Γεννήθηκε στο Δάσος του Αμαζονίου και ως τα 16 της χρόνια ήταν αγράμματη. Και όμως, στην υποψήφια του Κόμματος των Πρασίνων για την προεδρία της Βραζιλίας Μαρίνα Σίλβα χρεώνεται εν μέρει η αποτυχία του φαβορί Τζίλμα Ρούσεφ να εκλεγεί από τον πρώτο γύρο των εκλογών, όπως πολλοί ανέμεναν.
Η Σίλβα ήρθε τρίτη εξασφαλίζοντας το 19% των ψήφων –ποσοστό πολύ μεγαλύτερο από το 14% που της έδιναν οι δημοσκοπήσεις- και αποδεικνύοντας ότι όλο και περισσότεροι Βραζιλιάνοι ανησυχούν για τη ραγδαία συρρίκνωση του «πνεύμονα» του πλανήτη.
Επικαλούμενη συχνά το όνομα και το όραμα του πρώην αντιπροέδρου των ΗΠΑ Αλ Γκορ, η Μαρίνα Σίλβα εξασφάλισε τη στήριξη πολλών διασημοτήτων της χώρας της όπως το σούπερ μόντελ Ζιζέλ Μπούντχεν. Ως άξονα της εκστρατείας της έθεσε την πεποίθησή της πως η Βραζιλία μπορεί να συνεχίσει ακάθεκτη στο δρόμο της ανάπτυξης, χωρίς όμως αυτό να προϋποθέτει την αποψίλωση του Αμαζονίου. ΑντΆ αυτής, προέταξε την επιλογή της πράσινης τεχνολογίας και μιας οικονομίας χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.
«Η Μαρίνα Σίλβα συνέταξε μια πιο σύγχρονη ατζέντα σε σχέση με τους άλλους δύο υποψηφίους», σχολιάζει ο πολιτικός αναλυτής Αμάουρι ντε Σόουζα. «Τόσο η κ. Ρούσεφ όσο και ο κ. (Ζοσέ) Σέρα είναι προϊόντα της δεκαετίας του Ά60 και οι ιδέες τους ανήκουν στη βιομηχανική επανάσταση, για την οποία η πρόοδος ισοδυναμεί με μια καμινάδα που φτύνει μολυσμένο καπνό στην ατμόσφαιρα». Αμερικανοί σχολιαστές την ταυτίζουν με το πρόσωπο της «νέας Βραζιλίας». Για τη Ριόρνταν Ρόετ του Πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς η «άλλη Σίλβα», όπως την αποκαλούν τα ΜΜΕ της χώρας της (ο Βραζιλιάνος πρόεδρος είναι ο Λούλα ντα Σίλβα) «αντιπροσωπεύει την ακόμη πιο νέα γενιά που ανελίσσεται στην πολιτική εξουσία και η οποία δεν έχει και δεν θέλει να έχει καμία σχέση με την ολιγαρχία».
Η 53χρονη βουλευτής και πρώην υπουργός Περιβάλλοντος οφείλει ίσως εν μέρει την επιτυχία της και στη συγκινητική προσωπική της ιστορία. Κόρη φτωχών συλλεκτών καουτσούκ, γεννήθηκε στην πολιτεία ¶κρε και έως τα 12 της χρόνια εργαζόταν μαζί με τον πατέρα της από το πρωί έως το βράδυ. Η μητέρα της και τρία από τα έντεκα αδέλφια της πέθαναν και η ίδια προσβλήθηκε από ηπατίτιδα όταν ήταν 16 ετών. Χρειάστηκε να νοσηλευτεί στην περιφερειακή πρωτεύουσα Ρίο Μπράνκο. Όταν η κατάσταση της υγείας της βελτιώθηκε, γράφτηκε στο σχολείο για να μάθει να γράφει και να διαβάζει, ενώ ταυτόχρονα εργαζόταν ως καθαρίστρια. Η Μαρίνα Σίλβα κατόρθωσε να πάρει πτυχίο δασκάλας, όμως δεν άργησε να καταπιαστεί με την πολιτική, ενώνοντας τις δυνάμεις της με όσους ζητούσαν την προστασία του Αμαζονίου και των ιθαγενών του.
Στην ηλικία των 36 ετών έγινε η νεότερη βουλευτής στην ιστορία της Βραζιλίας και το 2003 ορίστηκε από τον πρόεδρο ντα Σίλβα υπουργός Περιβάλλοντος. Μάλιστα κατά τη διάρκεια της θητείας της, μια τεράστια έκταση του Δάσους του Αμαζονίου κρίθηκε προστατευόμενη περιοχή, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα οι ετήσιοι ρυθμοί αποψίλωσης να μειωθούν κατά το ήμισυ. Η αντίπαράθεσή της με το Βραζιλιάνο πρόεδρο με φόντο την ανέγερση υδροηλεκτρικών φραγμάτων στον Αμαζόνιο μεταξύ άλλων, είχε ως αποτέλεσμα την παραίτησή της λίγα χρόνια αργότερα και την επιστροφή της στη Γερουσία το 2008.
Μέσα σε λίγα χρόνια, η Μαρίνα Σίλβα κατόρθωσε, κατά τους οπαδούς της, να βάλει την προστασία του περιβάλλοντος σε περίοπτη θέση στην ατζέντα όλων των υποψηφίων, κερδίζοντας στην πορεία πολλούς υποστηρικτές. Τώρα, η 53χρονη ενδέχεται να κρατά στα χέρια της το μέλλον της Βραζιλίας, αφού η τοποθέτησή της υπέρ του ενός ή του άλλου υποψηφίου εκτιμάται ως «σημαντική» αν όχι καθοριστική για το ποιος θα γίνει ο επόμενος πρόεδρος της χώρας.
