπήρξε δογματικός με έναν τρόπο απόλυτο έτσι όπως έχει εισφερθεί από τους μάρτυρες, πιστός πάντα στις ίδιες αρχές. Παρά τις αλλαγές που έχουν υπάρξει αυτό το μόνο που εισέπραττε και το μόνο που εισπράττει είναι η επιβεβαίωση των δικών του αρχών. Ακόμα και μετά το ΄89 όταν δηλαδή κατέρρευσε το Ανατολικό Μπλοκ και τότε αυτό που επιβεβαιώθηκε σε αυτόν ήταν οι δικές του ιδέες.
Αυτό που έλεγε ότι αυτό το σύστημα δεν είναι ορθό και θα καταρρεύσει από τις εσωτερικές του αντιφάσεις αυτό λέει κατέρρευσε και άρα αφού εγώ αισθάνομαι τόσο σίγουρος για τις δικές μου ιδέες γιατί να τις αλλάξω, γιατί να πάω κάπου αλλού;
Θα ήθελα ένα σχόλιο σε αυτό το σημείο για να θυμηθούμε τον Κούτερα για την αβάσταχτη ελαφρότητα όχι του είναι αλλά θα έλεγα την αβάσταχτη ελαφρότητα σε ότι αφορά τον Ψαραδέλλη παρουσίασε η εισαγγελική πρόταση σε σχέση με τα στοιχεία που αξιολόγησε για τον Ψαραδέλλη. Νομίζω ότι η εισαγγελική πρόταση ατύχησε πολλαπλά σε ότι αφορά τον Ψαραδέλλη. Νομίζω ότι περιφρόνησε τα στοιχεία της αποδεικτικής διαδικασίας, δεν τα έλαβε υπόψη της. Δέχεται η εισαγγελική πρόταση ότι ομολόγησε λέει δύο ληστείες, τη μία για τα βιβλία και την άλλη ως Ρομπέν των Δασών και αυτό δεν σας προέκυψε. Δεν προέκυψε από την ακροαματική διαδικασία. Μία ληστεία για τα βιβλία ναι, για τα βιβλία των οποίων πολλαπλώς επιβεβαιώθηκε η αγάπη του Ψαραδέλλη.
Σας λέει στην απολογία του ότι «εγώ είχα μία φοβερή βιβλιοθήκη τη οποία την αγαπούσα πάρα πολύ και μου κατασχέθηκε στη δικτατορία›. Σε όλες τις απολογίες του τις διαδοχικές τα βιβλία είναι πάντα παρόντα ακόμα και στην πρώτη, στο κίνητρο για την ληστεία λέει «γιατί το έκανα; Για να βγάλω το βιβλίο του Πουλιόπουλου›. Ποιος είναι ο Πουλιόπουλος σας το είπα στην αρχή.
Η δεύτερη μη αξιολόγηση σε ότι αφορά τον Ψαραδέλλη είναι των μαρτύρων οι οποίοι δεν τον κατονομάζουν, δεν τον αναγνωρίζουν ως μέλος στην Οργάνωση, οι οποίοι όμως δέχονται τη συμμετοχή του στην Οργάνωση. Οι μόνοι οι οποίοι δέχονται μέχρι και σήμερα τη συμμετοχή τους αυτοί δεν τον αναγνωρίζουν, δεν τον ξέρουν, δεν τον έχουν δει ποτέ. Περιφρόνηση των ευρημάτων. Σας τα είπε η κα Καραμπλιάνη χθες. Δεν υπάρχει κανένα αντικειμενικό εύρημα για τον Ψαραδέλλη.
Περιφρόνηση της λογικής επαγωγής των συλλογισμών που απορρέουν από αυτή την έλλειψη στοιχείων. Οι μάρτυρες υπεράσπισης σε ότι αφορά τον Ψαραδέλλη με αυτή την εισαγγελική πρόταση απαξιώθηκαν. Αυτοί οι οποίοι βεβαιώνουν, 30 άνθρωποι βεβαιώνουν ότι «εμείς τον ξέρουμε 30 χρόνια, είναι δικός μας, είναι εμείς, είναι ένας από μας, είναι η ίδια πολιτική ταυτότητα›.
