Αποψίλωση, κατολισθήσεις, κυκλώνες και ένας σεισμός με περισσότερα από 230.000 θύματα. Τα δεινά της Αϊτής μοιάζουν να μην έχουν τέλος, αφού μέσα σε ένα χρόνο άλλαξαν για πάντα το πρόσωπο μιας χώρας, η οποία μόλις που κατάφερνε να σταθεί στα πόδια της και ανάγκασαν εκατομμύρια ανθρώπους να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους μέσα από τα συντρίμμια.
Παρότι οι προσπάθειες αρωγής εύλογα επικεντρώνονται στους ανθρώπους, αυτοί δεν είναι τα μόνα θύματα όλων αυτών των καταστροφών. Ο φυσικός πλούτος της Αϊτής περιορίστηκε κατά πολύ και χιλιάδες είδη - κάποια από αυτά μοναδικά στον κόσμο- βρίσκονται στο χείλος του αφανισμού, καθώς οι οικότοποί τους έχουν συρρικνωθεί ανεπανόρθωτα.
Μία ευχάριστη είδηση, ανήμερα μάλιστα της συμπλήρωσης ενός χρόνου από τον ισοπεδωτικό σεισμό της 12ης Ιανουαρίου 2010, ήρθε να φέρει ελπίδα ότι δεν χάθηκαν όλα. Ερευνητές της Διεθνούς Οργάνωσης για τη Διατήρηση της Φύσης ανακοίνωσαν ότι βρήκαν... εκ νέου έξι είδη βατράχων που θεωρούνταν χαμένα εδώ και 20 χρόνια. «Τονίζω το θέμα των βατράχων στην Αϊτή με μεγάλη διστακτικότητα αυτή τη στιγμή», λέει ο ειδικός σε θέματα αμφιβίων της οργάνωσης Ρόμπιν Μουρ. «Προφανώς η χώρα έχει πιο επείγουσες ανάγκες, όμως νομίζω ότι τελικά οι βάτραχοι είναι ένα σύμβολο που γεννά ελπίδα για το μέλλον».
Μεταξύ των ειδών που εντοπίστηκαν είναι ο Eleutherodactylus dolomedes ή ισπανικός εγγαστρίμυθος, που «χάθηκε» το 1991, και χρησιμοποιεί το μοναδικό κάλεσμά του για να αποπροσανατολίσει τους εχθρούς του. Τους επιστήμονες εντυπωσίασαν επίσης ένας βάτραχος με πολύ ασυνήθιστα γαλάζια μάτια και άλλο ένα είδος που έχει μέγεθος ρώγας σταφυλιού και θεωρείται ένα από τα μικρότερα αμφίβια στον κόσμο.
«Μια κοινή πεποίθηση για την Αϊτή είναι ότι δεν υπάρχει τίποτε πλέον που μπορεί να σωθεί», λέει ο Μουρ. «Αυτό δεν αληθεύει. Υπάρχουν βιολογικά πλούσιοι θύλακες, οι οποίοι αντικατοπτρίζουν την περιβαλλοντική υγεία και το φυσικό πλούτο της Αϊτής».
Παρ' όλα αυτά, σίγουρα είναι αποθαρρυντικές οι εκτιμήσεις ότι από τις δασικές εκτάσεις που διέθετε κάποτε η χώρα έχει απομείνει μόλις το 2%, ενώ τα οικοσυστήματα γλυκού νερού της Αϊτής έχουν, σύμφωνα με οικολογικές οργανώσεις, καταρρεύσει.
