Πενήντα δύο χιλιάδες εικόνες σε επτά προστατευόμενες περιοχές, στην Αμερική, στην Αφρική και στην Ασία. Εκατόν πέντε είδη ζώων, από ποντίκια έως ελέφαντες. Και... αρκετά είδη ανθρώπων, από τουρίστες μέχρι λαθροκυνηγούς. Είναι μία σύνοψη όσων κατέγραψαν ερευνητές στο μεγαλύτερο «κυνήγι» ζώων που έχει πραγματοποιηθεί ποτέ με όπλο κρυφές κάμερες.
Στόχος της μοναδικής αποστολής ήταν, όχι μόνο να απαθανατίσει τις κινήσεις και τις εκφράσεις ζώων στο φυσικό τους περιβάλλον, αλλά και να καταγράψει τις πραγματικές επιπτώσεις που έχει στους πληθυσμούς π.χ. του ελέφαντα, του γορίλα ή του μυρμηγκοφάγου, η συρρίκνωση των οικοτόπων τους.
«Η ανάλυση των φωτογραφικών δεδομένων βοήθησε τους επιστήμονες να επιβεβαιώσουν ένα πολύ σημαντικό συμπέρασμα που έως σήμερα είχε γίνει αντιληπτό μόνο μέσα από ασύνδετες μεταξύ τους μελέτες: ότι η απώλεια των οικοτόπων και μικρότερων προστατευόμενων περιοχών έχει άμεσες και καταστροφικές επιπτώσεις για την ποικιλία και την επιβίωση πληθυσμών θηλαστικών», αναφέρει μεταξύ άλλων η οργάνωση Conservation International χαιρετίζοντας τα αποτελέσματα της διεθνούς αποστολής.
Επτά χώρες, εκατοντάδες κάμερες
Η μελέτη, που πραγματοποιήθηκε σε προστατευόμενες περιοχές της Βραζιλίας, της Κόστα Ρίκα, της Ινδονησίας, του Λάος, της Τανζανίας, της Ουγκάντα και του Σουρινάμ, δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Philosophical Transactions of the Royal Society. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη μελέτη με τη χρήση καμερών-«παγίδων» και την πρώτη με τη συμμετοχή ερευνητικών ομάδων από πανεπιστήμια πολλών χωρών. Χρησιμοποιήθηκαν συνολικά 420 κάμερες, ενώ σε κάθε τοποθεσία τοποθετήθηκαν 60 «παγίδες», σε απόσταση 2 τετραγωνικών χιλιομέτρων η μία από την άλλη. Παρακολούθησαν τις κινήσεις των ζώων από το 2008 έως το 2010.
Ταξινομώντας τις πληροφορίες και αναλύοντας τα δεδομένα που κατέγραψαν, οι ερευνητές «βρήκαν ότι σε μεγαλύτερες προστατευόμενες περιοχές και δάση υπάρχουν συνήθως τρία κοινά στοιχεία: α) μεγαλύτερη ποικιλότητα ειδών, β) ζώα πολλών μεγεθών και πληθυσμοί ογκωδέστερων θηλαστικών, γ) μεγαλύτερη ποικιλία στις διατροφικές συνήθειες αυτών των θηλαστικών (εντομοφάγα, φυτοφάγα, σαρκοφάγα και παμφάγα).»
«Καμπανάκι» για τα θηλαστικά
Τα θηλαστικά αποτελούν απαραίτητο κομμάτι των οικοσυστημάτων, καθώς μεταξύ άλλων «ρυθμίζουν» την ανάπτυξη της βλάστησης και τους πληθυσμούς άλλων ειδών. Η συρρίκνωση των οικοτόπων τους –κυρίως εξαιτίας των ανθρώπινων δραστηριοτήτων- έχει ως αποτέλεσμα και τη συρρίκνωση των πληθυσμών τους, κάτι για το οποίο η τεράστια φωτογραφική μελέτη δεν αφήνει πλέον περιθώριο αμφιβολίας.
Εκφράζεται η ελπίδα ότι τα συμπεράσματα που προκύπτουν από τη μελέτη των χιλιάδων φωτογραφιών θα ενισχύσουν τα επιχειρήματα των οικολογικών οργανώσεων που μάχονται για την εφαρμογή αυστηρότερων κανονισμών προστασίας.