Εγώ λυπούμαι γιατί είναι ο ίδιος ο Εισαγγελέας ο οποίος έκανε μία γενναία πρόταση του 1975 επηρεασμένος και από το κλίμα της εποχής και από τη συνείδησή του έτσι όπως του υπαγόρευε τότε. Υπάρχει το έδαφος της δευτερολογίας. Εγώ θα περίμενα από τον κ. Εισαγγελέα την δευτερολογία του.
Δύο κουβέντες μόνο σε σχέση με το 211. Έχει ειπωθεί πολλαπλώς, απλώς όχι γιατί είναι το θεωρητικό μέρος κ. Πρόεδρε, όχι γι αυτό, μόνο σε σχέση με το αν το 211 μπορεί να αξιολογηθεί σε σχέση με τις κατηγορίες του Ψαραδέλλη. Ούτε ο Χριστόδουλος ο οποίος είτε δεχθείτε την εκδοχή, δεν μπορεί να προσχωρήσετε σε εκδοχή ’86 για το λόγο που σας είπα, ούτε για το ’86 μπορείτε να δεχθεί την κατάθεση Χριστόδουλου με βάση το 211α ως εντελώς επικουρική βάση αλλά ούτε και του Παύλου ούτε και του Θωμά γιατί πρόκειται για την ίδια πράξη της συμμετοχής για την οποία και αυτοί κατηγορούνται.
Νομίζουμε, τουλάχιστον αυτή ήταν η επιδίωξη του νόμου ότι τα μέτρα επιείκειας που προβλέπονται σε αυτόν το νόμο θα μας βοηθήσουν ή θα σας βοηθήσουν ή βοήθησαν. Η απάντηση είναι πως όχι. Δεν βοήθησαν πριν για να συλληφθούν. Χάρις την έκρηξη έγινε αλλά εγώ νομίζω ότι είναι βαθιά ανήθικη αυτή η διάταξη γιατί παίρνει από τους ανθρώπους την αξιοπρέπεια, κλέβει το ήθος, τους απαξιώνει πλήρως. Αν κάποιος έχει μετανιώσει για κάτι που έχει κάνει μπορεί να το πει αλλά η συναλλαγή αυτή είναι βαθιά ανήθικη και μπορεί να οδηγήσει μόνο σε βαθιά ανήθικες πρακτικές και σε πολλαπλώς λαθεμένες αποφάσεις ακριβώς επειδή θα στηρίζονται σε ανήθικα μέσα.
Έγινε μία μακρά συζήτηση στην προδικασία για το σκοπό και τα μέσα. Το μέσο αυτό είναι βαθιά ανήθικο και ο σκοπός προσδιορίζεται από τα μέσα, δεν μπορεί να είναι διαφορετικός. Βλέπετε ότι ακόμα μέχρι σήμερα ο Καζάν έχουν περάσει 40 χρόνια και τον κυνηγά αυτό. Παρά την τεράστια προσφορά του αυτό που έχει μείνει και τον συνοδεύει είναι η φράση, η ρετσέτα του καταδότη παρά το γεγονός ότι αναγνωρίζουν την τεράστια προσφορά του, ακόμα και ο Ζυλ Ντασέν. Αυτό είπε ότι «θέλω να μείνω μόνο στην προσφορά του, δεν θέλω να επαναλάβω αυτά που είχαν γίνει πριν, αυτά που έχω πει πριν γι αυτόν›.
