Τα αποτελέσματα της νέας μελέτης ερευνητών από το Πανεπιστήμιο του Κάλγκαρι στον Καναδά ίσως αποτελούν ένδειξη των μακροπρόθεσμων συνεπειών της κλιματικής αλλαγής. Καταδεικνύουν ότι ακόμη και εάν σήμερα η διεθνής κοινότητα κατόρθωνε να αναπτύξει μια οικονομία «μηδενικού άνθρακα», οι συνέπειες από την αύξηση της παραγωγής εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα θα συνέχιζαν να είναι αισθητές στο περιβάλλον για τα επόμενα χίλια χρόνια!

Στη μελέτη, τα συμπεράσματα της οποίας δημοσιεύονται στην επιθεώρηση Nature Geoscience, εξετάζονται δύο σενάρια μηδενικών εκπομπών, το ένα από το 2010 και το δεύτερο από το 2100. Τα ζητούμενα: πόσος καιρός θα απαιτούνταν για να αντιστραφούν οι σημερινές τάσεις (σε ό,τι αφορά την κλιματική αλλαγή) και πόσο θα μπορούσε να επιδεινωθεί η κατάσταση.

Με βάση τα σενάρια αυτά, στο Βόρειο Ημισφαίριο τα πράγματα είναι αρκετά καλύτερα απ’ ό,τι στο Νότιο. Σε κάποιες τοποθεσίες του Καναδά για παράδειγμα, μέσα στα επόμενα χίλια χρόνια οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής πράγματι αντιστρέφονται, όμως στη Βόρειο Αφρική ακόμη μεγαλύτερες εκτάσεις μετατρέπονται σε ερήμους.

Η συνεχιζόμενη υπερθέμανση των ωκεανών –η θερμοκρασία των οποίων αυξάνεται, με βάση τα σενάρια πάντα, κατά 5 βαθμούς Κελσίου οδηγεί στο λιώσιμο των πάγων στη Δυτική Ανταρκτική με αποτέλεσμα η στάθμη της θάλασσας να ανεβεί κατά αρκετά μέτρα.

Οι ερευνητές αποδίδουν αυτή τη διαφοροποίηση Βορρά - Νότου στα ρεύματα των ωκεανών και στην αργή μετατόπιση των υδάτων μεταξύ του Βορείου και του Νοτίου Ατλαντικού Ωκεανού. «Οι ωκεανοί όπως και τμήματα του Νοτίου Ημισφαιρίου παρουσιάζουν πολύ μεγαλύτερη αδράνεια (σε σχέση με το Βόρειο Ημισφαίριο), με αποτέλεσμα οι αλλαγές να συντελούνται με μικρότερη ταχύτητα», λέει ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Κάλγκαρι Σον Μάρσαλ. «Η αδράνεια στα ρεύματα προς το Νότιο Ατλαντικό σημαίνει ότι αυτοί οι ωκεανοί μόλις τώρα αρχίζουν να θερμαίνονται ως αποτέλεσμα της παραγωγής εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα από τον περασμένο αιώνα. Η εξομοίωσή μας έδειξε ότι η υπερθέρμανση θα συνεχιστεί - αντί να σταματήσει ή να αντιστραφεί- για τα επόμενα χίλια χρόνια».

Επόμενος στόχος των ερευνητών: να διερευνήσουν σε βάθος πώς η ατμοσφαιρική θερμοκρασία επηρεάζει τη θερμοκρασία του ωκεανού, σε μια προσπάθεια να προβλέψουν πότε θα αρχίσει η μη αναστρέψιμη αποσταθεροποίηση της Δυτικής Ανταρκτικής και πόσος καιρός θα χρειαστεί για να καταρρεύσει ολοκληρωτικά το στρώμα πάγου που την καλύπτει.