Σκάφος της NASA, το οποίο βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Αρη, αποκάλυψε ότι στον Κόκκινο Πλανήτη είναι πιθανό να ρέει ακόμη νερό, κατά τους θερμότερους μήνες. Ο Αναγνωριστικός Δορυφόρος του Άρη (MRO) «είδε» σκοτεινές σκιές, οι οποίες εκτείνονται στις πλαγιές λόφων, στα τέλη της άνοιξης και το καλοκαίρι. Τα χαρακτηριστικά αυτά σβήνουν όταν έρχεται ο χειμώνας, γεγονός που κάνει τους επιστήμονες να πιστεύουν ότι πρόκειται για ίχνη που αφήνει το νερό.

Ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, η οποία παρακολουθεί τις εικόνες που στέλνει ο MRO προειδοποιεί ότι οι παρατηρήσεις του δορυφόρου δεν θα πρέπει να οδηγήσουν στην αυθαίρετη εξαγωγή συμπερασμάτων. «Έχουμε αυτές τις έμμεσες αποδείξεις για ροή νερού στον Άρη», λέει ο Άλφρεντ Μακγιούεν. «Δεν έχουμε όμως άμεσο εντοπισμό νερού.»

Ο ερευνητής προειδοποιεί εξάλλου ότι το νερό αυτό ενδέχεται να μην είναι σαν αυτό που γνωρίζουμε. «Αυτό το πολύ αλμυρό νερό μπορεί να είναι πολύ διαφορετικό από το νερό: έχει μεγαλύτερη πυκνότητα και υψηλότερο ιξώδες, συνεπώς ο τρόπος που ρέει θυμίζει περισσότερο σιρόπι», εξηγεί ο Μακγιούεν.

«Πραγματικά δεν γνωρίζουμε πόσο αλμυρό είναι από τις παρατηρήσεις μας, οπότε όλα αυτά είναι υποθέσεις, όμως θα μπορούσε πράγματι να είναι αρκετά διαφορετικό από το καθαρό νερό.» Η αλμυρότητα μειώνει τη θερμοκρασία, στην οποία ψύχεται το νερό, έτσι σε τέτοιες περιοχές ενδέχεται το καλοκαίρι να υπάρχει νερό εξίσου αλμυρό με αυτό των ωκεανών της Γης.

Η Λίσα Πρατ, βιογεωχημικός στο Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα, λέει ότι είναι δύσκολο να συγκρίνει κανείς τις συνθήκες που επικρατούν στον Άρη με περιοχές στη Γη. Σημειώνει ωστόσο ότι από τις περιοχές που έχουν μελετήσει οι ερευνητές, η Σιβηρία φέρει τις μεγαλύτερες ομοιότητες ως προς το μόνιμο πάγο της και την κατοικησιμότητά της.

Μιλώντας σε δημοσιογράφους στη NASA, η Πρατ είπε ότι οι νέες ενδείξεις για την ύπαρξη τρεχούμενου νερού θα βοηθήσουν τους επιστήμονες να σχεδιάσουν αποστολές με στόχο τον εντοπισμό σημείων ζωής στον Αρη. «Η δυσκολία μας ήταν ότι ο Άρης είναι ένας πολύ μεγάλος πλανήτης ώστε να γνωρίζουμε τι συμβαίνει ανά πάσα στιγμή σε κάθε περιοχή, συνεπώς χρειαζόμασταν μία ένδειξη που θα μας βοηθούσε να επικεντρώσουμε κάπου τα όργανά μας και να λάβουμε τεχνικής φύσεως αποφάσεις αναφορικά με μελλοντικές αποστολές – και τώρα πιστεύουμε ότι έχουμε την ένδειξη αυτή», εξήγησε η Πρατ.

Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύονται στην επιθεώρηση Science.