Είναι γνωστό ότι η επέμβαση ανοικτής καρδιάς αποτελεί την τελευταία λύση στην οποία θα καταφύγει ένας γιατρός αφού, για να μείνει η καρδιά ακίνητη και να διορθωθεί η όποια βλάβη της, πρέπει να μεταφερθεί έξω από το σώμα του αρρώστου, ο οποίος κατά τη διάρκεια της εγχείρησης αιματώνεται μέσω ενός μηχανήματος εξωσωματικής κυκλοφορίας. Κάτι που σημαίνει πως οι συγκεκριμένες εγχειρήσεις θεωρούνται από τις πιο επικίνδυνες, ενώ ο άρρωστος χρειάζεται πολλές ημέρες για να αναρρώσει.
Ερευνητές όμως από το Παιδιατρικό Νοσοκομείο της Βοστώνης αναπτύσσουν μία ρομποτική συσκευή η οποία θα δίνει τη δυνατότητα στους χειρουργούς να αντιμετωπίζουν οποιαδήποτε πάθηση επιτόπου, χωρίς να χρειάζεται να μετακινήσουν την καρδιά από τη θέση της. Η συσκευή αυτή μοιάζει με στενόμακρο φίδι που έχει πάχος ελάχιστα εκατοστά, ώστε να μπαίνει στο σώμα μέσα από μια μικρή τρύπα στο λαιμό. Μέσω ενός χειριστηρίου που ελέγχει γιατρός, το «φίδι» μπορεί να ελίσσεται ώστε να φτάνει στην επιθυμητή περιοχή και να επιδιορθώνει τη βλάβη. Κατά τη διάρκεια της εγχείρησης, η καρδιά δεν θα σταματά καμία στιγμή να λειτουργεί ως αντλία που κυκλοφορεί το αίμα στο σώμα, με συνέπεια να εκμηδενίζεται ο κίνδυνος από τη χρήση των μηχανημάτων εξωσωματικής κυκλοφορίας.
Ο συγκεκριμένος τρόπος επέμβασης θυμίζει τις λαπαροσκοπικές εγχειρήσεις, τις επεμβάσεις δηλαδή στις οποίες ο γιατρός χειρουργεί χρησιμοποιώντας ειδικά μακρόστενα εργαλεία τα οποία μπαίνουν στο σώμα μέσα από 4 - 5 μικρές τρύπες στην κοιλιά. «Τα εργαλεία αυτά όμως δεν γίνεται να χρησιμοποιηθούν για την επιδιόρθωση βλαβών στην καρδιά, επειδή δεν μπορούν να ασκήσουν μεγάλη πίεση όταν, για παράδειγμα, πρέπει να μεταφέρουμε ένα τμήμα ιστού από μία θέση σε μία άλλη», ανέφερε στο σάιτ του Νοσοκομείου της Βοστόνης ο Pedro del Nido, παιδοκαρδιοχειρουργός και μέλος της ερευνητικής ομάδας. «Γι' αυτό και μέχρι σήμερα η μόνη λύση ήταν οι επεμβάσεις ανοικτής καρδιάς», συμπλήρωσε.
Το ρομποτικό όμως φίδι δεν αντιμετωπίζει αυτό το μειονέκτημα, καταφέρνοντας να πραγματοποιήσει όλες τις κινήσεις που μέχρι σήμερα γίνονταν με τις παραδοσιακές λαβίδες. Μία από αυτές τις κινήσεις, και από τις πιο περίπλοκες, είναι η τοποθέτηση ραμμάτων σε κάποιον καρδιακό ιστό που έχει ανοίξει, ώστε στη συνέχεια να επουλωθεί. Οι ερευνητές έχουν μάλιστα κάνει δοκιμές σε ζώα, οι οποίες έδειξαν πως τα ράμματα γίνονται όπως ακριβώς και με τις παραδοσιακές εγχειρήσεις.
Για να κατευθύνουν το ρομπότ μέσα στο σώμα, οι γιατροί χρησιμοποιούν ένα μηχάνημα υπερήχων, το οποίο αποτυπώνει σε πραγματικό χρόνο τη θέση και το σχήμα του «φιδιού». Εξίσου σημαντικό εξάρτημα είναι ένας απορροφητικός σωλήνας ο οποίος ρουφά τα κομμάτια των ιστών που κόβει το ρομπότ. «Επειδή η καρδιά συνεχίζει να λειτουργεί κατά την επέμβαση, αν ένα τέτοιο κομμάτι παρασυρθεί και περάσει σε κάποια αρτηρία, είναι πιθανό να τη βουλώσει, προκαλώντας έμφραγμα», πρόσθεσε ο del Nido.
