Μια συναρπαστική αποκάλυψη, που υπενθυμίζει ότι τουλάχιστον κάποια είδη έχουν τον τρόπο να προσαρμόζονται στις ανθρώπινες παρεμβάσεις, έκαναν Αμερικανοί επιστήμονες.

Οι μέλισσες, υποστήριξαν, εντοπίζουν τα παρασιτοκτόνα στη γύρη που μεταφέρεται στο μελίσσι και τα «απομονώνουν» από την υπόλοιπη αποικία για να την θωρακίσουν.

Σύμφωνα με τον Τζεφ Πέτις, εντομολόγο του αμερικανικού υπουργείου Γεωργίας, οι μέλισσες «θάβουν» ή «σφραγίζουν» τις κυψέλες, όπου ανιχνεύουν γύρη με παρασιτοκτόνα, με αποτέλεσμα να προστατεύεται αποτελεσματικά το υπόλοιπο μελίσσι. Ο ίδιος και ένας συνάδελφός του από το Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια κατέληξαν στο συμπέρασμα αυτό μελετώντας το περιεχόμενο των σφραγισμένων κυψελών και διαπιστώνοντας ότι τα επίπεδα χημικών σε αυτές ήταν κατά πολύ υψηλότερα σε σχέση με τη γύρη που βρισκόταν αποθηκευμένη σε όμορες, ανοιχτές κυψέλες, από τις οποίες τρέφονταν οι μικρές μέλισσες.

«Πρόκειται για μια νέα, εντυπωσιακή ανακάλυψη», λέει ο Πέτις. «Φαίνεται πως οι μέλισσες μπορούν να ανιχνεύσουν τα παρασιτοκτόνα και να τα απορρίψουν, αναγνωρίζοντας ότι κάτι δεν πάει καλά με τη γύρη και απομονώνοντάς την, κάτι που δεν θα έκαναν υπό κανονικές συνθήκες.»

Δυστυχώς, κατά τον Πέτις, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των μελισσών να προστατεύσουν τις αποικίες τους, δεν τα καταφέρνουν πάντα. Όπως λέει, πολλές φορές οι κυψέλες «καταρρέουν» τελικά, αφού και μόνο η παρουσία παρασιτοκτόνων στην αποικία «αποτελεί τον κυριότερο προπομπό της καταστροφής [...]. Οι αποικίες αυτές πιθανότατα κινδυνεύουν ούτως ή άλλως και ο θάνατός τους μπορεί να αποδοθεί σε ένα σύνολο παραγόντων, εκτός από τα παρασιτοκτόνα».

Αδημοσίευτη η μελέτη

Ο Πέτις ανακοίνωσε τα συμπεράσματά του στο Λονδίνο, ενώπιον των μελών της κοινοβουλευτικής Ομάδας Επιστήμης και Τεχνολογίας στη Γεωργία, εν μέσω φημολογιών ότι του ασκούνταν πιέσεις να κρατήσει τις παρατηρήσεις του... για τον εαυτό του. Παρότι ακόμη και μεγάλα διεθνή μέσα ενημέρωσης έχουν αναφερθεί με εκτενή άρθρα στην ανακάλυψή του, η μελέτη παραμένει αδημοσίευτη δύο χρόνια μετά την ολοκλήρωσή της.

Ο ίδιος επέμεινε ότι το ίδιο το υπουργείο, για το οποίο εργάζεται, τον παρότρυνε να μιλήσει ανοιχτά για το θέμα, την ώρα ωστόσο που πολλές οικολογικές οργανώσεις καθώς και επιστήμονες «δείχνουν» τα παρασιτοκτόνα ως βασική αιτία της μεγάλης συρρίκνωσης των πληθυσμών μελισσών, τα τελευταία χρόνια.