Αμερικανοί εντομολόγοι περιέγραψαν για πρώτη φορά αράχνες, τις οποίες ανακάλυψαν το 2010 ερασιτέχνες εξερευνητές, σε σπηλιές στο Όρεγκον των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι αράχνες, που ταξινομήθηκαν όχι μόνο ως είδος, αλλά και ως νέο γένος, χαρακτηρίζονται από το σχήμα των ποδιών τους, τα οποία καταλήγουν σε δαγκάνες που μοιάζουν πολύ με γάντζους.
Οι επιστήμονες την ονόμασαν Trogloraptor marchingtoni προς τιμήν του Νιλ Μάρκινγκτον, του εξερευνητή που την ανακάλυψε. Το πρώτο συνθετικό σημαίνει «ληστής των σπηλαίων», καθώς οι ερευνητές πιστεύουν ότι η αράχνη μήκους σχεδόν 8 εκατοστών χρησιμοποιεί τα πόδια - γάντζους της για να αιχμαλωτίσει τα έντομα, με τα οποία τρέφεται. Όπως λένε, τα τελευταία 20 χρόνια έχουν βρεθεί μόνο άλλες δύο οικογένειες αραχνών σε ολόκληρο τον κόσμο, ενώ αυτή είναι η πρώτη που ανακαλύπτεται στη Βόρειο Αμερική από τη δεκαετία του 1870.
«Μας πήρε πολύ καιρό να καταλάβουμε περί τίνος... δεν πρόκειται και ακόμη περισσότερο καιρό να καταλάβουμε περί τίνος πρόκειται», λέει στο Associated Press ο ειδικός στις αράχνες Τσαρλς Γκρίσουερλντ από την Ακαδημία Επιστημών της Καλιφόρνια. «Χρησιμοποιήσαμε ανατομία. Χρησιμοποιήσαμε το DNA για να κατανοήσουμε τη θέση [της αράχνης] στην εξελικτική διαδικασία και συμβουλευτήκαμε ερευνητές από ολόκληρο τον κόσμο για να μας κατατοπίσουν. Όλοι συμφώνησαν μαζί μας ότι πρόκειται για κάτι εντελώς νέο για την επιστήμη».
Ο Γκρίσουερλντ και οι συνάδελφοί του γράφουν στη δικτυακή έκδοση της επιθεώρησης Zoo Keys ότι η καφε - κίτρινη αράχνη αιωρείται από τα εσωτερικά τοιχώματα των σπηλαίων με απλού τύπου ιστούς, περιμένοντας να αρπάξει το γεύμα της. Στο εργαστήριο, οι ερευνητές δημιούργησαν μια τεχνητή σπηλιά για τις αράχνες και τους πρόσφεραν πολλά έντομα για να φάνε, όμως εκείνες δεν ανταποκρίθηκαν και τελικά πέθαναν.
Οι αδένες της Trogloraptor m. περιέχουν δηλητήριο, το οποίο δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι είναι επικίνδυνο για τους ανθρώπους. Η ανακάλυψη, υποστηρίζουν οι επιστήμονες, μπορεί να εξηγεί και τους τοπικούς θρύλους για γιγαντιαίες αράχνες. Ακόμη πιο σημαντικό όμως είναι ότι θα μπορούσε να ανατρέψει όσα οι ίδιοι γνώριζαν μέχρι σήμερα για τις αράχνες, αφούν ανήκουν «σε ένα από τα πιο πρώιμα είδη πραγματικών αραχνών».
Όπως εξηγούν, τα σπήλαια συνήθως αποτρέπουν την εξέλιξη τέτοιων, πρώιμων ειδών, αφού τα προστατεύουν από εξωτερικές μεταβολές. Σύμφωνα με το Νόρμαν Πλάτνικ από το Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, οι αράχνες αυτές είναι «καλύτερες από απολιθώματα γιατί μπορούμε να εξετάσουμε ολόκληρο τον οργανισμό, συμπεριλαμβανομένης της συμπεριφοράς και της φυσιολογίας του, και όχι μόνο τα τμήματα που απολιθώθηκαν».
