Ομάδα ερευνητών από το βρετανικό Πανεπιστήμιο του Κηλ εγκατέστησε στον προαύλιο χώρο του ιδρύματος, στο βόρειο Στάφορντσαϊρ, ένα νέο τύπο ανεμογεννήτριας που, όπως υποστηρίζει, θα μπορούσε να αλλάξει το τοπίο στην αιολική ενέργεια, ιδιαίτερα στις πόλεις. Η συναρμολογούμενη ανεμογεννήτρια με τον κάθετο άξονα κατασκευάστηκε σε συνεργασία με το βρετανικό όμιλο ΑΠΕ McCamley και, σύμφωνα με τους δημιουργούς της, θα μπορούσε μια μέρα να ενσωματώνει στο σχέδιό της γραφεία, ακόμη και σπίτια.
Πρωτότυπο της ίδιας ανεμογεννήτριας, με ονομαστική ισχύ 1.000 βατ, έχει εγκατασταθεί και στη Βουλγαρία. Οι εμπνευστές της λένε ότι την σχεδίασαν έτσι ώστε να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που προκαλούν σε πόλεις και κωμοπόλεις οι συμβατικές ανεμογεννήτριες με τους μεγάλους οριζόντιους άξονες, οι οποίες βασίζονται στη σταθερή ταχύτητα του ανέμου. Σύμφωνα με το διευθύνοντα σύμβουλο της McCamley Σκοτ Έλιοτ, το νέο σχέδιο ίσως καταφέρει να καλύψει ένα μεγάλο κενό για τη βιομηχανία της αιολικής ενέργειας.
«Τα παραδοσιακά μοντέλα αιολικών πάρκων δεν είναι αποδοτικά και οπωσδήποτε δεν είναι κατάλληλα για αστικά περιβάλλοντα», λέει ο Έλιοτ. «Αυτό αφήνει ένα μεγάλο κενό στην αγορά καθώς επιχειρήσεις, συγκροτήματα κατοικιών και άλλοι οργανισμοί δεν μπορούν να επωφεληθούν από αυτή τη μορφή καθαρής ενέργειας».
Η McCamley υποστηρίζει ότι η δική της ανεμογεννήτρια μπορεί να ανταποκριθεί στις συνθήκες ανέμου που συχνά επικρατούν στα αστικά περιβάλλοντα. Όταν π.χ. οι ταχύτητες πέφτουν κάτω από τα 2 - 3 μέτρα ανά δευτερόλεπτο, το νέο αυτό σχέδιο συνεχίζει να λειτουργεί σε αντίθεση με τα συμβατικά που σταματούν και ξεκινούν και πάλι αντλώντας ενέργεια από το δίκτυο. Επιτόπιες δοκιμές έδειξαν ότι η νέα ανεμογεννήτρια αρχίζει να παράγει ηλεκτρισμό με κατώτατο όριο ταχύτητας τα 1,8 μέτρα ανά δευτερόλεπτο, ενώ το αυτορρυθμιζόμενο σύστημα που διαθέτει επιτρέπει την ασφαλή λειτουργία της και σε πολύ υψηλές ταχύτητες.
Και ενώ στις πυκνοκατοικημένες πόλεις, τα κτήρια «κόβουν» την ταχύτητα του ανέμου, κάτι που λειτουργεί ανασταλτικά για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών, η McCamley ισχυρίζεται ότι το σχέδιό της λύνει και αυτό το πρόβλημα, εκμεταλλευόμενο το φαινόμενο Venturi, το οποίο λαμβάνει χώρα όταν ένα υγρό με υψηλή πίεση αναγκάζεται να περάσει μέσα από ένα δίαυλο που μειώνει την πίεση, αλλά αυξάνει την ταχύτητά του.
Ένα σημαντικό στοιχείο στη νέα ανεμοτουρμπίνα είναι ότι μπορεί να συναρμολογηθεί εύκολα και να τοποθετηθεί σε στέγη χωρίς κοντάρι υποστήριξης, κάτι που θα μπορούσε να την καταστήσει βιώσιμη πηγή ανανεώσιμης ενέργειας σε μέρη, που θεωρούνταν ακατάλληλα για την τοποθέτηση ανεμογεννητριών.
