Επί 7.000 και πλέον χρόνια, οι υγρότοποι του Ιράκ - ή υγρότοποι της Μεσοποταμίας- διαδραμάτιζαν σημαντικό ρόλο όχι μόνο για το τοπικό οικοσύστημα, αλλά για τα οικοσυστήματα παγκοσμίως, καθώς φιλοξενούσαν πολλά και σπάνια είδη άγριων ζώων. Δεν είναι λίγοι εξάλλου αυτοί που πιστεύουν ότι υγρότοποι του ιρακινού νότου, γύρω από την πόλη της Βασόρας, ήταν η τοποθεσία του βιβλικού Κήπου της Εδέμ.
Τη δεκαετία του 1980 ωστόσο, θέλοντας να τιμωρήσει τον ντόπιο πληθυσμό, ο Σαντάμ Χουσεΐν τους αποξήρανε μετατρέποντας το 90% της εύφορης περιοχής σε έρημο - όπως κατεδείκνυαν και δορυφορικές φωτογραφίες που είχε τότε δώσει στη δημοσιότητα το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών- και αναγκάζοντας τη συντριπτική πλειοψηφία των Αράβων κατοίκων της να εγκαταλείψουν τον τόπο τους.
Ο Αζάμ Αλουάς ήταν ένας από αυτούς. Τώρα, οκτώ χρόνια μετά το ξέσπασμα του ολέθριου πολέμου και έχοντας πλέον ιδρύσει την οργάνωση Nature Iraq, ο Αλουάς έχει επιστρέψει στην πατρίδα του αποφασισμένος να δώσει ξανά ζωή στην περιοχή. Ποταμοί και ρέματα που εξετράπησαν υπό το Σαντάμ, τώρα καταλήγουν και πάλι στους βάλτους, στις όχθες των οποίων υψώνονται πλέον καλαμιές, ενώ ψάρια και πτηνά όπως το φλαμίνγκο ή ο μεγάλος λευκός πελεκάνος επέστρεψαν και εκείνα στους υγρότοπους.
Παρότι απέχουν πολύ από την ολοκλήρωσή τους, τα έργα έχουν ενθαρρύνει πολλούς Aραβες των βάλτων να επιστρέψουν στον τόπο τους, όπου μπορούν και πάλι να εξασφαλίσουν τα προς το ζην ψαρεύοντας και φτιάχνοντας καλάθια από τις καλαμιές. Τα προβλήματα βέβαια παραμένουν: η πτώση της στάθμης των υδάτων και η επιδείνωση της ποιότητας του νερού ενδέχεται να μην επιτρέψουν ποτέ στους βαλτότοπους να αποκατασταθούν πλήρως.