Ζούσε σε μια περίοδο γρήγορης οπισθοδρόμησης του νομικού μας πολιτισμού, του νομικού μας κεκτημένου. Νομίζω ότι μετά την 11η Σεπτέμβρη υπάρχει και επικαθορίζει όλη την διαδικασία είτε αυτή γίνεται στην Ελλάδα κατά της τρομοκρατίας, είτε γίνεται με τα όπλα στο Ιράκ, είτε γίνεται στις Ηνωμένες Πολιτείες, είτε γίνεται στο Γκουαντανάμο, είτε γίνεται με την επιβολή ψήφισης καινούριων νόμων σε όλες τις χώρες, είτε γίνεται με την τελευταία πράξη την οποία προσυπέγραψε η ελληνική κυβέρνηση, ο Έλληνας Πρωθυπουργός ως επικεφαλής της ΕΟΚ, της Σύμβασης δηλαδή έκδοσης μεταξύ Ελλάδας και Ηνωμένων Πολιτείων για την οποία ο εξαίρετος και ιδιαίτερα ρηξικέλευθος διανοητής και καθηγητής μας νομικός ο κ. Μπέης είπε ότι «δεν χρειάζεται να επαιρόμαστε γι αυτή την σύμβαση, μπορώ να το κατανοήσω μόνο ως πολιτικό πειθαναγκασμό για το οποίο όμως νομικά θα πρέπει να κάνουμε ότι μπορούμε› απευθυνόμενος στους διανοουμένους της νομικής επιστήμης, στους καθηγητές νομικής επιστήμης, τους νομικούς της πράξης, τους δικηγόρους και τους καθηγητές «ότι μπορούμε για να μην εφαρμοστεί ούτε αυτή ούτε οι αντίστοιχες τέτοιες νομοθετικές παρεμβάσεις›.
Κύριε Πρόεδρε, έχω φτάσει στο τέλος. Θα σας πω το εξής: η ιστορία του Ψαραδέλλη δεν θα γραφτεί μόνο ή κυρίως από αυτή τη Δίκη. Η ιστορία του Ψαραδέλλη έχει γραφτεί στο σύνολο των κοινωνικών και πολιτικών του σχέσεων από το ΄60 μέχρι σήμερα. Έχει γραφτεί στα εργοστάσια της κλωστοϋφαντουργίας του 1960. Έχει γραφτεί στους αγώνες των Λαμπράκηδων του ΄62 ενάντια στην εξουσία του χωροφύλακα και του παρακράτους. Βρίσκεται αποτυπωμένη στην απομόνωση της Νέας Ιωνίας και στα κελιά του Κορυδαλλού και της Αίγινας. Βρίσκεται στη μάχη των ιδεών για την υπεράσπιση του μαζικού κινήματος και τους διεθνισμού.
Θα την βρείτε γραμμένη στους συνδικαλιστικούς αγώνες της μεταπολίτευσης στους οποίους συμμετείχε με τους λιθογράφους. Θα την βρείτε στο Σωματείο των Λιθογράφων και στις μαζικές απεργίες στις οποίες συμμετείχε. Τα βήματά του θα τα βρείτε στις πρώτες σειρές των διαδηλώσεων της μεταπολίτευσης. Τα αποτυπώματά του δεν τα βρήκατε σε αυτή τη διαδικασία, δεν θα τα βρείτε στα έγγραφα αυτής της Δίκης αλλά θα τα βρείτε στα έντυπα της 4ης Διεθνούς, στην εφημερίδα της εργατικής πάλης από τις γραμμές της οποίας έχει δώσει όλες αυτές τις μάχες.
Θα παραμείνει ο ίδιος, όπως τον γνώρισαν οι σύντροφοί του, όπως τον γνώρισαν οι φίλοι του, όπως τον γνώρισε η γυναίκα του η Νάντα. Θα παραμείνει με την ίδια προσωπική και πολιτική ταυτότητα. Νομίζω ότι η αθώωση του Ψαραδέλλη είναι μονόδρομος. Δεν υπάρχουν τα αντικειμενικά στοιχεία που θα στηρίξουν την απόφασή σας. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ευχαριστούμε τον συνήγορο τον κ. Ζώτο. Πάντως ο Κούντερα που λέτε κεντρικό φιλοσοφικό σημείο έχει τον Ηράκλειτο τον δικό μας, τη μοναδικότητα της στιγμής «ποταμοίς τοις αυτοίς εμβαίνομεν και ουκ εμβαίνομεν›. Πολλοί δεν τα καταλαβαίνουν. Δεν με πειράζει, τα λέω για κείνους που ενδεχομένως να τα καταλαβαίνουν.
Διακόπτουμε για 5 λεπτά.
